PROLOGUE

80 16 18
                                    

Hi this is my first time here! Please be kind!😊
...

"What did you say?"parang gusto nang lumabas ng puso ko sa kaba.

"I like you,"mahina kong sabi.

Napasinghap siya sa sinabi ko. Why? Hindi mo ba inaasahan? Why is it like that? Bakit ganyan ang reaction mo? And dami kong gustong itanong sa kanya sa simpleng ginawa niya lang. Parang gusto kong umiyak, magmakaawa na sana ako na lang. Mahirap bang ako na lang ang piliin mo?

"You know what you are to me, right?"ito na nga ba sinasabi ko. "At alam mong may gusto ako kay lea, diba?"he carefully asked. Yeah i know. And it hurts.

I just nodded. I understand, really. Pero mali ba'ng ako naman. Ako naman ang tingnan mo. Sa akin naman ang atensyon mo. Lalo pa't alam mo naman na wala kang pag-asa sa kanya.

"Sorry, sinabi ko lang para alam mo."nakayukong sabi ko. Ayoko salubungin ang tingin niya, natatakot ako. Natatakot ako na baka mabasa ko ang expression ng mata niya.

"Baka panandalian lang yan, kelly."and by that? napatingin ako sa kanya. Sinong nagsabi na panandalian lang to? Sana kung panandalian lang to, hindi ko sana hihingin ang atensyon mo. Hindi ko sana hihilingin na sana ako na lang.

"San nga panandalian lang to, dray."malungkot kong sabi. Nang masabi ko yun ay tumalikod na ako at naglakad na.

Sana walang magbago. Sana wag kang mailang pag nanjan ako.

--

Needing You (you, Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon