Moment of Forgetfulness - Hawks x Oc

Rozdział 8 - Nowe doświadczenia

Do końca tygodnia czas spędziła praktycznie tak samo. Rano biegała potem przychodziła do niej któraś z dziewczyn i mimo, że nie miało to sensu, bo sama dałaby radę, to jednak w duchu się z tego bardzo cieszyła, że nie była samotna. Tak jak zawsze się z tej samotności cieszyła, tak teraz zwyczajnie się tego bała. Prawie cały czas odbierała też telefony, albo to od Hawksa, albo ojca, wujka Mica, lub teraz też od chłopaków. Nie powie, ale miło jej się w duchu zaczynało robić, że jednak tak wszyscy się o nią martwią, niby to normalne, ale przez to jaki miała charakter potrafiła zrazić do siebie ludzi. Nie przeszkadzało jej to zazwyczaj, bo dzięki temu właśnie teraz mogła dostrzec komu tak naprawdę na niej zależy i okazało, że wszystkim którzy z nią wytrzymali, czyli miało to swoje plusy.

Nastał poniedziałek, czyli 8 tydzień. Stała przed szafą wybierając ciuchy. Był to jej najmniejszy problem, więc wzięła pierwszy lepszy szary luźny sweter i czarne spodnie.

Zjadła powoli śniadanie. Momo w końcu nauczyła ją też przez ten tydzień robić jajecznice, więc będzie zmuszona jeść to przez wszystkie samotne poranki. Nie była zła, choć daleko jej było do tej przygotowanej przez przyjaciółkę.

Po śniadaniu czekała spokojnie na Keiga który jak zwykle przychodził na ostatnią chwilę. Za chwilę mija czas po którym spóźnienie się było nieuniknione. Na szczęście usłyszała szybko dzwonek do drzwi i prawie od razu podbiegła do nich, biorąc po drodze torbę w której miała wszystkie potrzebne rzeczy na basen z dziewczynami, na który szła od razu po spotkaniu z Takamim.

- Hej. - Przywitała się i od razu wyszła za drzwi.

- Hej. - Usłyszała lekko zaspany głos chłopaka. Spał dziś może z 5 godzin.

Kiedy nie spotykał się z dziewczyną praktycznie cały czas spędzał na patrolach. Czasem nawet nie spał w ogóle, ale to było właśnie życie które do tej pory miał. Bycie bohaterem i sprawianie, że świat choć odrobinę stawał się lepszy. Kochał uczucie kiedy wiedział, że komuś pomógł, że kogoś uratował, że był potrzebny. Dlatego przepracowywał się zazwyczaj, nie znosił uczucia, że kiedy on robił coś nie potrzebnego ktoś mógłby cierpieć. I taki dla niego był sen, co zmienia to czy śpi 5 godzin, czy 8 ? Tak czy tak funkcjonuje normalnie, a w tym czasie może uratować czyjeś życia. Fakt, teraz spędzał czas też z dziewczyną, jednak to nie było niepotrzebne. W końcu chodziło o jego dziecko. Nadal jednak poza tym jedyne co robił to pracował. Czasem jedynie brał udział w sesjach. Oczywiście teraz głównie patrolował, bo zaledwie kilka lat temu, przez ten czas praktycznie non stop walczył. Bo odejściu All Mighta stopień przestępczości to niejako wymusił na wszystkich bohaterach, ale teraz był spokój. To też walk miał o wiele mniej, może kilka podczas całego kilkunastogodzinnego patrolu. Dlatego nie czuł się aż tak źle, że trochę opuszczał godzin w pracy. Wiedział, że zajmie się tym ktoś inny.

- Ładnie Ci. - Popatrzył się na jej fryzurę. Zawsze jej czarne loki, które teraz sięgały do linij jej biustu, miała luźno rozpuszczone. Teraz miała kitkę z które wypadało kilka kosmyków.

Mayumi pokiwała tylko głową zamykając drzwi na klucz, co Keigo już wiedział, że było jej formą podziękowań. Przez ten czas zdążył już rozgryźć niektóre jej zachowania, a to połączył z tym co mówiła o chłodzie w domu, więc nie miał jej tego za złe.

Aizawa sumie się zdziwiła, że chłopak to zauważył bo to zwyczajna kitka, jednak nie dała tego po sobie poznać.

- Może polecimy? - Spytał kiedy wyszli z klatki. Tam gdzie lecieli jest około 1,5 godziny drogi, niby jak teraz polecą to będą dużo przed czasem, ale zwyczajnie nie chciało mu się chodzić. Nie miał w zwyczaju schodzić na ziemie, robił to tylko ze względu na dziewczynę, ale gdyby mógł to wiecznie byłby w locie. - Przed budynkiem pewnie będzie masa ludzi. - Studio do którego lecieli było jednym z najlepszych w kraju i zawsze tam kręciło się mnóstwo osób. Oliwy do ognia dodawało to, że wiedzieli że Hawks tam się zjawi. Dlatego wlecenie oknem tak właściwie było jedyną opcją, ale nie chciał niepokoić dziewczyny na zapas.