Siyah kanepenin üstünde uzanmış, Nisa' yı düşünüyordum. Elime telefonu aldım. Onu aramak istedim.. Ama olmadı.. Arayamadım..
O sırada Zeynep girdi odaya.. Üstünde kırmızı, şık bir elbise vardı. Ne kadarda güzel olmuştu. Bana "Hazır mısın?" dedi. "Evet" dedim. Yüzünde donuk bir ifade vardı. "Böyle gelmeyeceksin değil mi"
Ne vardıki halimdee.. "Hazırlan hadi" Kafamı salladım. Bu kadınları anlamıyorumm..
Üstüme en sevdiğim kazağı ve siyah pantolonumu giydim. Zeynep "Şimdi oldu" dedi. Gülümsedim. :D
Taksiye bindik. Saat gece 9 sularıydı.
Taksinin arka koltuğunda yan yana oturuyorduk. Zeynep bana doğru döndü.. "Sevgilimm olur musun?" Hayret ettim. "Ne?!" Zeynep fısıldadı.. "Rol icabı" Hâlâ anlamadım.. Bana herşeyi anlattı..
Artık herşeyi biliyordum. "Tamam, sevgilim" dedim. O sırada taksi durdu.. "Geldik"
Taksiden indik. Zeynep elimi tuttu.. Yanaklarım kızardı..
Artık herşeyi biliyordum.. Sevgilisinidee.. Mekan' a girdik.. Çok kalabalıktı. Zeynep "daha gelmemişler" dedi.
Bir masaya geçtik. Bekliyorduk. Beklerken Zeynep'e bişeyler anlattım. Ne güzel gülüyor..
Biara bana bakmadığını sezdim.. Yavaşça "Cemoo.. Geldiler.."dedi. Başımı o yöne çevirdim. Gözlerim her an gözyaşıyla boğulabilirdi öylece baktım gayet mutluydum..
Sevgilisi bizi görmüş olmalı. Yanımıza geldi. Zeynep'e "Senin burda ne işin var?" dedi. Sinirlendim. Beni farketmemişe benziyordu. Soğuk bir ses tonuyla;
"Selam BARIŞ" kafasını bana doğru yavaşça çevirdi. Sakindim. Gülümsüyordum..
Barış gerilmişti. O bembeyaz yüzü kıpkırmızı oldu.
"Cemal? Sen hâlâ akıllanmadın mı? Ne arıyorsun burda?!" Çok sinirliydi.
O sırada Zeynep araya girdi.. Beni göstererek "Tanıştırayım SEVGİLİM"
Barış şok olmuştu.. Sinsice gülümsedim. Ama bianda bütün mutluluğum kayboldu.. Nisa Barış'ın arkasında.. Her şeyi duymuştu. Gözlerinden akan yaşlar durmuyordu. Ama neden?
Zeynep sevgilim olduğu için mi?
Nisa gözyaşlarını sildi.. Yanımıza geldi.. Barış'a bakarak.. Gayet sakince.. "Aşkım bu kız kim? Tanıyor musun?" Barış "E-evet.. Zeynep.. Eski s-sevgilim.." Nisa' nın yüzündeki sakin tavır silinmişti.. Zeynep'e ve bana ağlayarak bakıyordu..
Zeynep son noktayı koydu.. "Eski mi? Hatırlatıyım daha dün konuştuk.. Bana sevgilim diyordun" Nisa, Barış' ın yüzüne hayretle bakıyordu. Bense olan biteni izliyordum. Zeynep, Nisa' yı teselli edercesine.. "Tatlım gördün mü? İkimize de idare ediyormuş"
Barış sessizliğini korudu.. Çünkü Zeynep haklıydı.
Nisa Barış'a "Sana inanmıyorum.. Bitti!" Barış, "Açıklayabilirim" Nisa Barışı susturdu
Bana baktı.. Bende ona.. Ağlıyordu..
Ardına bile bakmadan.. Mekan' ı terk etti. Koşarak peşinden gittim..
"Nisaa" Durdu.. Arkasını döndü. Ben gülümseyerek, yavaş yavaş yaklaştım..
Nisa da yaklaştı.. Ve..
Sarıldı "Sen haklıydın"
Bombaa bir bölümdü umarımn beğenmişsinizdirr..
Oy vermeyi unutmayın💖💖
