Vooroordeel - Deel 1 Passie op het HBO Serie

Deel 22

'Jess?'

'Jess, lieverd gaat het?', hoor ik Denise aan me vragen.

Ik voel Reede zijn handen op mijn schouders. Hij probeert me wat troost te bieden.

Ik adem diep in en blaas mijn adem weer uit. 'Ik wist al dat het een eikel was. Ik heb hem niks meer te zeggen.'

'Ik zweer je ik breek al die kerel z'n botten' zegt Reede. Ik hoor aan zijn stem hoe serieus hij is.

'Reede rustig' zegt Callum.

'Wat gebeurde er daarna?', vraag ik weer aan Denise.

'Hij werd helemaal gek. Hij begon te schreeuwen dat ik m'n bek er over moest houden. Hij bleef m'n arm maar zo vast houden terwijl ik tegen hem zei dat hij me pijn deed. Er bleven overal studenten staan maar niemand probeerde me te helpen. Totdat Callum aan kwam. Hij zei dat als hij me niet los zou laten hij hem helemaal in elkaar zou trappen. En aangezien Dylan een takje is en ehhhm... Callum volgens mij ehm... redelijk vaak sport liet hij me eindelijk los en ging er vandoor.'

'Sorry dat je dat moest mee maken' zeg ik tegen haar.

'hé, Jess, denk voor geen moment dat dit jou schuld is ja. Begrijp je dat? Dat hij na een jaar beslist ineens een gestoorde ex uit te gaan hangen heeft niks te maken met jou. Kijk misschien zou ik ook wel zo gek gaan doen als ik jou anders kwijt zou raken' Denise kijkt me aan en geeft me gelijk een dikke knuffel.

'Ik hou van je' zeg ik tegen haar. 'Ik ook van jou' zegt ze. 'Samen kunnen we jouw gestoorde ex wel handelen. Zeker met deze kerels erbij' ze wijst naar Reede, Callum en Thomas die halverwege tijdens het gesprek erbij kwam staan.

Gelukkig kunnen we er allemaal een beetje om lachen. Toch kan ik niet echt mee lachen. Het feit dat hij vreemd is gegaan en waarschijnlijk die zelfde week seks heeft gehad met mij maakt me misselijk. Hoe durft hij dan vervolgens nog voor mijn deur te staan...

'Oh kut' zegt Denise als ze naar haar telefoon kijkt. 'Hij belt me'

'Hang op' zeggen Reede en Callum tegelijk.

'Nee wacht. Geef hem maar aan mij' zeg ik. Het is tijd om te laten zien dat ik sterk ben. En ik zal iedereen laten mee luisteren. Denise geeft me de telefoon en ik druk op het groene telefoontje en op de luidspreker.

'Oh shit, Denise, je neemt eindelijk op. Godverdomme, het spijt me echt. Ik had niet zo tekeer moeten gaan. Ik wilde je echt geen pijn doen , ik wil gewoon Jessie kunnen spreken en...'

'Dylan' onderbreek ik hem.

'Jess? Jessie? ben jij dat?'

Iedereen in de keuken kijkt naar me. Volgens mij vragen ze zich echt af wat ik aan het doen ben.

'Ja. Dylan, je hebt Denise echt laten schrikken. Dat kan je echt niet meer doen'

'Ja schattie, dat weet ik. Het spijt me zo erg. Heb je...heb je haar al gesproken?' vraagt hij heel nerveus.

'Ze zit naast me. En ja, ik weet het. Ik weet dat je bent vreemdgegaan.'

'Kut., Jess kunnen we er alsjeblieft over praten. Ik heb echt nog nooit in mijn leven ergens zo veel spijt van gehad.'

'Hoe vaak?' vraag ik hem. Iedereen in de keuken kijkt me verbaasd aan. Ik vind dat ik het recht heb om het te weten.

'Wat?' vraagt Dylan alsof hij het niet begrijpt.

'Hoe vaak en met wie?', is mijn antwoord.

'ehh...5..eh...keer' zegt hij met een hele kleine stem waardoor ik hem bijna niet meer herken.

'met wie?' herhaal ik mijn tweede vraag.

'Amy' zegt hij 'van mijn opleiding'

Denise schrikt van zijn antwoord. Oh My God gebaard ze met haar mond naar mij. Terwijl de jongens in de keuken ons vragend aankijken.

'Serieus. Fucking Amy? Dylan je hebt haar nog meegenomen naar mijn verjaardag. Was dat toen al aan de gang?'

'uhm...ja...toen die ehh avond was de derde keer'

'Je zei dat je oma ziek was en naar haar toe moest tijdens de avond dat ik jarig was.'

'Ja maar Jess, laat het me uitleggen alsjeblieft'

'Stop. stop maar. Dylan ik heb jou niks meer te zeggen. Als je zogenaamd van me houd dan begrijp je ook dat jij de persoon bent die me het meest pijn heeft gedaan en dat het voor mij beter is als je uit mijn buurt blijft.'

'Maar Jess, alsjeblieft. Je gaat door mij helemaal de verkeerde kant op. Die kerel bij jou thuis. Ik ken zijn type. Hij zal je pijn doen. Ik kan het oplossen. Ik kan je bewijzen dat ik bij jou hoor. Hij zal je meer pijn doen dat ik ooit had gekund. Laat me alsjeblieft naar je toe komen zodat we kunnen praten.'

'Dylan...' ik probeer nog iets te zeggen maar op dat moment rukt Reede de telefoon uit mijn handen.

'Nou moet je eens goed naar mij gaan luisteren kereltje, als jij Jess of Denise nog lastig valt kom ik m'n belofte na die ik je beloofd heb. Als je ook nog maar een stap zet in hun gebouw wilt Callum je ook nog wel een kopje kleiner maken. En jij hebt geen enkel idee wat er speelt tussen ons. Jij bent de eikel hier. Even serieus, zie jij niet in hoe erg je het verpest heb. Hoe de fuck ga jij vreemd als Jess jouw vriendin is. WTF miste jij. Je verdient haar niet. Dus rot op en ga het maar proberen bij die fucking Amy, misschien is zij wel dom genoeg voor je'

Net als Dylan er tegen in wilt gaan drukt hij hem weg.

We kijken hem allemaal aan. 'Wat?' zegt Reede als we hem aan blijven staren. Ik had niet verwacht dat hij überhaupt iets zou zeggen. Laat staan dit. Denkt hij echt zo over mij? Ik had nooit het gevoel dat iemand genoeg zou hebben aan mij. Ik merkte aan Dylan altijd dat hij vaak naar andere vrouwen keek. Ook als we gewoon samen waren in de stad. Dan draaide hij z'n nek om, om een andere vrouw na te kijken. Ik hoor mensen altijd zeggen dat kijken mag en zelf vond ik dat ook niet zo erg. Totdat je er iets mee gaat doen natuurlijk.

'Niks. netjes gezegd man. Je hebt helemaal gelijk' zegt Thomas, die Reede een klopje op zijn schouder geeft.