Chapter 2

197 27 1
                                    

Hindi maipinta ang mukha ni Alberth habang masinsinang itong nakatingin kay Riza na seryosong may kausap sa cellphone.

Maya maya pa ay lumapit na ito sa kanya at nakabusangot ito.

"Hey sino yon?" ani ni Alberth habang niyakap ang nobya mula sa likuran.

"Si papa!" tugon naman ni Riza at napabuga ito ng hininga.

"Ow bat naman sila napatawag?" tanong ni Alberth at humarap naman si Riza sa kanya.

Napakunot noo si Alberth ng mapasin ang pagkablisa ng nobya.

"what's with that face babe?" tanong ulit ni Alberth.

"They know already of what I am doing here in the Philippines" ani nito at mukhang hindi nagustohan ang nalaman mula sa magulang.

"WHAT! HOW?" sigaw na tanong ni Alberth at napatayo pa't kumoha ng isang segarilyo sa mesa.

"I dont know, damn mukhang di magiging madali itong plano natin" ani ni Riza.

"Kailan daw sila uuwe?"

"They didn't mention it"

"Haist! so ngayon palang di dapat natin sayangin ang pagkakataong ito habang hindi pa tayo nabulgar sa ginagawa natin" ani ni Alberth.

"Tsk! All I want is a revenge thats it!" galit na turan ni Riza at dinampot ang mga damit na nasa sahig.

"Where are you going?" tanong ni alberth habang sinusout ni Riza isa isa ang damit niya.

"Basta babalik din ako" sabi nito at umalis din pagkatapos maisuot ang damit ang makuha ang susi ng sasakyan.

Hindi namalayan ni Riza ang pagdating niya sa kanyang destinasyon. Siguro dahil sa wala siya sa kanyang sarili at sa bigat ng dinadala ay di niya iyon napansin.

Lumabas siya sa sasakyan at linakad ang isang napakalwak na lupain na ang tanging damo lang ay bermoda at mga nagtatayoang malaking puno sa paligid.

Deritso lang siya ng lakad hanngang mapahinto siya sa isang paresukat na semento habang ang paligid nito ay may mga nakalagay na tuyong bulaklak at dahon at dalawang kandila na nakalagay sa magkabila.

Napaupo siya sa gilid at pinakatitigan ito. Hindi niya namalayan ang pagtulo ng kanyang luha kasabay non ang pagyuko niya at paghagolhol ng iyak.

Pagkaraan ng ilang minuto ay tumingala siya upang pawiin ang luha pero hindi ito tumigil kaya hinayaan niya nalamang iyon.

Hinawakan niya ang isang perasong tuyong dahon at tinitigan ito pagkatapos ay ang puntod naman ang tinitigan niya.

"Hey kumosta kana?" pagkausap niya rito kahit alam niyang hindi ito sasagut.

"Sana okay kalang diyan-" hindi niya ulit maiwasang mapahagolhol habang kinakausap ang puntod.

"So-sorry ka-kasi di-kita na protektaha-an"

"Sorry nahuli a-ako, sorry Riza." ani niya at hinayaan ang sariling lamunin ng kalungkotan habang napahiga sa puntod at niyakap ang sariling umiiyak.

"PETER!" napalingon naman si Peter sa tumawag sa pangalan niya. Kasalukoyang nasa harden siya kasama ang mga anak. habang ang mga ito ay naglalaro siya naman ay nakatingin lang.

Nakangiti siyang napatingin sa kung sino ang tumawag sa pangalan niya na gayon din ang ginawa nito sa kanya.

"Kenneth" tawag niyo din dito habang kinamawayan ito.

Masaya naman itong lumapit sa kanya at niyakap siya.

"Hey bruha kumosta kana?" ani nito ng makalapit sa kanya pagkatapos siyang yakapin.

"Mas bruha ka, okay naman ako!" ani ni Peter

"Tsk!" tanging tugon ni Kenneth at tumabi ito ng upo kay Peter.

"Bat ka nga pala napadpad dito bakla?" tanong nI Peter rito

"Wow makabakla nagsalita ang hindi tyaka lamang kalang naman kasi may matris ka," tugon naman ni Kenneth na ikinatawa naman ni Peter.

"So anu nga ginagawa mo dito"

"Wala na bored lang ako sa bahay kaya bumisita ako dito. At alam mo namang di kami sundo ni papa at baka mawasak bahay namin kapag magbangayan kami doon" ani ni kenneth at natango nalang si Peter.

"So dito ka maghasik ng lagim sa bahay!" natatawa namang turan ni Peter.

"Chee di ikaw ang sadya ko kungdi si Au at Ae" ani ni Kenneth at masayang yinakap ang kambal.

"Ses ang kambal daw baka si Axel lang ata ang gusto mong puntahan dito, Galawan talaga" ani ni Peter na ikinatitig naman ni Kenneth.

"Woii di uso family stroke dito" namumulang turan ni Kenneth na siyang ikinatawa naman ni PEter.

"Sess kahit alam mo namang di siya kadugo" ani ni Peter

"Khit na okay, at wala ako gusto sa kanya. Never ako magkakagusto don. " ani ni kenneth.

"As in wala talaga?, gwapo naman siya at masarap din naman sure ka talaga na di mo siya gu-" naputol ang sinsabi ni Peter ng mapansin ang isang taong nakatayo sa likod ng pader at mukhang kanina pa iyon nandon at nakikinig sa usapan nila. Nanglaki naman ang mata niya habang tinitigan si Axel.

"Nag joke kaba?, naku peter wala akong trip don at never ako magkakagusto don. Siguro kung iba siyang tao Oo pero siya si Axel isang babaero at mapanakit na tao, kaya hindi ko hahayaang masaktan ako kahit na bakla ako" ani ni Kenneth habang nakikipaglaro sa mga bata.

"Aws!" tanging nasambit ni peter at kita niya ang pag iba ng aura ni Axel at pagkunot ng noo nito. Kinabahan tuloy si Peter dahil sa kalamigan nito.

"Ehh sino din naman ang nagsabi na mag kakagusto ako sa isang baklang tulad mo?" madiing turan ni Axel habang masama itong nakatingin kay kenneth.

Kita naman ni Peter ang pagtayo ni kenneth sa kinauupoan at napatingin sa gawi ni Axel.

Bakas ang gulat sa mukha ni kenneth at kita sa mukha ni Axel ang galit.

"Ka-nina kapa di-diyan?" kainakabahang turan ni Kenneth habang inutosan ang mga yaya na dalhin ang mga bata sa gawi ni peter. Habang si Peter ay nakangiwi lang na nakatingin sa dalawa.

"Oo! at dinig ko lahat, babaero pala!" sabi nito at biglang hinila si Kenneth papasok sa kabahayaan habang si Peter ay inawang nakanganga sa labas habang ang mga anak ay di namalayang nakakandong na sa kanya.

"Yaya dalhin ang mga bata sa kids room at wag hayaang makarinig ng kahit anumang malamilagrong tunog" ani ni Peter dahil alam niyang may kangkangan na magaganap.

"sir?" tanong ng dalawang yaya na mukhang nagugulohan pa.

"Ahh basta sundin niyo nalang ako" ani ni Peter

Na siyang ginawa naman ng mga yaya. Kaya naiwan siyang mag-isa sa harden. Binalot siya ng kalungkotan ng mag isa nalang at para bang may kulang sa kanya. May tao siyang na iisip pero walang taong sumasagi sa isipan Niya.

Napagdisisyonan niyang tumayo at maglakad lakad. Oo nakakalakad na siya ng mabuti. At narating niya ang kusina. Agad niyang tinungo ang ref ng bubuksan niya palang iyon ay agad siyang napahinto ng mapansing hindi lang siya ang tao don.

"Putang Ina wag kayo dito" sigaw na turan ni peter at tinuro ang pintuan .

Nakangiting napatingin naman si Axel at Kenneth na hindi namalayan ang pagsulpot ni Peter. At inabala ang pagmimilgaro nila.

"Labas!" sigaw ulit ni Peter at walang nagawa ang dalawa kaya mabilis ang mga ito na lumabas.

"Grave mabuti at ponaderitso ko sa kidsroom ang mga bata" ani ni Peter at kumoha ng tubig dahil sa kbang naramdaman dail sa kababoyang nakita.


Mr_Nobody
Y.Y

60. 3/3 a limited chapter.
Bukas ma din.

Vote and comment

Red and Wine V3Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon