Chapter 1

4 0 0
                                    

CHAPTER 1

(Sandy’s POV)

Tay! Ako na lang kaya ang maghatid sa kanila? ako

Hindi na. Kapag ikaw ang naghatid sa kanila, walang maglilinis dito sa resort. Mas mabuti ng ako. At ng makadiretso na rin ako sa Botika para makabili ng gamot ko. Sabi sakin ng aking ama habang sinusuot ang jacket nya.

Sa resort kase naming, kami na rin mismo ang naghahatid sa mga nagbabakasyon ditto sa Airport para masigurado naming ligtas sila sa pag uwi., Isa yan sa mga services na ino offer naming dito sa Resort.

Sige na Tay. Ako din naman maglilinis sa mga kwarto pag balik ko e. Pangungulit ko

Sandy! Tawag ng isang babae

Nilingon ko sya at nakita ko si Mrs. Perez. Family nya yung nagbakasyon sa aming resort.

Good Morning po Mrs. Perez, ihahatid na po kayo ni Tatay, saglit lang po at nagbibihis pa sya. Sabi Ko kay Mrs. Perez ng malumanay ang aking boses

No need Sandy. My husband is here. He have a business meeting on town at naisipan nyang puntahan kami dito tutal daw naman, malapit lang. Thank you na lang. Sabi nya sakin

Ahh ganun po ba? Sige po, hatid ko na lang po kayo sa labas. Tara na po! Sabi ko sabay aya ko na sa kanya palabas.

Natanaw ko na ang isang pick up at nakita ko ang dalawang anak ni Mrs. Perez. Ng makalapit na kami sa sasakyan. Ay nagpaalam na ulit ako kina Mrs. Perez

Good Bye po. Have a safe trip po. Sabi ko

Mamimiss kita ate Sandy. Sabi ni Patrick habang nakasilip sa bintana ng sasakyan

Mamimiss din kita PatPat. Yung mga tinuro ko sayo ha. Wag kang magpapasaway kina Mrs. Perez. Ingat. Sabi ko sabay kaway sa kanya

Oh pano Sandy?! Alis na kami. Thank you ulit for the good service. Paalam sakin ni Mrs. Perez

Byeeeeeeee! Sigaw ko habang kumakaway sa pag alis ng sasakyan. Kitang kita ko ang pagkaway sakin ni PatPat sa bintana. Ng tuluyan ko ng di natanaw ang sasakyan ay pumasok na rin ako ng gate para linisin ang mga naiwang kalat sa room na pinagtulugan nina Mrs. Perez.

Naglalakad pa lang ako ng napansin kong nagdadali dali si Tatay na puntahan ang sasakyan. Lumapit ako sa kanya.

Tay! Kaaalis lang po nina Mrs. Perez. Sinundo na po sila nung asawa nya. Sabi ko habang nakakapit sa magkabilang braso ni Tatay

Naiwan nila ang passport sa ibabaw ng lamesa sa kwarto nila. Tarantang sabi ni Tatay.

Nataranta na rin ako kaya ako ng kumuha ng passport na hawak ni Tatay.

Ako na lang ang magdadrive para mabilis ang patakbo at para maabutan ko rin sila. Inagaw ko na ang passport na hawak ni Tatay

Wag po kayong mag alala Tay. Ako na lang din bibili ng gamot nyo. Agad akong pumasok sa sasakyan at pinaandar ito

Ingat nak! Tanging nasabi ni Tatay bago tuluyang tumakbo ang sasakyan.

...........after 15 minutes. Nakarating na ako sa Airport. Hinanap ko sina Mrs. Perez at dahil maraming tao, hirap akong Makita sila.

*****

(Xander’s POV)

Maraming nagbago after 5 years, at hindi ko maisip na 5 years na pala ang nakalipas since I left Philippines. Wala akong pinagsisihan sa pag alis ko, yung pagtira ko sa Paris ang nagpatunay na kaya kong tumayo sa sarili kong paa.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Jan 26, 2015 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

365 Days of our Love StoryTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon