I am the Rain

Round 1

Roewell's POV

Ang kalat ng desk ni Frans but she eventually fix it. Kaya lang nung matapos na niyang ipasok lahat ng notebook niya sa bag, nagsimula na naman siyang maghanap ng kung anong nawawala. Tiningnan niya ulit sa bag niya,wala pa din. She look so worried. She keep on searching on the floor,too. I went to her to help until she said something...

"Gaga ko talaga."

I thought I have to keep her relax. I tried to make a joke to make her laugh but unfortunately,something happened...

"Miss Riomeda, alam mo ba na ang gaga hindi nagpapanty."

"Oo nga Frans. Ang mga gaga hindi nagpapanty. Bakit? Di ka ba nagpapanty?"

'Patay.. anong nagawa ko?

"hahaha. Sinong walang panty?"

"Eh si Frans kasi sabi niya gaga daw siya."

"Oh tapos?"

"Eh sabi naman ng kaibigan nating si Roe, ang gaga daw, di nagpapanty."

"Hahaha.. Bakit dude? nakita mo ba?"

"hahahaha...."

Naku patay talaga. Ang sama na ng tingin samin ni Francis. Nakainis naman kasi  tong si Rayco,oo.' Not less than a minute, napansin ko nalang na matatamaan na ako ng bag na tinapon ni Francis. Ayon! sapul ako sa ulo.

"woooh.... Ouch ang sakit! hahaha..." kantyawan pa nila Rayco.Lumilipad na lahat ng libro at mga bagay na mahahawakan ni Francis.

Francis POV

"hahaha.. Bakit dude? nakita mo ba?'

"hahahahahahaha..."

I feel like crying. 'The nerve! Sumusobra na talaga sila.' Nawala na ako sa sarili ko. Tinapon ko na lahat ng mahahawakan ko.  Sapul si transferee. 'grrrr! Buti nga sayo!' Tinuloy ko pa ang pagbabato, sapul na naman si Rayco.

"PERVET!" hinarap ko ulit si transferee.

"You have no right to talk to me like that. You have no idea who am I. You don't know me. Yes, maybe you know me by name but that is not an option. Yet if I hit you hard, I guess it serves you right and I am not sorry for it." Then after that, I walked out.

I was sitting on the grass in the garden. I felt angry and embarrassed to what I heard from them. 'Why do they kept on saying those things? Do they not mind hurting someone's feeling? Do they not mind what they acted was beyond the limits?'

"Ate wag mong kalbuhin yan. Meron pang matataas na damo dun oh."

I lift my head to see who is the person talking to me and he looks....

"What the hell are you doing here? Magsosorry ka ha? Akala mo ba madali lang mapatawad yung ginawa mo? What you did was beyond my limits. I won't forgive-"

"hehe. Ate-"

"Don't call me ate. Mas matanda ka pa sakin-"

"Ronald!"

"Kuya!'

'Kuya?' I turn to face who was he referring to... "Roewell?"

" Magkakilala na pala kayo ni Kuya."

"What are you doing here?"

"Eh kasi kuya.."

'Oh."

"Salamat dito kuya.. teka, may kaaway ka na kaagad?'

"Bakit mo alam?"

"Si ate-"

"Halika nga dito."

"Kuya naman.. aray..ehehehe.. kuya,chicks yang kaaway mo-aray!"

'gosh. Hindi pala siya yun? Eh sa magkamukha sila eh.'

Roewell's POV

"Bakit mo alam?"

"Kasi kuya, ganito kasi yun. Nakita ko siya dun sa damuhan na nagbubunot  ng damo. Nakakatuwa nga siyang tingnan eh.  Lumapit ako kasi parang may sama ng loob. Sinabi ko na makakalbo na yung part na binubunot niya. Pagkakita niya sakin nagalit agad. Di niya raw ako mapapatawad. Akala ko nga umaakting siya. Pero nung nakita ka niya, mas sumama ang tingin sayo kaya naisip ko na magkaaway kayo. hehe, bakit kuya? ano ba pinag-awayan niyo?"

'Hindi mo na kailangan na malaman yun. Umalis ka na nga."

"Oi si kuya.."

"Alis na.."

"Luma-lovelife ka na kuya-"

"Shut your mouth up!"

"hahaha..Blah..blah..blah... hahaha."

'Kaya pala ng batang to' Hay, first week, I've done a wrong move. Problema talaga to, anong gagawin ko?'

-

-

-

-

-

Hello there! What do you think of this chapter? Share your thoughts through a comment!

Thank you. :)