Reincarnated Love

"It's nice to meet you"

~~~This is my first time writing a story, grammatical errors and wrong spellings may occur, hope y'all enjoy!~~~

-----------------------------------------------------------------
Have you ever felt the feeling na parang ayaw mo na? Nakakawala na ng ganang mabuhay, dahil puro nalang kamalasan. ganyan na ganyan kasi naramdaman ko nung bibitaw na sana ako but these strange dreams are keeping me alive, there's something I must not leave behind.

Nagtataka ako kung ano kaya feeling ng kompleto ang pamilya, ano kaya feeling ng kasama ang ina ako kasi when I was 4 my mom left me, and as far as I know she is pregnant that time, so my dad raised me all by himself, napaka bait nyang ama nasa , but he got hit by a car on my 15th birthday he was supposed to buy me a cake but the tragedy happened. Yeap I know, this is very sad, I'm all alone or maybe not I still have my bullsh*t titas and uncles on my mother's side they treated me like a helper/servant.

Walang kwenta diba? Sooo I ran away, I packed my things and go to my best friends apartment, and I lived normally I go to school at morning and work at night, I'm just 19 but have loads of works to do, no one is supporting me right now, it's just self-support, soo ayun na nga puro nalang kamalasan ang nangyare sa buhay ko.

Simula pagkabata paulit-ulit lang ang aking mga panaginip, isang lalakeng nakaupo sa aking harapan na parang bang nakatitig lang sya sakin, at mahilig ako mag draw o mag sketch kaya ene-esketch ko mukha nya kaso hindi ko masyado makita mukha nya dahil malabo parang kayo ng crush nyo, ouch.

Sa gabing ito ay parang kakaiba ang aking pakiramdam at humiga lang ako sa kama, di ko namalayan na unti-unti na palang pumipikit ang mga mata ko.

Dreaming
"Yesha anong ginagawa mo dito?! takbo, bilis na!!" Nagising ako ng may sumaksak sa likod ko.

Napaisip ako kung bakit tinatawag niya akong Yesha sa aking panaginip, at parang nasa delikadong sitwasyon kami tsaka mas naaninag ko na ang kanyang mukha at ene-sketch at napatanong sa aking sarili "sino ka kaya?". Ako ay nagtataka kung bakit nag iiba na ang aking panaginip.

"Blake san mo gusto kumain?" Sambit ng best friend ko at roommate kong si Mike.

"ket saan basta mura."

Both Laughs

"haynakooo, tara na, libre ko. Puro kanalang sa mura"

"oii sige, libre mo ha, wait ligo muna ako."

"sige bilisan mo."

Story when and why Blake and Mike meet each other

I met mike in school it was elementary days nung lumapit sya sakin at nakipag-kaibigan mahiyain ako nun atsaka tahimik Kaya palagi biktima ng bullying.

"Blake baka malate tayo, di pa tayo kumakain."

"sige papatapos na."

Naglalakad na kami papuntang karenderya ng may muntik makasagasa sakin, nagulat ako at napasigaw "HOY, BULAG KABA?!"

Dali daling bumaba yung lalake upang e check ako
"I'm really sorry man, im in a hurry, im very sorry. Are you hurt?"

Biglang tumulo ang aking mga luha sa pagtutok sa lalake na parang bang matagal  ko na syang kilala at muli kaming nagkita, yung feeling na may sobrang na miss ka at sawakas ay nagkita rin kayo, ewan ko, ako ay nalilito at di alam ang mga nangyayare. at napatanong ako sa aking sarili "anong nangyayare bat tumutulo luha ko, tsaka ang bilis ng tibok ng puso ko." napahawak nalang ako sa aking dibdib sa sobrang bilis ng tibok.

Nagtataka si Mike kung bakit tumutulo ang aking mga luha at nagtanong "blake okay kalang ba? Anong nangyare sayo?"

"Ha? Hind- oh may alikabok lang na pumasok sa mata ko, okay nako"

Tumalikod ako upang punasan ang aking mga luha.

At dali daling sumakay yung lalaki sa kanyang sasakyan at nagpaalam " pasensya na talaga, i'm so sorry guys."