Black Love {Dramione Fanfiction}

ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ: Part 18

Ερμιόνη Γκρέιντζερ

Φτάνω έξω από τον κοιτώνα μαζί με τον Ντράκο και πριν με αφήσει μου δίνει ένα απαλό φιλί στα χείλη. Κοιταζόμαστε και χαμογελάμε.

"Το απόλαυσες με τα παγοπέδιλα;" με ρωτάει καθώς ενώνει τα χέρια με τα δικά του

"Εσύ τι είδες;" συμπληρώνω και κάνει μια τούφα από τα μαλλιά μου προς τα πίσω

"Βλέπω να χαμογελάς και δεν ξέρεις πόσο χαρούμενο με κάνει αυτό." απαντάει ενώ εγώ χαμογελάω περισσότερο

"Ίσως να σε περιμένει μια έκπληξη στο κρεβάτι σου." μου λέει και αμέσως ενθουσιάζομαι

"Τότε πρέπει να πηγαίνω αμέσως!" λέω και γελάει ρίχνοντας το κεφάλι του κάτω

"Τα λέμε αργότερα μωρό μου." είναι η τελευταία φράση που μου λέει και φεύγει. Εγώ μπαίνω μέσα στο δωμάτιο και κατευθύνομαι προς το κρεβάτι μου. Βλέπω πάνω ένα αρκετά μεγάλο άσπρο κουτί με μια μεγάλη κόκκινη κορδέλα. Χαμογελάω δαγκώνοντας τα χείλη μου και το ανοίγω αμέσως. Στα χέρια μου κρατάω ένα υπέροχο κόκκινο φόρεμα με ένα ζευγάρι ίδιο χρώμα παπούτσια. Το χαμόγελο φτάνει μέχρι τα αυτιά. Μέσα υπάρχει μια κάρτα και την πιάνω στα χέρια μου για να την διαβάσω.

"Ανυπομονώ να σε δω στον Χριστουγεννιάτικο χορό με αυτό το φόρεμα. Σε αγαπάω." αρχίζει με αυτή την φράση και τελειώνει με το όνομα του. Ντράκο. Δαγκώνω τα χείλη μου και κάθομαι στο κρεβάτι. Τον θέλω τόσο πολύ. Θέλω να μείνει για πάντα στην ζωή μου. Και θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου για να μείνει.

Αστόρια & Μάρκους

Τον παρατηρώ τόση ώρα να χαζεύει το σημάδι του Θανατοφάγου και να εξασκείται σε διάφορα σκοτεινά ξόρκια ενώ εγώ είμαι εδώ μόνη μου χωρίς να ξέρω τι ρόλο παίζω. Αρχίζω να νευριάζω μέχρι που σηκώνομαι όρθια και τον πλησιάζω. Τον χτυπάω στην πλάτη και γυρίζει για να με κοιτάξει.

"Βλέπεις ότι είμαι πολύ συγκεντρωμένος σε αυτό που κάνω. Γιατί με ενοχλείς;" με ρωτάει

"Μόνο για να ξεφορτωθώ τα πτώματα με ήθελες μαζί σου;" ρωτάει αναστατωμένη

"Φυσικά και όχι." απαντάει καθώς στη συνέχεια γελάει

"Αυτό δείχνεις όμως μέχρι στιγμής." συνεχίζω ενώ αυτός έρχεται περισσότερο κοντά μου