⌈ 18 ⌋

165 49 0
                                    

Napaatras ang aking isang binti habang dahan-dahan lumuluhod ang isa. Ang aking mga kamay ay tumakip sa aking bibig para pigilan magsalita. Mapigilang mag-ingay. Umungol sa lungkot. "Rhan... Patawad." ang huling nasabi ko bago lumabas ng pintuan ng ospital para maghanap ng kahit na sinong pwedeng tumulong. Kinagabihan ng pangyayaring iyon, tila ba ang salitang haemoptysis na lamang ang laman ng utak ko.

Tagu-taguan: Ikaw na ba ang Buwan?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon