ako'y isang simpleng kabataan na ang hinihiling ay ang magkaroon ng kahit isang tao man lang na aking matatakbuhan kapag kailangan ko ng makakausap. hindi naman ako kagandahan tulad ng ibang mga babae, ako rin yung tipo ng tao na hindi showy sa aking nararamdaman, hanggat makakaya ko ay tinatago ko lang sa aking sarili ang sakit na aking nararamdaman. kahit nasasakatan na ako dahil sa sinasabi ng ibang tao di ko pa rin ipinapakita sa kanila na sa loob ko ako'y durog na durog na. minsan pinipilit kong maging masaya o tumawa kahit alam ko sa puso ko na hindi naman talaga. haay hanngang kailan pa kaya ako ganito?
CHAPTER 1 Canteen
"miss? pwede bang makiupo?" sabi nung lalaki sa harapan ko.
ha? ah ano nga pala sinasani mo?
sabi ko kung pwede makishare o makiupo? sarap kamot ng ulo
ok. sige, ayos lang sabay samile :)
mahigit ilang minuto rin kami magkasama sa canteen ng walang pakialamanan, ng biglang tumunog yung bell.
KRING . .KRING . .KRING
"time na pala, mauna na ako sayo Miss"
tumango lang ako at umalis na rin
"miss" pasigaw na tawag niya sa akin (nakalayo na kasi ako)
tumigil ako sa paglalakad at liningon ko siya
"bakit?"
"salamat nga pala kanina" tumakbo na siya ng hindi no ako nakasagot.
haay salamat nakarating din sa room, nandito na rin mga kaklase ko at buti naman wala pa yung teacher namin ng biglang may bumungo sa akin at nalaglag yung hawak-hawak kong mga libro.
"shit, ano ba naman yan, hindi kasi tumitingin ng dinadaanan" inis na sabi ko.
"mi-miss, so-sorry di ko naman sinasadya, tulungan na kita."
"wag na kaya ko to! sa susunod kasi mag-iingat ka naman" paglingon ko sa taong nakabungo sa akin
"IKAW" sabay turo namin sa isat-isa
halos wala namang nangyaring kakaiba ngayon sa school except doon sa canten at classroom. akalain mo classmate ko pala yun. ako nga pala si Khalyne Cruz, 4ht year high school, nag-iisang anak ng mama at papa ko, pasensya na pala at ngayon lang ako nagpakilala. nauna pa yung chapter 1, nacarried away lang ako.
CHAPTER 2
"khalyne, pupunta ka bang library ngayo?" hinngal na sabi nito (hinabol kasi ako)
"hmmp? oo, magreresearch kasi ako para sa assignment natin"
"di sabay na tayo, doon din ang punta ko"
"makakatanggi pa ba ako, magkasama na nga tayo"
"kaw talaga (sabay gulo ng buhok ko) by the wat ako pala si Jatyne"
"para kang sira, kilala na kita, classmate tayo diba"
"bilis na, nangangalay na kamay ko huh" habang nakangiti
"hu ayan, I'm Khalyne" nakipagshake-hands na rin.
"so magkakilala na tayo at magkaibigan na ha."
"ayoko nga maging kaibigan ka." pataray na wika ko.
"grabe naman ito, hindi naman ako masamang tao" malungkot na tugon nito
"hoy! joke lang naman, di ka naman mabiro.
"ayos lang sa akin kung ayaw mo talaga"
"sus tampo ka na agad, tara na nga pasok na tayo sa library" sabay kuha ng kamay ni jaryne.
