Öykü ve Burcu alışverişdedirler. AVM'de o güzelim, yeşil elbiseyi görerek; ileride kendisinin de öyle elbiseler tasarlayacağına inanan Öykü hayallere dalmıstır.Burcu'nun ;
-Aaa, Öykü ! Şu ayakkabı ne güzel değil mi ?
demesiyle kendine gelen Öykü, yalandan da olsa ;
- Evet, evet...Çok güzelmiş.
der.
Burcu'yu kasada "off" layarak bekleyen Öykü;
-Ne sıkıcı bir şey bu yaa !
diye söylenir. Burcu, elinde poşetlerle zor yürürken bile söyleniyordur.
-Off ya! Emre'yi tam 12 kere aradım, hiçbirini açmadı. Birde bunun üzerine son aradığımda "beni arama,meşgulüm" diyerek kapattı. Ne şanssız kızım ben ya !
Öykü;
- Of Burcu ! Hiç olmazsa bir sevdiğin var, onunla hayal kurabileceğin,belki ileride sevgili olabileceğin birisi var. Benim neyim var? ! Modacı olma hayalim, başka ,başka hiçbir şeyim yok !
Burcu;
-Beyaz atlı prensin yakınlardadır belki de.
Öykü;
-15 yıldır gelmeyen prens şımdi mi gelecek Burcu? Neyse , hadi keyfimize bakalım.
• • •
Öykü ve Burcu iyice gezerler, yorulurlar. Bir kafeye geçip dedikoduya başlarlar. O sırada Şeyma [Öykü'nün sadece mahalle arkadaşı] kafenin önünden geçiyordur. Öykü;
-Şeymaa ! Buradayız gelsene.
Şeyma;
-Aa, Öykü ne arayorsun burada? Nasılsın ?
Öykü;
-İyiyim canım, birkaç parça birşey aldık, şimdi de kahva içecektik. Oturmaz mısın ?
Şeyma;
-Tabii, biraz oturup kalkarım. [Burcu'ya doğru] seslenir. Ben Şeyma, sen Burcu olmalısın,Öykü hep bahseder.
Burcu hafif bir tebessümle "evet" der. :)
Burcu'nun telefonu çalar, arayan Mete'dir.
Mete;
-Bburcu, ççabbuk İstanbul .... Hastane'sine gel! Çabuuk ! {Kekeleyerek söyler.}
Burcu;
-Abi, tamam. Sakin ol. Geliyorum, ama neden ?
Mete;
-Babam, babam kaza geçirmiş !
Burcu;
-Tamam abi, hemen geliyorum.
Şeyma ve Öykü yalnız kalırlar.Eve gitmeye karar verirler. Mahalleye yeni gelen ikili,"yarın,görüşürüz" diyerek ayrılırlar. Öykü, çantasından ev anahtarını çıkararır, kapıyı açar. O da ne ? Ya da o kim ? Öykü'nün gözleri faltaşı gibidir. Hem şaşkın, hem de korkulu. Öykü'yü şaşırtan kişi kimdir ?
