You will know her name {Voltooid}

9. Alone.. ✔

Pov Nina

Ik loop door de stad en kijk om me heen. Lachende gezichten. Vriendinnen die gezellig aan het winkelen zijn. En ik loop hier alleen op de stem van Jim na dan. Ik loop naar een bankje en plof neer. Mijn benen bungelen over het randje. Ik verveel me de klote hier. Ik ben alleen, kan met niemand praten, ik word heer zo depressief van. Ik zucht diep en loop naar de candyshop. Er is een voordeel aan dood gaan. Je kan zoveel eten als je wil je word toch niet dik en je hoeft niet te betalen want alles wat aanraakt word onzichtbaar. Ik pak een reep chocolade en loop naar buiten. Mm chocolade. Jaa ik wil ook een stukje. Dat kan lekker niet, moet je maar niet in mijn hoofd gaan zitten. Ik slenter door de stad heen en bekijk de mensen die langs me heen lopen. Korte mensen, lange mensen, mensen met blond haar, bruin haar. Een bekent gezicht gaat langs me heen. Is dat Lucy? Jup helemaal, je weet wat je moet doen toch? Ik knik en ren achter lucy aan. Ik pak haar bij de schouder. Haar lichaam vervaagt en ze draait zich geschrokken. "Jij... maar..... hoe.... je was toch dood?" Ik knik en kijk haar aan. "Sorry dat ik je probeerde vermoorden, ik was gewoon gek geworden. Altijd werd ik gepest mijn ouders zijn vermoord en ik wilde wraak. Sorry ik hoop dat je me vergeeft maar ik weet dat dat moeilijk is. Sorry voor alles wat ik je heb aangedaan." Ze staart voor zich uit en kijkt me dan twijfelend aan. "Ik geef je een kans ookal ben je dood maar toch." Ik geef haar een knuffel en haal mijn hand van haar schouder. Ze word weer zichtbaar en ze loopt schouderophaalend de Blokker in. Zie je, je kan het wel. Ik knik blij en doe het huppeltje en vlieg naar boven. De witte omgeving maakt me rustig. Ik ga op mijn buik in de wolk liggen met mijn hoofd over het randje. Ik kijk naar de aarde. "Ja de aarde is een prachtige parel. Ik kan er nooit genoeg van krijgen om naar te kijken." Ik kijk omhoog en mijn mond valt open. Een vrouw met een glansende witte jurk en lang blond haar. Zonnestralen die van haar afkomen verwarmt mijn gezicht. "Hai ik ben Priscilla de god van de geesten." Ze steekt haar hand uit. Een beetje bedust rol ik me op me zij en pak haar hand. "Benci." Zij kijkt me aan. "Benci, waar Jim in zit?" Ik knik en ze maakt een vrolijk gebaar. "Mooi dan ben ik bij de goede persoon." Ze ploft naast me neer en wiebelt met haar glanzende witte balerina's, waar geen spikkeltje vuil op zit, over de rand van de wolk. "Hoe gaat het met het recht zetten van de fouten die je hebt gemaakt?" Ja gaat wel goed maar nog een hele bult te gaan. Priscilla knikt. "Goed zo, Jim je bent een goede leraar, ik hoop dat Benci dat ook voor jou word." Ze geeft me een schouderklopje en is weer weg. Naar wie gaan we nu? Eem naar de ouders van Fleur? Ik voel Jim in mijn hoofd knikken. Vraag me niet hoe ik dat voel maar ik voel het. Ik zie de zon boven me voorbij gaan en plaats maken voor de maan. Ik ga op mijn zij liggen en wens Jim weltruste en sluit mijn ogen net als een groot deel van de wereld.

Joepie nieuw hoofdstuk. Ik ben ziek dus alle tijd om een hoofdstuk te maken en ik hoop dat het een beetje leuk is want ik vind dit echt een heel leuk boek om te schrijven. Netzoals de lieve berichten. Ik kreeg vorige week een berichtje van @JiskeMonchen7 en daar werd ik heel vrolijk van. Xxx lollyloverandliker

Can i have a...
Vote?
Comment??