Ο Στεφανος είχε συνηθίσει πλέον στην Αθήνα. Είχε τη δουλειά του,το σπίτι του,την κοπέλα του κι όλα ήταν μια χαρά.
Τώρα βρισκόταν στη δουλειά. Η ώρα για διάλειμμα είχε φτάσει και χάζευε στο κινητό του. Το προφίλ της Αναστασίας βρέθηκε μπροστά του σαν προτεινόμενο. Τον είχε διαγράψει από φίλο,μα αυτός μπήκε από περιέργεια να ελέγξει το προφίλ της.
Η τελευταία δημοσίευση της έγραφε:"Καλώς ήρθες μικρέ μου άγγελε." Εκείνος μόλις το είδε,ταραχτηκε και το έκλεισε.
-Δέσποινα:Τι κάνεις,αγάπη μου;του λέει η κοπέλα του μόλις φτάνει εκεί και τον φιλάει.
-Στέφανος:Καλά,εσύ;τη ρωτάει χωρίς να διώχνει την ταραχή του.
-Δέσποινα:Όλα καλά;τον ρωτάει,καθώς τον βλέπει κάπως ταραγμένο.
-Στεφανος:Ναι,μια χαρά!του λέει και τον αγκαλιάζει.
-Δέσποινα:Θα πάμε το βράδυ για φαγητό,όπως είπαμε;
-Στέφανος:Ναι,ναι. Αγάπη μου με συγχωρείς τώρα,αλλά πρέπει να πάω μέσα. Θα σε πάρω μόλις σχολάσω!της λέει και τη φιλάει κάπως βιαστικά.
-Δέσποινα:Εντάξει!του λέει κάπως περίεργα,καθώς δεν καταλαβαίνει τη συμπεριφορά του.
Ο Στεφανος πήγε να δουλέψει,αλλά δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί. Η δημοσίευση που είχε δει πριν λίγο γυρνούσε συνεχώς στο μυαλό του. Έτσι,πήγε πάλι στο κινητό του. Το κοίταξε. Στην αρχή δίστασε,αλλά μετά προχώρησε στις επαφές. Εψαξε τον αριθμό της. Τον είχε ακόμη αποθηκευμένο. Δεν είχε καταφέρει να τον σβήσει ποτε. Την πήρε τηλέφωνο. Η Αναστασία ηταν στο νοσοκομείο με τους γονείς της. Κοίταξε το κινητό της. Δεν είχε αποθηκευμένο τον αριθμό του. Τον είχε σβήσει,αλλά το σήκωσε.
-Αναστασία:Παρακαλώ;
-Στεφανος:Να σου ζήσει!της είπε κι η Αναστασία κοκαλωσε,αφού αμέσως κατάλαβε ποιος ήταν.
YOU ARE READING
Φίλοι.....;
RomanceΦίλοι....φιλία.....σημαντικές λέξεις. Ήταν σημαντικές και για την Αναστασία και για τον Στέφανο. Ένιωθαν ο ένας τον άλλο φίλο ή τουλάχιστον έτσι πίστευαν. Οι γύρω τους είχαν άλλη άποψη.