↭Selamlar... ↭
↭Yeni kitabıma hoşgeldiniz.ツ↭
↭Beğenmeniz umuduyla↭
↭İyi okumalar.↭
﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏
Wooyoung&San
Woo~♡:
San!
Saaaaaaaaan!!!
San~♡:
Efendim young-ah.
Woo~♡:
Tanrı aşkına bir saattir neredesin!?
San~♡:
Lavabodayım.😮
Bir şey mi oldu?
Woo~♡:
Lavaboda mı?
Oraya bakmak aklıma gelmişti ya.😐
Diğer odalarda olmadığını görünce azıcık korkmuş olabilirim. 😶
San~♡:
Yaaaa wooyoung~~
Şapşik bekle beni 5 dakika sonra yanındayım.
Woo~♡:
ÇABUK OL!
Özledim...
Wooyoung telefonunu cebine koyduktan sonra biraz beklemiş ve geldiğini 'Geliyorum~~' diye bağıran san farkettirmişti.
San koşar adımla hemen wooyoung'un yanına oturarak omzuna tek kolunu atmış ve kendine çekmişti.
"San biz bu koca evde birbirimizi bile bulamıyoruz."
Wooyoung'un dediğini san biraz düşünmüş, az önceki mesajlaşmalar aklına geldiğinde başını olumlu anlamda sallamıştı.
"Hem sen dışarı çıktığında çok sessizleşiyo bu ev. Biraz ses lazım bu eve ya da bizim başka bir eve taşınmamız gerek."
San wooyoung'un omzundan kolunu çekerek ona bakmış ve kafasını olumsuz anlamda sallamıştı.
"Olmaz hayatım, taşınamayız. Zaten neden bu koca evde kaldığımızı sen çok iyi biliyorsun."
Bu oldukça büyük ev san'ın babasının onlara verdiği bir evdi. Ne olursa olsun o evi terk ettikleri anda herşey bitmiş demekti. Hem ayrı ev, hem de ilişkileri...
"Ama ses konusunda bir şeyler yapabiliriz."
Wooyoung anlamayarak kaşlarını çattığında san mütavazı gülüşler atıyordu.
"Birkaç çocuk fena olmazdı. Ses yapması için yani."
San wooyoung'a yaklaşarak dudaklarına uzunca bir öpücük bıraktığında wooyoung geri çekilerek ona bakmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HousemAteez
FanfictionHwahyung: Ulan! Hanginiz kokuşmuş çoraplarını salonun ortasında bıraktı!? ⇨ATEEZ TEXTİNG⇦ *Küfür ve Argo kelime içermektedir* ...090221...