KORUMA | bxb

İzlenmek

24.11.2020

***

''Bu nasıl?'' Mete'nin gösterdiği sweate baktım. Tam onun tarzıydı. ''Güzel, yakışır sana.'' Sweati indirip boş boş baktı bana. Sonra göz devirip askıya astı. ''Doruk sana nasıl olur diyorum. Gösterdiğim 4 kıyafet gibi.'' Omuz silktim. ''İstemiyorum ben. Sen kendine bakacaksan bak kanka.'' Oflayarak kolumdan tutup dışarı çıktı. ''Ne yapıyorsun? Bakıyorduk!''

''Bok bakıyorduk! İlgilenmiyorsun ki... Ben seni buraya kafa dağıtalım diye getirdim ama ilgilenmiyorsun bile...'' Bıkkınlıkla nefes verdim. Etrafı incelerken izlendiğimi hissediyordum ama etrafı tarayınca kimseyi görmemiştim.

Bana seslenilmesiyle Mete'ye döndüm. ''Dinliyor musun beni?''

''Evet söyle'' Muhtemelen çok heyecanlı olduğumu görünce suratını buruşturup baktı bana. ''Bu tip ne lan! istemiyorsan almasaydın beni!'' Söylediklerime kahkaha attı.

Sözde kafam dağılsın diye beni bu avm ye getirmişti. Sabahtan beri 10'dan fazla mağaza gezmiştik ama hâlâ kafam dağılmamıştı. ''Hadi bowlinge gidelim.''

''Başka zaman mı yapsak?''

''Yürü hadi!'' Kolumdan sürükleyip oyun alanına doğru yürütmeye başladı. Gişede beklerken etrafıma bakınmaya başladım. Bir adam dikkatle bize bakıyordu. Kaşlarımı çatıp ona baktığımı fark edince kafasını çevirip diğer yöne yürümeye başladı.

''Bir şey mi oldu?'' Mete'nin sorusuyla ona döndüm. Kafamı iki yana salladım. ''Yoo... Yok bir şey.'' Sorgulayıcı bakışlar attı bana. Ama üstüne gitmek istemediği için biletleri alıp beni tekrar sürüklemeye başladı.

Oyun alanına gelip topları aldık. Mete çok heyecanlıyken ben hayattan bıkmış gibi oynuyordum. Mete öne geçmeye başlamıştı bile. Yanıma gelip omuzlarımı tuttu. "Kanka bak şimdi şu labutları görüyor musun?" Kafamı evet anlamında salladım. "He! Onları Cihangir olarak düşün" Derin bir nefes alıp topu attım. Yarısını devirmiştim. "İşe yaradı!" Söylediklerime gülüp alkışladı. "Hadi kanka devam. Ama çokta hırs yapma he. Benim kazanmam lazım" göz devirip oyuna devam ettim.

Sonunda nasıl bir gaza gelmişsem 180-110 ben kazanmıştım. Ben sırıtırken o yüzünü buruşturmuştu. "Ulan gaz vereceğiz diye kaybettik anasını satayım!"

"Boş ver kanka bir dahakine artık. Hem keyfim yerine geldi az da olsa." Omzuna vurup "Sağ ol." diyerek tamamladım.

Sırıtınca keyiflendiğini anladım. Benim iyi olmamı benden çok istiyordu. "Gel bari yemek yiyelim." onu onaylayınca beraber yemek katına gidip hamburgercinin önünde beklemeye başladık. Menüleri incelerken yanıma biri geldi. Dik dik bakmaya başlamasıyla rahatsız olup suratına baktım. Kaşımla hayırdır anlamında işaret çektim. Bir şey demeden önüne döndü. Sabahtan beri izlendiğimi hissediyordum. Ama hep farklı insanlardı. Paranoyak mı oldum?

Menüyü seçip sipariş verdik. Yemek yedikten sonra biraz daha gezip çıkışa ilerledik. "Bize gelsene. Pes atarız."

"Eve gideyim Mete. Yorgunum belki uyurum biraz." Kafasını sallayıp sarıldı bana. Vedalaştıktan sonra o, metroya yürüdü. Ben de hava almak için yürümeye başladım. Tenha bir sokağa girdiğimde arkamda ayak sesleri işittim. Adımlarımı hızlandırmaya başladığımda o da hızlanmıştı. Panik halde yürümeye devam ettim. Hâlâ sesleri duymaya devam ettiğimde hışımla arkamı döndüm. O anda arkasını bana dönüp telefonla konuştuğunu gördüm. "Allahım deliriyor muyum?" Yutkunup önüme döndüm. Bir an önce uzaklaşmalıydım buradan.

Telefonum boş sokakta yankılanırken tekrar arkama baktım. Bu sefer başı önde yürümeye devam ettiğini gördüm. Hâlâ ısrarla çalınca doğru düzgün isme bakmadan açtım telefonu.