Ferocious Affection (COMPLETED)

41ST

Ysa's

Tama nga ang hinala ko na this partnership will connect strings again. Meeting Brett was inevitable! Bakit ba kung kailan pa magsisimula ang partnership na 'to ay saka bumalik ang secretary ng kuya ko? Masyado yatang nananadya ah!

Regardless of the annoyance that I'm currently feeling right now, I still managed to discuss the information and deals that we have suggested. He was being professional. Hindi niya ako nilandi kagaya ng kanina sa buong pag-uusap namin. Buti naman, dahil hindi ko alam kung paano ko siya matitiis sa bawat pagkikitang magaganap sa aming dalawa kung gano'n ang ugali niya.

Tila nabunutan ako ng tinik nang matapos ang pag-uusap naming dalawa. Iniligpit ko na ang aking mga gamit at tumayo. Maglalakad na sana ako palayo upang umalis nang matigil ako ng kamay ni Brett.

Dahan-dahang lumapag ang aking tingin sa kanyang kamay na nakahawak sa aking pulsuhan. When I looked at him, he slowly let go of my hand and faked a cough. Tumayo siya at hinarap ako, dahilan upang mapaangat ako ng tingin sa kanyang mukha.

"Do you know any good restaurants around?" tanong niya.

Napaisip ako. "The Vietnamese restaurant near the fast food chain serves good food."

"Could you lead us on the way?"

I slowly nodded, showing hesitation. "Sure," sagot ko na lang. Susundan lang namin nila ako. At saka, roon din naman ang daan ko pauwi.

Lumabas na kami upang magtungo sa kanya-kanya naming sasakyan. Naunang makasakay sa akin si Brett dahil mas malapit ang kanilang pinag-parking-an sa entrance ng café kaysa sa akin.

Saglit akong napatigil sa harap ng kanyang kotse nang may mapansin ako rito. Despite of the heavy-tinted windshield of his car, I could see a man and a woman on the front seats. I could suppose that the man is Brett's driver. However, I couldn't suggest that the woman is his secretary. She was only wearing a casual attire. Maybe his girlfriend?

Nabalik lang ako sa ulirat nang businahan ako ng kanyang driver. Dala ng pagkahiya, I stood straight and went on my way. Pambihira, nagmukha akong ewan doon, ah!

As soon as I got in my car, I speeded up to the restaurant. Tumingin ako sa rear view mirror at nakita silang sumusunod. Nakarating naman kami agad sa lugar dahil malapit lang ito.

Ibinaba ko ang aking windshield nang makita ko si Brett na lumabas mula rito. Tumungo siya upang magkapantay kami ng mukha.

"Thank you for leading us." He lent me a paperbag. Taka akong napatingin sa kanya. "It's from the restaurant, thought you'd be hungry on your way home."

I plastered a fake smile. "I'm full, no thanks."

Aapakan ko na sana ang accelerator pedal nang mapansin kong humawak si Brett sa nagsasaradong windshield. Nataranta ako, kaya't agad ko itong pinigilan mula sa pagsasara at naitigil ang sasakyan.

"Are you looking for trouble?!" I shrieked.

Brett was caught by surprise. "H-hey, I'm sorry." Saglit siyang natahimik. "Here, just take it."

Inis kong hinablot ang paperbag sa kanya at nilagay sa passenger's seat. I didn't even throw him a glance and immediately accelerated my car away.

Napatingin ako sa rear view mirror. Nakita ko siyang lapitan ng babaeng kasama niya sa kotse. She led him inside the restaurant. Napairap ako.

May girlfriend na nga, nagpapakita pa ng motibo.

---

"Would you care to explain why you decided to have our meeting in a park?"