Copyright © 2015 via Wattpad
Nitch's POV
Dalawang linggo narin simula nang mag- slumber party kami dito sa aking bahay. Its like whoah! Amazing and wonderful, sarap ulitin. Kinikilig nga ako ehh, nung alam na. Yiie!~
Hihihi! Hay naku ang hirap itago ang ating mga nararamdaman diba? Ooy! Umamin na!
Pero behind all the things we've done, I feel sad when Jefferson, came out the door with busangot face.
Sinundot naman ni Jeremy si Garry. Eeeh! Ang gwapo ng manliligaw ko. Not to think that sila ang pinagkakaguluhan ng mga kababaihan nowadays. At ako pa ang naka-inlababo nitong hinayupak na ito.
*Ting*~
Tama kung i-reto ko kaya sila sa mga kaibigan ko. Tutal anim kami at pito sila.
Its 16:41 (04:41) at ka-chat ko ngayon si Garry. Anong gamit namin? Syempre SKYPE. Hahaha! Ganyan siya ehh, adik lang sa kagandahan ko.
Nag-text muna siya na mag-open daw ako ng Skype ko. Ganyan siya ka-sweet.
By the way nakilala ko lang siya isang pangit na tagpuan. Noong araw pa na iyon, broken hearted ako. Nakita ko si Owen, my ex, na may kahalikang babae. Akala ko noon, ako lang pero, akala lang pala. Diba? How funny!
Nagluklok ako ng alak sa bar na malapit samin. May kumalabit sakin noon at sinabing 'Hey, whats your name?' Maangas na sabi nito.
Ini-snab ko siya at nag-pauloy lang ako sa paglaklak ng alak ehh. Patuloy parin siya sa pangungulit at noong nagising na ako nandito na ako sa bahay namin.
Napa-iling agad ako. Baka naman panaginip lang lahat ng iyon. Yung pagkakita ko kay Owen, sa pag-inom ko at sa may 'stranger' na umaaligid sakin.
Pero na-gulat ako nung tanungin ni mama kung sino yung taong nagdala sakin dito. Ang sabi ko nalang is Vhalew ang pangalan niya. Baka kasi sasabihin pa ni mama is kaladkarin slash pok pok ako. Ite-tweet niya yun, swear.
"Baby, who is he?" may paglalambing na sa boses niya.
Napairap nalang ako sa kanya. "You dont have to bother" sabi ko sa kanya.
Kahit na sinusungitan niya ako, my mom never try to kick my ass out of this house. Suportado siya sa lahat ng gusto ko, kasi ako lang 'yong anak niya.
Its been a long years, ng mawala ang kapatid with an unusual problems. Kaya naman she keep on hiring some chaperons for me, but I always rejecting it.
I just wanna try to be independent. I wanna try to stand with my own legs. Ay bakit parang may katulad, pero tagalog nga lang.
Okay back to Garry. "Hey tulala ka diyan!" he snapped at me.
"Ahh wala bye!" and I turned the laptop off. Nag-ring din yung cellphone ko pero pinatay ko din.
What the heck, am I doing. Wala ito, naaalala ko na naman kasi si Owen. Ang iniisip ko nga ehh, is baka free siya ngayon. Matagal na akong walang koneksyon sa kanya. Bakit parang kahit sabihin ko na dapat lamunin na siya ng impyerno pero nakakaramdam parin ako ng awa.
Shutang baldo! Bakit ba ako ganun ka-inlab sa isang good for nothing na tao.
Nakataklop parin ako. Binabasa ko ulit yung sulat ni Owen sakin noong ika-7 1/2 monthsarry namin.
Oo, itinago ko ito at ako lang ang nakakaalam kung nasaan ito.
Dear Sushi:
Marami nang nagdaan na bbuwan at heto parin tayo, hindi natitinag. Sana ganito na tayo forever, kahit na sabi nila na forever dont exist in real life. Papatunayan natin na it real exist.
-Sushi boy
Naiyak na naman ako. Ang gaga ko talaga noh? Ang hirap-hirap naman kasing maka-move on.
Nag-ayos muna ako ng sarili ko at lumabas na sa aming bahay.
Pumunta na ulit ako sa tagpuan kung saan ako nagluluksa. Nakarating na ako dito. Umupo ako sa swing.
Bakit ba ganito yung lugar na ito. Wala man lang katao-tao. Wala man lang kakulay-kulay.
Kumuha ako ng kahoy sa gilid lang. Na-upo ulit ako sa swing sa gilid. Yumuko ako ng konti at nag-sulat sa lupa.
I Love Yo
Hindi ko na nai-sulat yung 'u' kasi may yumakap sakin mula sa likod ko. Amoy ko naman yung pabango niya. Alam kong siya iyan.
"Hayaan mo ako ang babago sa tibok ng puso mo, Nitch. Sana ay hayaan mo akong maging isang manliligaw o kaya naman maging iyong kasintahan. I love you, Lex" bakit ba niya sinasabi yung mga ito. At bakit niya ginamit yung second name ko, yung Lex. I mean ngayon niya lang akong tinawag na ganun.
Sumimangot naman ako sa nai-isip ko. "Sana ganun na nga kadali para palitan si Owen sa puso ko. Sana ganun na nga kadali ang lahat." Hinalikan niya naman yung kanan kong pisngi.
Sana ganun nga lang kadali. Oo, at alam ng mga kababaihan iyan. Mahirap. Sabi nga ng mga philosophers, it takes a month to forget someone.
Na-punta nga kami sa park. Bakit ba naisipan niyang ipunta ako dito. Siya kaya ang kumaladkad sakin dito ehh.
"Uy, bakit mo naman ako ipinunta dito" sabi ko at hinahampas-hampas ang kamay ni Garry.
Anong nakain nito at alam niyang nandoon ako sa walang kakulay-kulay na parke kung saan ako lang ata ang pumupunta doon.
Na-upo muna kami sa mga upuan sa gilid ng parke. "Garry bakit mo alam na nadoon ako sa good for nothing na pasyalan" ang alam ko kasi. Simula nung may murder na nagawa doon. Its not just once but trice.
Simula nung tatlong ulit na may murder na nagawa doon. Doon naman nagsimulang maglagas ang kakulay-kulay na pasyalang iyong.
Parang yung dating isang masayahing pasyalan naging isang pasyalang umiiyak.
Napakamot naman siya sa kanyang ulo. "Ehh...s..stalker mo ako noon ehh" sabi niya at namula.
"Alam mo dapat palitan mo na yung aurang pumapalibot sa buhay mo. Gawin mong isang makulay gaya ng mga tao dito. Nakangiti at relax na relax" saka siya ngumiti at yinakap ko na ulit siya.
Ganito pala yung feeling na may lalake kang kakampi na hindi mo incest.
Biglang tumibok naman itong puso ko na parang aatakihin na ako. Chos! Hindi tragedy ang storya ng buhay ko. Not like others. I must get back the bubly Nitch Lex Range.
Pero ano bang tawag dito? Err....LOVE?
■■■■■
Authors Note:
_dont mind the grammar if there is a grammatical error_
_happy 5+ reads...hahaha...oo sa totoo lang happy na ako doon. Ang akala ko kasi ehh..walang babasa nito pero akala ko lang pala.
