Bu benim sevdiğim adam olamazdı. Bir yabancı gibiydi. Yavaş yavaş yaklaşınca uzaklaştım. Fakat bu çokta uzun sürmedi. Sırtım duvara değdiğinde durmak zorunda kaldım. Bana hafif yaklaştı ve saçlarımı kokladı, kulağıma eğilerek;
Bana yaşattığın He...
Eve doğru yürümeye devam ettim . Ömerin gidip gitmediğine bakmak için arkamı döndüm hala orada bana bakıyordu.
Canım çok yanıyordu ve artık ondan korktuğumu hissediyordum . Eski sevdiğim adam değildi artık. Evin kapısına gelip annemi uyandırmamak için yavaşça kapıyı açtım. Evdeki sessizliğe bakılırsa annem hala uyanmamıştı. Masanın üstündeki notu gördüm alıp yırttım ve çöpe attım.
Yukarı annemin odasına çıktım. Mışıl mışıl uyuyordu . Yanina yaklaştım ve saçlarını okşadım. Beyazlaşmıştı saçları ve yüzünde sanki bu kaç günün verdiği yorgunluk çökmüştü.
Yanıma uzandım ve sessizce ağlamaya başladım.
Ben bunu onlara nasıl yapacaktım . Ben daha önce onlardan hiç uzak kalmamıştım. Kim bilir benden sonra ne hale gelirlerdi.
Eve döndüğümde saat on gibiydi . Yukarı çıktım ve Halime için hazırladığım odaya girdim . Yarın burada uyuyacaktı ve saçlarının kokusu yastıklara bu odaya sinecekti .
Kendime hakim olmalıydım. Duvarlarımı çabuk yıkmayacaktım. Yaptığı her şeyin cezasını misliyle ödeyecekti. Onunla ilgilenirken Emir pisliğini unutmuştum hemen en yakın adamım Faruk'u aradım. -Adamı kandırdınız mı? -Evet abi merak etme şu an sana 1 milyon borcu var. Bugün kumarda borçlandı hepsini. Babası da iflas etmiş yani senden başka şansı yok.
Duyduğum şeyle gülümsemeye başladım. -Güzel aferin . Şimdi sakın ondan bir şey istemeyin zamanı gelince size söyleyeceğim.
-Tamam abi sen nasıl istersen.
Telefonu kapattıktan sonra ceketimi çıkarıp Halimenin yatağına uzandım. Kafamı koyduğum yastığın yanındaki yastığı ellerimle okşadım. Yarın o burda olacaktı elimi dokundurdugum yerde saçları olacaktı. Kalbimin atışı hızlanınca yataktan kalktım. Ona bu kadar çabuk teslim olamazdım. Odama gidip kendimi yatağa attım ve sabah olmasını bekledim .
Halimenin anlatımından;
Gözlerimi evden gelen çığlıklar üzerine açtım. Korkuyla ayağa kalktım acaba Ömer eve mi gelmişti? Yoksa annemlere bir şey mi yaptı?
Yorganı üstümden atıp hemen koştum. Merdivenin son basamağına gelince annem ile babamın birbirine sarıldığını gördüm.
Bu manzara karşısında gözyaşlarım akmaya başladı. Verdiği sözü tutmuştu ve babam serbest kalmıştı. Sıra bendeydi ama ben nasıl gidecektim bu evden ailemden.
Babam beni görünce kollarını açıp sarılmamı bekledi. Onu daha fazla bekletmeden koşup sarıldım ve bir daha beni hiç bırakmamasını istedim . Kendimi onun kollarında çok güvende hissediyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
