Cihangir Ece'nin gittiğini idrak ettiğinde koşarak Ece'nin evine gitmeye başladı.Arkasından gelen Özgür onu durdurmaya çalıştı.
-Cihangir gitme şimdi,daha da kötü olabilir her şey.
-Özgür bunun daha kötüsü mü var?Olmaz hayır böyle bitiremez.Beni dinlemesi gerek!
Cihangir kolunu sertçe çekip Ece'nin evine doğru koşmaya devam etti.Evine geldiğinde kapıyı deli gibi çalmaya başladı.
-Ece,aç şu kapıyı!
Ece kapıyı açmıyordu.Odasında oturup Cihangir'in gitmesini bekliyordu.Telefonunu eline alıp Caner'i arayacaktı ki deli gibi çalınan kapı sesi kesilmişti.Sonunda rahat bıraktığını düşünürken kapının kırılma sesi ile yerinden zıpladı.Cihangir kapıyı kırmıştı.İçeri girip Ece'nin yanına gidecekken Ece ilk önce davranıp kapıyı kapatıp kilitledi.Cihangir odanın kapısını tıklatıp konuştu.
-Ece eğer kapıyı açmazsan bu kapıyı da kırmak zorunda kalacağım.Aç şu kapıyı lütfen.
Ece bir an duraksadı.Yapacağını adı gibi biliyordu.O yüzden gidip kapıyı açıp yüzüne bile bakmadan dışarı çıkmaya çalıştı.Fakat çabası boşunaydı,Cihangir önünde bir set gibi duruyordu.Cihangir arkasını dönüp kapıyı kilitlerken Ece kilitlemesine engel olmaya çalıştı.Cihangir kapıyı kilitleyip anahtarı cebine attı.Ece'ye dönüp konuştu.
-Beni dinleyince çıkacağız buradan.
Ece yorgunlukla yere oturdu.Cihangir'e daha fazla engel olacak gücü kendinde bulamadı.Dizlerini kendine doğru çekip kafasını aşağı eğdi.Cihangir karşısına oturup ellerini tuttu.
-Ece dinle beni.
Ece kafasını kaldırıp alayla gülümsedi.
-Neyi dinleyeceğim Cihangir?Beni nasıl yarabandı olarak kullandığını mı?Bak o kadına gideceksen git,sana yemin olsun karşına bile çıkmam.Ben seni azat ettim,sen de beni azat et.
Cihangir öfkeyle ayağı kalkıp bağırdı.
-Saçmalıyorsun Ece,ben seni seviyorum.Ben başka birini severken seni yarabandı olarak kullanacak kadar alçak ve karaktersiz bir adam mıyım?Sen aşık olduğun adamı tanımıyor musun?
-Ben tanıyorum tabi ki seni...Cihangir....
Ece Cihangir dedikten sonra ağlamaya başlamıştı.Ece kendini arafta hissediyordu.Kafası bulanmıştı.İnanmak istemiyordu ama o mektuplar,elini çekmemesi...Hayatında her şey üst üste gelmişti.Artık kendini tutamıyordu.Cihangir Ece'nin bu haline karşılık telaşlanmıştı.Ece'nin hiç böyle ağladığını görmemişti.Yanına oturup göğsüne yasladı.Gözyaşları dininceye kadar bekleyecekti.Ece'nin bir süre sonra biraz sakinleştiğini fark etti.Ece'nin yüzünü avuçlarının arasına alıp gözyaşlarını sildi.
-Sana çok kırıldım Ece.Bana bunu nasıl yakıştırırsın?Ben gözünde o kadar aşağılık bir adam mıyım?
-Ben...ben dün gece mektuplarla fotoğrafı buldum.Seninle konuşmaya geldim.O kadın içine düşecek gibi yaklaşmış sana,elini tutmuştu.Bir de bana iki gün önce bir şeyler dedi.Dayanamayıp patladım bende.Yanlış davrandım ama sinirlendim çok fazla.Sen de halinden o kadar memnun görünüyordun ki Cihangir!
-Ben farketmemişim o kadar yakın olduğumuzu,hatta elimi tuttuğumu bile fark etmemişim.Çünkü sinirlenmiştim ona orada.Senin arkandan abuk subuk konuştu.Ben tam ağzının payını verecektim ki gerek kalmadı,benden önce davrandın.O görüntü için senden özür dilerim ama sonrasında söylediğin sözlere o kadar kızdım ve kırıldım ki...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gül Güzeli (Tamamlandı)
Lãng mạn"Mahallede herkes onu Cio diye bilirdi.Küçük büyük herkesin Cio abisi.Ama ben...benim sevdamdı bu adam.Çocukluğum gençliğim her şeydi.Sonra bir gün geldi,bu güzel adam birini sevdi.Ben ise kendi sevdamla yandım durdum.Böyle adamlar güzel severdi,kır...
