After I die

1.

"Ariana, wordt wakker! Je komt weer te laat!", hoor ik Aliana roepen. Ik vind het nog steeds gek dat mijn ouders bij onze namen één letter hebben verwisseld. Terwijl ik erover nadenk komt ze bij me zitten. Het is maandag 29 december. Ze aait over mijn schouder alsof ik een kat ben. "Ari, het is bijna een nieuw jaar. Nieuwe rondes, nieuwe kansen", zegt ze. Ze probeert me op te vrolijken. Het is over een week onze verjaardag, maar daar spreken we niet veel over. Dan eindelijk 16. Sweet 16 right? Niet voor mij. "Ik weet het niet Ali," zeg ik uiteindelijk en begin te huilen. "Voor jou is alles makkelijk. Je bent populair, je hebt veel vrienden... Maar ik? Ik word anders aangekeken terwijl we hetzelfde zijn. Ik snap het niet. Ik weet niet hoe lang ik dit nog trek." Ali krijgt tranen in haar ogen. "Ariana, ik weet niet hoe het kan," zegt ze, maar ze weet het donders goed. "Maar alsjeblieft doe niks waar je spijt van gaat krijgen." Ik weet wat ze daarmee bedoeld. Ik heb het er vaak over gehad. Zelfmoord...

Als ik eenmaal beneden ben ga ik bij mijn ouders, Ali en onze jongere broertje Ryan zitten. Ik kijk hem aan en denk aan de tijd waarin ik het allemaal zo makkelijk had. Zwijgend beginnen we allemaal te ontbijten. Ik zie in mijn ooghoek dat Aliana me aankijkt. "Zo meiden", begint mijn moeder. "Bijna sweet 16." Ze lacht. We kijken alleen glazig terug. "Je moeder wilt zeggen dat eh...", begint mijn vader. "Omdat we nooit wat met verjaardagen doen jullie een feestje mogen geven. Over een week vanaf 7 uur." Aliana springt van blijdschap omhoog en knuffelt mijn ouders. Ik kijk nog steeds glazig. Een feestje? Hier? Over een week? Ik ben in de war. Aliana danst het hele huis door. Tussen haar gezang door hoor ik mijn moeder wat tegen mijn vader zeggen. "Alex, ik weet niet of het nou zo'n goed idee was. Over dat feestje", fluistert mijn moeder naar mijn vader. Mijn vader antwoordt terug: "Hailey, het is nieuw en anders dat we een feestje geven. Ze vindt het vast fantastisch. Wij gaan toch de stad uit met Ryan." Ik wil gaan huilen, maar ik zie ook de positieve kanten van het feestje. Ik kan mijn vriendinnen en vriendje uitnodigen en het gezellig hebben. En dan de rest om ons heen vergeten.

Als Ali en ik op school aankomen rent ze gelijk naar hun. The queen bee, Chloë. De handlanger ook wel beste vriendin van Chloë, Tessa. En de beste vriendin van Ali, maar bijna net zo erg als de rest, Liv. Op zich mag ik Liv wel. Ik kijk hoe ze Liv knuffelt. Ik merk dat ik gespot word door Chloë. Ze kijkt meteen vies naar me. Alsof ik een of andere spruit ben. Ik loop snel door en zoek naar mijn vriendengroepje. Dan zie ik Liam. Ik ren naar hem toe en knuffel hem. "Hey queen", zegt hij. Hij vindt het niet erg om te zeggen dat we een relatie hebben. "Hey king", zeg ik terug en bloos een beetje. Hij begint te lachen en zegt: "Je bloost." Ik schrik me rot. Ik wil vluchten maar ik zit vast in zijn greep. "Ik vind het wel schattig", zegt Josh. Josh is de beste vriend van Liam en steunt hem in al zijn keuzes. We hebben een oke vriendschap volgens mij. Liam lacht en drukt zijn lippen op de mijne. Dan komen mijn vriendinnen aan lopen. Mijn beste vriendin Fay. En drie normale vriendinnen: Noor, Milou en Emily. Ik ga naast Liam staan en hij houdt me nog steeds bij mijn heup vast. "Leuk hoor tortelduifjes", lacht Noor. "Maak ons maar weer jaloers", zegt Emily erachteraan. Ik begin te lachen. "Wees dan niet zo jaloers Em", zegt Fay. Ik schrik van haar reactie. Als ik wat van haar reactie wil zeggen, barsten ze in lachen uit. "Jongens het is al laat we moeten naar de les", zegt Milou als ze klaar zijn met lachen. Milou is heel erg van het op tijd zijn. Soms vervelend maar kan ook wel handig zijn. "Ik zie jullie volgende pauze", zeg ik en we lopen allemaal naar onze les. Milou en Noor naar Engels, Fay en Emily naar gym en Liam en ik naar bio. "Wat ga je dit weekend doen?", vraagt Liam onderweg naar bio. "Niet veel. Ik dacht ehh..", antwoord ik. "Ik dacht misschien kunnen we wat gaan doen. Alleen wij twee. Als je kan." Hij kijkt me aan en het lijkt alsof hij een smoes bedenkt. "Ik ga met de jongens wat doen", zegt hij. Ik kijk hem aan en geloof hem. Hij doet de laatste tijd weinig met zijn vrienden. Ik snap dat hij weer eens iets met hun wilt doen. "Maakt niet uit, we zijn de laatste tijd ook veel samen. Ik gun je de tijd met je vrienden wel", zeg ik en we lopen het bio lokaal binnen. We gaan op onze vaste plek zitten. Ik zie Liam staren naar Mia. Ik kijk ook naar haar. Ik zucht. Mia is het mooiste meisje op school volgens mij. Haar lange, bruine, glanzende golvende haren tot net iets onder haar schouderblad. Haar perfecte wimpers. Haar hazel oogkleur. Haar mooie natuurlijk volle lippen en haar mooie kledingstijl. Ze draagt een witte croptop met skinny jeans en een leuk spijkerjasje. Liam en Mia hadden een perfect koppel kunnen zijn. Liam heeft zwart krullend haar, felblauwe ogen en een goede persoonlijkheid. Hij is gewoon perfect.

Na de les loop ik met Liam naar mijn vriendinnen. Later komen zijn vrienden bij ons staan. Ik ben met mijn vriendinnen een groepje van vijf. Liam ook. Ik vind het leuk dat een paar van mijn vriendinnen een crush hebben op een van Liams vrienden. Noor op Kane en Fay op James. Ik probeer ze met elkaar te koppelen, maar ze laten zich niet snel overhalen. Als ik even over mijn schouder kijk zie ik Aliana met haar 'vrienden' staan. Ik weet dat ze het faken. Het leuke is nog dat ik op de plek van Ali hoor te staan. Ik was degene die ze mochten. Ze wisten alleen nog niet dat ik een tweeling had. Ze kozen voor Ali. En ik werd in de steek gelaten en gepest. Als je het zo kan noemen. Als ik wil luisteren naar de gesprekken van mijn vrienden voel ik dat ik word meegetrokken door iemand. Ik weet niet wat ik moet doen en laat me meetrekken. Mijn zicht word wazig. Ik zie nog dat ik langs alle tafels de kantine door word gesleurd. Ik voel dat we stilstaan. Langzaam zie ik alles weer scherper worden. Ik draai me om en daar staat mijn spiegelbeeld Aliana. Haar mooie blonde haren tot midden op haar rug. Haar volle wimpers met mascara. Haar lippen met een laagje lipgloss. Haar mooie bruine lenzen, zodat iedereen ons uit elkaar kan houden. Ze heeft een mooie roze jurk aan. Ik heb het tegenovergestelde van wat ze aan heeft. Mijn blonde haren zitten in een lage knot. Mijn wimpers zijn neutraal. Mijn lippen net zo schraal als altijd. En mijn neutrale groene ogen. Ik heb een spijkerbroek aan met gaten. Met daarop een rode oversized hoodie. En ik draag mijn bril. Zoals je hoort, het tegenovergestelde. "Ariana, word nou eens bevriend met Chloë", zegt Ali. Ik schrik. "Ali", begin ik. "Je weet hoe vaak ik dat al heb geprobeerd, je weet dat het onmogelijk is... Je weet dat ze me haat." Ik krijg tranen in mijn ogen. Ik ben boos. Nee, teleurgesteld. Nee. Beide! Ze kijkt me vol ongeloof aan en zegt: "Je probeert het helemaal niet. Alles wat je probeert is de haat bij haar dan erger te maken... Ik weet al wat je probeert. Je probeert mijn vriendschap met Chloë kapot te maken!" Die laatste zin schreeuwde ze zo hard door de kantine dat iedereen me aanstaart. Ik wil niet huilen. Niet hier. "Je weet dat dat niet waar is!", schreeuw ik en ren de kantine uit. Waar ik naartoe ren? Geen idee. Ergens waar ik mijn tranen niet hoef te verbergen. Ergens waar ik niet word uitgelachen.

-----------------------------------------------------------------------

Heyhey
Hier is het eerste hoofdstuk! Ik was vergeten hem te publiceren. Oeps! Hij stond echt al een week klaar. Maar ja hier hebben jullie het hoofdstuk. Echt slecht maar ik beloof dat het nog wel beter wordt met meer drama. Want daar hou ik van moehahahha. Naja anyways geniet van dit hoofdstuk!

Xx Iris