Ζόνες: Το Ξύπνημα της Καμιενέφ

Στα χαρτιά

Νερ

Ήταν... απίθανο!

Πετούσαμε, στ' αλήθεια ήμασταν πάνω σε ένα δεν ξέρω κι εγώ τι και πετούσαμε!

Έρχονταν για να μας σερβίρουν, κι εγώ προσπαθούσα να ξεσκονίσω αυτά τα λίγα αγγλικά που είχε καταφέρει να μας μάθει η Μία την προηγούμενη ημέρα.

Έτσι κάπως κατάφερα να συνεννοηθώ με αυτές τις...α ναι, αεροσυνοδούς, και να φάω εννοείται.

Η Μία ακόμα δεν είχε ξυπνήσει.

Πρέπει να είχε κουραστεί αρκετά αυτές τις μέρες, όπως όλοι μας άλλωστε.

Ξέρετε πόσο οδυνηρό είναι να μεγαλώνεις όλη σου τη ζωή σε έναν ωκεανό και ξαφνικά από το πουθενά πρέπει να αρχίσεις να διασχίζεις, βουνά, δάση, ΕΡΗΜΟΥΣ, αλλά μάλλον δεν θα το ξέρετε.

Έφερνα στο μυαλό μου αυτό που είχαμε κάνει με την Έλενεν για να διαλύσουμε το φίδι.

Ναι, ούτε κι εγώ ήξερα τι ακριβώς είχε συμβεί, απλά ήταν σαν να...ακολούθησα κάποιο ένστικτο εκεί πίσω.

Αυτό το φως, ήταν τόσο δυνατό, είχε καθηλώσει όλη την πλατεία.

Μετά σε όσους ήταν εκεί, έκανα μαζική ανακατεύθυνση μνήμης, καταρχάς επειδή είχαν δει ένα τέρας να εμφανίζεται μπροστά τους, και καταλάβαινα ότι θα είχαμε κακά ξεμπερδέματα αν κάποιος μιλούσε για μία γυναίκα-φίδι, άσε που όλοι μας είχαν δει να μεταμορφωνόμαστε.

Δεν σκεφτόμουν έτσι την πρώτη μου αποστολή για να πω την αλήθεια και την πρώτη μου μάχη σε αυτήν... έτσι.

Είτε το θέλετε είτε όχι στην φαντασίωση μου δεν χρειάστηκα βοήθεια, τα είχα καταφέρει μόνος μου.

Ήμουν στο απόγειο της δύναμης μου, στην Πνευματική Μεταμόρφωση, το ανώτατο στάδιο που σε έκανε επίσημα φύλακα.

Η ενέργεια που είχα, ή μάλλον η ενέργεια που ήμουν εγώ ο ίδιος έρρεε άφθονη γύρω μου, δημιουργώντας.

Τώρα τι δημιουργούσα, δεν ξέρω.

Αλήθεια, μέχρι εκείνη την στιγμή στο αεροπλάνο δεν είχα σκεφτεί πολύ αυτή την έννοια.

Δημιουργία.

Η Δημιουργία ποιανού;

Ή η Δημιουργία σαν έννοια;

Τι μπορούσα να δημιουργήσω άραγε;

Μπορούσα να δημιουργήσω το οτιδήποτε κι αν φανταζόμουν, ή είχα περιορισμούς;