The COLD'S GIRL REVENGE (Season 2)

Chapter 29

Agad na inilagay si Kenneth sa stretcher.Meanieyah and I help to push the stretcher para mapabilis ito.

Nandito kami ngayon sa waiting area Kasi bawal Naman talaga kaming pumasok kung saan Nandon si Kenneth

"Kasalan ko to.Kasalanan ko Kung ba't natamaan ng Bala si Kenneth" Saad ko habang umiiyak

"No,no,it's not your fault" at hinagod-hagod niya pa Ang aking likod

Alam Kung may kinalama't kasalanan din dito si meanieyah.Alam Kung dahil sa kanya Kaya nangyari to.Kaya Nangyari yung pagkidnap sa'kin.Ginamit nila ako para mapapunta don si meanieyah.Pero diko sya kaylangang sisihin.

She's my best friend.So,I won't blame her of what happened.Hindi ako magpapadala sa Galit ko.

I immediately call all the relatives,bestfriends of kenneth to inform them of what happened

As what I expect,they have only one reaction.All of them got shocked of what happened.They're now on the way

"Magbihis muna tayo,di nila gugustuhin na makita nila tayong ganito ang suot" malumanay na ani meanieyah ngunit tinignan ko lamang sya at bumalik sa pagiging tulala

"Jelen"

"Ikaw nalang ang magbihis,ayaw kong iwan dito si kenneth"

"Babalik din naman tayo dito pagkatapos nating magbihis" saad niya.Inamoy ko ang aking damit at sh*t napakabaho na nito

"Sige,tara na" saad ko at unang naglakad.Nasa likod ko lamang sya,hindi sya tumabi sa gilid ko sa paglalakad

Kagaya nga ng sinabi niya,pagkatapos naming magbihis ay bumalik nga kami kung saan kami nakaupo kanina

Hours passed by,lumabas ang doctor na syang naka assign kay kenneth.Nakapamulsa ito at di maitsura Ang mukha nito.Nagsimula na akong kabahan sa posible niyang sabihin

"Are you the guardians of Kenneth?" bungad na tanong Samin ng doctor

"Yes doc,and she's the girlfriend of the patient" si meanieyah Ang sumagot

"Kumusta Napo ba sya doc?" nag-aalala Kung tanong.Nagsimula na namang tumulo Ang aking mga luhang di mapigilan

"Nakuha na namin Ang Bala sa kanyang tyan,but he's still unsconscious...Mabuti nalang nadala niyo agad sya dito kun hindi baka natuluyan na sya"

Tama sya,baka kapag hindi agad namin nadala si kenneth ay baka natuluyan na nga sya.Marami pang sinabi Ang doctor,pero yun Lang ang narinig ko

"Don't worry,he's now stable.Hintayin nalang natin kung kailan sya magising"

"Salamat doc" saad ko at tumango lamang sya

"Sige't maiwan ko muna kayo" ani niya kaya ako naman ang tumango

"Sige na't pumasok kana don" Saad niya.Ibig niyang sabihin na papasukin niya na ako sa room ni kenneth

Agad akong pumasok at sya ay nagpaiwan sa labas.Naaawa ako sa kalagayan ni kenneth,di ko mapigilan ang aking mga luha.Agad itong nagsigbagsakan

Umupo ako sa may upuan na nasa gilid niya

"I'm so—orry" naiiyak kong saad at niyakap sya

"Da—dahil sa—kin nang—ya—ri yan sayo.Da--hil sakin ka---ya nabaril ka.Patawa--rin mo ako mahal ko" napasubsub ako sa may bandang tyan niya

Biglang bumukas ang pinto kaya nilingon ko ito.Inilugwa nito si meanieyah

"Nandyan nang mga magulang ni kenneth kaya ayusin mo yang sarili mo" saad ni meanieyah kaya agad kong pinahiran ang aking mga luha't tumayo