~HANDSOME KİLLER~

0.5

"Hey jennie bu geçen yakaladığımız hırsız değil mi ?"
Taehyung'un gösterdiği yere baktım. Evet o adamdı ve fotoğrafı yuvarlak içine alınmıştı.
"Olamaz ! Taehyung o adam nerde ?"
Dedim
"Hastanede noldu ?"
Dedi

"Katilin şuan ki hedefi o, hızla hastaneye gitmeliyiz"
Dedim taehyung şaşırmışca bana baktı.
"Çocuklar araştırmacılar gelene kadar burda kalın taehyung benimle gel" Koşarak depodan çıktım.

İkimiz de arabaya binince hızla gaza bastım. Bilerek o katil bizi buraya yönlendirmişti ki biz ordan uzak kalalım ve o da diğer adamı kolay öldürebilsin zaten başta anlamalıydım 1 yıl boyunca arkasında küçücük bir iz bile bırakmayan bu kişi bir anda yerini nasıl belli etsin ki ?!

Katil bildiğin bizimle dalga geçmişti
"Bu katil sandığımızdan daha zeki"
Dedi taehyung, ona döndüm.
"Sanırım aynı şeyi düşündük"
Dedim

"Taehyung sireni çıkart"
Dedim, gaza basarken taehyung sireni çıkartıp arabanın üstüne yerleştirdi ve çalıştırdı. Sirenle birlikte herkes yolumuzdan çekilmeye başladı.

Sırıtarak biraz daha hızlandım. Bu sefer o katilin planlarını bozacaktım.
"Adam gerçek bir seri katil rakibi olamaz"
Dedi taehyung
"Onun karşısında benim gibi bir rakip varken işi zor"
Dedim
"Jennie sence bu katilin peşini bıraksak mı ? adam zaten kötüleri öldürüyor işimizi kolaylaştırıyor"
Dedi

"Saçmalama taehyung insanlar kötü diye ölmek zorunda değiller hakimler onları cezalandırıyorlar zaten"
Dedim
"Sen başkomisere haber verdin mi ?"
Dedim
"Verdim ama karakolda kimse yokmuş kalan son ekipte soygun olan bir bankaya gitmişler"
Dedi

"Belki o soygunu bile o katil planlamıştır"
Dedim
"Olabilir bu zekayla"
Dedi hastane görüş açıma girince az daha hızlandım. İçeri girince arabayı ortada bırakıp hemen indim.

Belimdeki silahı çıkarttım ve içeri girdim.
"Güvenlik, hastanenin tüm kapılarını kapatın içeride bir seri katil var !"
Herkes çığlık atarak koşmaya başlayınca taehyung'a döndüm.
"Salaksın sen tae neden insanları telaşa veriyorsun ?!"
Dedim sinirle

Önümdeki danışma masasının üstüne çıktım.
"Herkes sakin olup olduğu yerde eğilsin tüm kapılar kapansın kimseye çıkma izni vermeyin !"
Dememle herkes dediğimi yaptı.

Rose korkuyla bana bakarken ona bağırdım.
"Geçen getirilen hırsız-"
Biri bana ateş edince hızla olduğum yerden aşağıya düştüm.
"Jennie !"
"Abla !"
Yavaşça ayağa kalkıp oturur pozisyona geldim.

"Abla iyi misin ?"
Dedi rose koluma baktım kolumdan vurulmuştum ama sıyırmıştı.
"Bilerek yapıyor bizimle oyun oynuyor jennie ! Seni çok rahat kalbinden vurma ihtimali vardı ama kolundan vurdu !"
Dedi taehyung, gömleğimin bir parçasını yırtarak kolumu sıkıca bağladım.

"Önemli olan o kişinin şuan burda olması"
Dedim silahımı yerden alarak hafif ayağa kalkmamla bir daha sıktı silahında susturucu vardı.

Ateşin nerden geldiğini anlayamıyordum. Asansörün açılma sesini duyunca hepimiz o tarafa döndük. Cam asansörden elinde dosyayla jimin indi rose'ye baktım. Hayır anlamında kafa salladım.

Hızla ayağa kalkıp koşmaya başladı.
"Hayır rose !"
Diye bağırdım ama rose gidip jimin'e sarıldı. Jimin karşıdan korkuyla birine baktı. Silah sesiyle jimin arkasını dönerek sırtından vuruldu.
"Taehyung yanlarına git !"
Diyerek ayağa kalktım katili oyalamaya çalıştım.

Taehyung'da yanlarına koşmaya başladı. Jungkook nerdeydi ?! Tanrım lütfen ona bir şey olmasın. Katile sıkarken güvenliğe bağırdım.
"Önce yaşlıları sonra çocukları en son ise diğerlerini çıkart !"
Beni onaylayarak dikkatlice herkesi çıkarmaya çalıştı.

Şarjörüm bitince küçük bir küfür ettim. Taehyung'a döndüm
"Silah !"
Dedim belindeki silahı çıkarıp yerden bana fırlattı. Silahı alarak hızla ayağa kalktım.

O an katili gördüm siyah yırtık bir pantolon giyinmişti kafasında şapka ağzında maske vardı. Kopşonlusunu kafasına kapatmıştı. Elindeki sandalyeyle camı kırarak koşmaya başladı. Bende hızla peşinden koşmaya başladım.