Viper Series 1: Persephone

07

Read at your own Risk.

Ramdam ko ang kanyang mainit na palad habang hawak niya ang aking pisngi. Mula sa aking pisngi ay tumungo ito sa aking buhok at sinuklay ito gamit ang kanyang mga daliri.

Mabuti nalang at mag-harap kami ngayon, dito kitang kita ko kung gaano kaganda ang mga mata niya. But I can't see his face dahil may suot siyang maskara na hanggang taas ng kanyang bibig.

But eventhough he's wearing a mask, I know that this man is a good looking. His eyes are too familiar to me but I don't know who owns it.

"I hope you're doing fine, Hime"

Nagising ako sa malalim na pag-iisip ng may kumatok sa pintuan. Pumasok doon si Ichiro na may dala-dalang maraming papel at i-ilan don ay naka folder.

Napabuntong hininga ako sa nakita. Basura nanaman, maaga akong pumasok sa opisina para lang pirmahan ang dapat pirmahan. May mga deals din na hinihingi ang pirma ko ngunit hindi patok sakin at ang ibang project na itinapon ko lamang dahil sa palpak at hindi pinag-iisipang mabuti.

"You should take a break, Queen." tinanguan ko na lamang ito.

Since last night, hindi ako pinatulog ng mga salitang iyon na galing sa lalaki. Isa lang ang tumatawag saking Hime at ang taong yon matagal ng wala. Hindi naman kaboses ng nawawala kong kapatid kaya imposibleng sya yon.

"Hindi mo ko pwede tawagin ng ganyan, Ichiro. Just call me Akira"  Binigyan niya ako ng isang simple tango at yumuko bilang pag-galang.

Hindi ako nakatulog kaya naisipian kong ireview ang mga proposal na pinapasa sakin. Nakakaramdam nadin ako ng sakit sa ulo marahil sa hindi pa ako nakakakain ng tanghalian at isama mo pa ang walang tulog.

Lumabas na si Ichiro kaya sumunod na ako dito. Wala ngayon ang dalawang ugok, ayon kay Ichiro busy raw iyon sa training parusa rin nilang dalawa yon dahil sa ginawa ng dalawa sakin sa hospital. Napa-iling nalang ako sa ginawa ng loko.

Habang pababa naglalakad, some of the employees greet us but we just replayed them a single nod. I have no strength to greet them back.

Dinala ako ni Ichiro sa Starbucks, since I don't like coffee si Ichiro na ang pinag-order ko madalas naman daw siya dito kaya sya na daw bahala sakin.

Ichiro bought me a Ham And Swiss panini and Hot Chocolate with Whipped cream on top. Ganon rin sakanya but he bought hot coffee. May kamahal ang mga pagkain dito but since I'm a businesswoman, affordable sakin.

Silence filled the air. Ni-isa samin ay hindi magawang magsalita dahil sa pagkain. Habang ngumunguya pinagmasdam ko lamang si Ichiro, nakatingin ito sa labas kaya hindi niya napapansin na nakatingin ako sakanya. He's wearing a navy blue polo paired with black neck tie and grey pants, makintab din ang sapatos nito kaya mapapagkamalan mong bago.

"Can I ask you something?" Naputol ang ginagawa ko ng bigla siyang humarap sakin. Nilunok ko muna ang pagkain na nasa bibig ko bago tumango. Lumapit ito sakin kaya naman napakunot ang noo ko.

"Bakit may isa kapang tattoo sa likod mo? " Napangisi ako tanong niya ngunit nagkibit balikat lamang ako. Hindi ko maaaring sabihin sakanya ang mga sikreto ko dahil una hindi kami close, pangalawa hindi ko siya kaibigan at pangatlo kalalaki niyang tao chismosa siya.

"Hindi konektado ang bulaklak nayon sa pagiging reyna mo, kaya pano ka nagkaroon ng ganong tattoo"

"Hindi ba ako pwede magpatattoo ng paborito kong bulaklak?"  Plain na sagot ko dito. Tumango-tango naman ito sa nalaman, Ofcourse that's a lie. That Flower tattoo symbolizes that I'm Persephone and I'm from a secret organization kaya dapat walang pwedeng maka-alam.

Kinuha ko ang tissue at pinunas sa labi ko bago tumayo. Pumunta naman ulit sa counter si Ichiro ang sabi niya mag-tatake out daw siya ng pagkain para hindi na bibili mamaya. Inilibot ko muna ang paningin ko sa buong cafe at sa dulong bahagi andon ang gaga prenteng naka-upo at kumakamay pa sakin.

Inirapan ko ito. Tinuro niya naman ang kanyang cellphone kaya ilang sandali pa man ay nagvibrate ang phone ko.

From: Tacia Gurang

Pogi ng kasama mo baby girl, reto mo naman ako.

Tinignan ko ito at nag-F sign. Napatawa naman ako ng bigla itong sumimangot at tila matandang handang sumungod.

Maya't maya pa man ay dumating na si Ichiro na may dalang dalawang supot. Inabot nito sakin ang isa kaya naman nagtaka ako, wala naman akong naalala na may pinabili ako sakanya.

"Alam kong busy at wala ng oras para kumain kaya binilhan nalang kita para hindi kana tatayo sa upuan mo mamaya." Paliwanag nito, nagpasalamat naman ako dahil hindi naman ito kasama sa responsibilidad nya.

Nagsimula na siyang maglakad palabas kaya naman sumunod ako rito. Tumingin naman ako kay Tacia at kumaway upang mag-paalam ngunit binelatan lamang ako nito, napatawa naman ako sakanya.

She's a little crazy but in a funny way. Kaya kahit pagod kami sa trabaho at makita lang namin sya nawawala agad ang pagod ko. Pagmag-kakasama kaming apat si Tacia kailangan uuwi kaming luhaan hindi dahil sa kalungkutan kundi sa kakatawa. I like her personalities kasi papatawanin ka niya effortlessly plus she's affable which means she is easily to talk to.

Si Ate Joseph kasi masyadong seryoso sa buhay bukod padon ay ubod pa ng sungit. One time tinanong ko siya noon kung bakit parang hirap siya tumawa or ngumiti lang man, she says to me that there's no time about funny moments kung ang kalahati ng buhay niya ay nasa hukay. I felt sad when she told me that lahat naman ng tao deserve sumaya ngunit sa panahon namin hindi pa namin oras.

But still I will wait that to happen. At alam ko sa sarili kong worth it mag-hintay.

Good day Everyone!
Enjoy reading.

Don't forget to vote and leave a comment.

Slow update.

Ps.

Once again Guys.
Sa mga nagfofollow ng second acct ko which is (Amhay_126).
You don't need to follow that acct. Follow my main acct. @PrimaHermana_26 which is this act.

For reading and voting purposes po yung second account ko. So if you need my help to view and vote your story kindly Message me in my second acct. Kasi mag active ako don.

Thank youu.