Özlüyorum, ölenleri. Kötüyüm. Lanetim. Yitirilmiş benliğim. Sorulardan bıktım. Yetişmekten yoruldum olanlara. Başımın iğrenç ağrısı, gözlerimin kapanmakla kapanmamak arasında savaşından dahi bıktım. İyi değilim.
Toparlamaya çalışıyorum. Batırıyorlar. Bazen sadece gözlerimi kapatıp düşünüyorum, her şeyi ama her şeyi sorguluyorum. İnadına devam et felsefesi çürüyor. Enerjim yok. Art arda hakaretler, bebek yüzlü diye geçinenlerden kalkan eller. Yoruldum. Şiirlerime devam edeceğim, yarım bırakmak acı veriyor. Devam etmeliyim. Akciğerlerim nadiren zorluyor artık beni. İyileşiyorum. Rüzgarda yürümek ilaç gibi geliyor, üşümek.
Kaybettiğim insanlar yarım kaldılar. Erkenden öldüler. Çok erkenden. Yarım bir hikaye bırakmak istemiyorum. Deneyeceğim. Bütün gücümle. Tükenene dek. Büyük bir bağlılıkla. Yetmeli bazı şeyler devam etmemeli. İyileşmesi beklenen yeni yaralar açılmamalı. İşkenceler son bulmalı. Uyku tutmalı.
O günler gelecek. Küçük şeyler, büyük etkiler. Geçmiş hep benimle olacak doğru. Bazıları beni insafsız bulacak. Abartıyorum sanacaklar. Tanıdıklarını zannediyorlar. Bilmiyorum sanırım ağır bir psikolojik hastalık, büyük bir travma ya da bir sendrom. Dışarıda müthiş bir insanken, nasıl aynı anda tam tersini yaşatabilir insan. Bunları bana yaşatmamalıydı. Yaşatmamalıydılar. Biri birine engel olmalıydı en azından. İkisi de... Devam etti... Sabır denen şeyin sınırlarını aştım. Dayanma gücü denen şeyin dibine vurdum. Söylemeliyim aslında. Söylemek zorundayım ama bırakıp gideceğim. Gittiği kadar be. Son umuda kadar. O sesleri duymaktan yoruldum. Kendi seslerimi bi yerime takmıyorum zaten. Küçük bedenlerin çığlıkları. Hayır Eziğim bu konuda. Evet Rezaleti yaşıyorum. Bi yandan buna mahkum ediliyorum. Çok öfkelisiniz, haddi aşan derecede. Psikolojileriniz bitik. Etkiliyorsunuz. Saat: 09:05 yine uykusuz bir sabah. Sakin bir gün olması dileğiyle. Veijo Rönkkönen'i araştırdım. Heykellerine baktım. Her fotoğrafı teker teker inceledim. Üzerine düşündüm. Bu araştırmayı blog'a geçirmeyi düşünüyorum, orada yayınlayacağım. Bişeyler daha eklemem gerek tabi.
Keşke bütün kananların karşısına geçip yanlış tanıyorsunuz, bilmiyorsunuz diyip gerçeklerleri arka arkaya sıralayabilseydim.
Burası adaletli bir dünya değil. Hayat savaşmaya zorluyor. Tırmanmaya çalışıyorsun. Her an ipin ucunda gibisin. İhtimaller dayatıyor bazen de.
Ben şanssızmışım. Dışarıdan ne kadar şanslı olduğum düşünülse de bu gerçek değil. Mükemmel yalancılar, mükemmel oyuncular. Karakter değişimleri olağanüstü. Hiç kimse ama hiç kimse durduk yere bişeylerden vazgeçmez. Dediğim gibi hayat zorluyor. Yine de bu yaşıma kadar iyi dayandığımı düşünüyorum. Bu konuda da kendimle gurur duyuyorum. İyi savaştım. Savaşıyorum ama devam edemez. Hayatlar heba edilemez. Diken üstünde yaşanılamaz.
Yaşanılan şeyler unutulmayacak. Hep izi kalacak. En çok bağlanman gereken yerden gelen oklar unutulmayacak. Karşı cephe almayacağım. Saldırgan bir cani olamam. Bu insanlığıma hakarettir. Ben sadece bir insanım. Sadece ama sadece bir insanım.
Susmak da bu işin en zor yanı. Senelerce. Asla beklenilmezdi. İmkansızdı.
Belki ezik bir şekilde köşeye çökerdim. Susmaktan başka hiçbir şey yapmazdım. Buna engel olan biri var. Onun sayesinde.
O kadar yardım etti ki. Babaannemlerinin evindeydik. Bişeyler oldu ve bana çok yardım etti. Herşeyi sorgulamamı sağladı. Çok küçüktüm evet o yaşta olsa da çok büyük bir etkiydi bu.
Saat: 06:37 5 Aralık Cumartesi 2020 Sikimsonik 2020'nin son ayındayız işte
Veijo Rönkkönen'i araştırdım. Bi yazı yayınladım. (Dark Paradise dinliyorum) Güzel bir yazı olduğunu düşünüyorum, sonuna 2 tane de video bağlantısı bıraktım.
Saat 03:00 ile 04:30 arası spor yaptım. Kaslarım biraz ağrıyor. Gözlerimi kapatıp hayal kuruyorum, güzel şeyler düşünüyorum. Huzur getiriyor. Gerçek hayat maalesef böyle değil ancak hayallerde özgürüz dilediğimiz gibi düşünebiliriz.
Saçlarımı kesin olarak 3'e vurdurmaya karar verdim. Hem yenilenmiş olur. Hem de Kuzenim gibi işte. Bi çeşit kendini avutma olacak bu benim için. Hayat ne kadar boktan. Adaletsiz. Çok fazla adaletsiz.
4 5 paragraf sildim. Yayınlamayı çok isterdim. Kısaca hayatı zindan etmek kelimesini yaşattınız, büyük bir onur ve gururla.
Saat: 07:08
Bazen ilişkiler sadece çıkar için mi diye düşünüyorum.
Hatta notlar bölümüne bile bunu yazmışım bunu gerçekten araştıracağım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Telefonumda müzik bölümü güncellendi. Bu baya hoşuma gidiyor. Müzik dinlemeye bayılıyorum. Bıraksalar her şeyi müzikle yaparım. Tabi arada sakinlikte iyidir.
Birazdan sanatçı değiştirmeye gideceğim.
Corona'ya yakalanan arkadaşlarım oldu. Birisiyle tam buluşma planları içerisindeydik. Hafif geçiriyor neyse ki, ilaçlarını da düzenli bir şekilde alıyor. Onun için halen endişeliyim ne kadar durumunun iyi olduğunu söylese dahi. Şimdi de yasaklar geldi, hiç buluşamıyoruz. Art arda birikti her şey tek günümüzde dahi o kadar çok şey yaşanıyor ki.
