part 31

215 32 2
                                    

Irene's  POV:

Ενα  απο  τα  μεγαλυτερα  ελατωματα  του  Harry  ειναι  οτι  δε  σκεφτεται  τις  συναιπιες  πριν  κανει  κατι,  ακομα  κι  αν  αυτο  προκειται  να  ειναι  το  μεγαλυτερο  του  λαθος  που  θα  του  κοστισει  ολη  του  τη  ζωη. Γι'  αυτο  τωρα  ειναι  στο  γραφειο  του  διευθυντη,  επειδη  χτυπησε  τον  David  και  εγω  περιμενω  απεξω  για  να  δω  τι  θα  γινει.  Προσπαθησα  να  τον  σταματησω,  αλλα  ηταν  πολυ  πιο  δυνατος  απο  εμενα. Μια  καθηγητρια  τους  ειδε  και  αφου  καταφερε  να  σταματησει  το  Harry, μετα  απο  πολυ  ωρα  προσπαθειας  βεβαια,  τους  πηγε  και  τους  δυο  στο  γραφειο. Μου  ειπε  να  παω  και  εγω  για  να  πω  τι   εγινε. Αν  και  τραυλιζοντας  απο  το  φοβο  μου,  προσπαθησα  να  καλυψω  το  αγορι  που  μου  αρεσει. Η  Aphrodite  ηρθε  επισης  στο  γραφειο  και  αφου  μου  εριξε  ενα απειλητικο  βλεμμα,  πηρε  τον  David  και  πηγαν  στο  πιο  κοντινο  νοσοκομειο. 

Εγω,  εδω  και  σαραντα  πεντε  λεπτα  ακριβως,  περιμενω υπομονετικα  εξω  απο  το  γραφειο  να  βγει  ο  Harry,  αλλα  τιποτα.  Πλησιασα  λιγο  την  πορτα,  αλλα  το  μονο  που  καταφερα  ηταν  να  ακουσω  καποιους  ψιθυρους.Απο  μια  βραχνη  φωνη  που  ακουσα,  μπορουσα  ανετα  να  καταλαβω  οτι  ο  ενας  που  μιλουσε  ηταν  ο  Harry. 

Δε  θελω  να  φανταστω  τι  θα  γινει  αν  το  μαθει  ο Arthur. Ποιον  κοροιδευω? Φυσικα  και  θα  το  μαθει,  αδερφος  του  ειναι! Θεε  μου! Δηλαδη  θα  μαθει  οσα  εχουν  γινει  αναμεσα  σε  εμενα  και  τον  Harry. Φοβαμαι. Φοβαμαι  την  αντιδραση  του. Και  πολυ μαλιστα. Σιγουρα  θα  ξαφνιαστει  και  ισως  να  μην  με  συγχωρησει  ποτε? Αυτη  η  σκεψη  με  κανει  να  βουρκωνω. Δε  θελω  να  τον  χασω  απο  φιλο  μου!  Ειναι  ο  καλυτερος,  ο  παιδικος  μου  φιλος!  

Η  πορτα  του  γραφειου  ανοιγει  και  ο  Harry  βγαινει  απο  μεσα  τριβοντας  το  σβερκο  του.  Ακουμπησε  την  πλατη  του  στον  τοιχο  και  για  μια  ακομη  φορα  με  αγνοησε.

"Λοιπον, τι  εγινε?  Τι  σου  ειπε?"  ρωτησα  κοιτοντας  τα  καταπρασινα  ματια  του. Ειναι  τοσο  ομορφος!

"Εσενα  τι  σε  νοιαζει?!" φωναξε  κουνοντας  τα  χερια  του. 

"Να  σου  θυμισω  οτι  οταν  ημουν  μεσα  στο  γραφειο  προσπαθησα  να  σε  καλυψω? Μου  το  χρωστας!"  του  απαντησα  με  τον  ιδιο,  σκληρο  τονο  οπως  αυτος. Γιατι  πρεπει  παντα  να  τσακωνομαστε?

The  annoying  boy// Harry  Styles  fanfictionTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang