Long Live [Kim Taehyung Fanfic]

First Kiss.

"Bir sürelik kız arkadaşım olur musun?"

Kız, karşısındaki genç adama bakarken onun gibi bir yüz hatlarına sahip bir erkek daha önce hiç  görmediğini farketti.

Kız bakışlarıyla karşısındakini korkutuyordu adeta.

"Herneyse unut bunu"

Taehyung arkasına bakmadan yürümeye başladığında arkasından gelen tiz bir sesle yerinde durdu.

"Olurum tabiki, benimde kıskandırmak istediğim arkadaşlarım var Taehyung"

Taehyung mosmor olmuş yüzünü kabanına saklarken kıza dönmeye çalıştı.

"Nerden anladın?"

"Benim gibi bir kızla erkekler sadece bunun için birlikte oluyorlar"

"Ama sen çirkin değilsin ve gerçekten fiziğin de mükemmel"

"Kapa çeneni!"

Kızın yanaklarını ısıtan utanç hissi iyice vücudunu sararken Taehyung konuşmak için kızın yüzüne baktı.

"Ozaman yarın iş çıkışı seni arkadaşlarımın yanına götüreceğim"

Kızın utançtan kızarmış yanaklarını sıkarak arkasına dönüp yoluna devam etti.

****

Sabah olduğunda iki genç de güzel uykularını yarıda bırakıp işe gitmek için kendi evlerinde hazırlamaya başladılar.

İkiside kahvaltılarını edip kısa sürede aynı anda iş yerine varmışlardı.

Birbirlerine baktıklarında utanıyor gibi oluyor ve yüzlerini başka yöne çeviriyorlardı.

Tabakları masanın üzerinden almaya çalışırken titreyen elleri bunu izin vermeyerek kızın elinden Tabakları düşürdü. Aniden arkasına dönüp bu manzaraya tanık olmak istercesine kıza yaklaşan Taehyung ellerini birbirlerine sürerek "Bravo" diyordu.

Yere düşen tabak parçalarını toplamaya çalışan kıza yardım etmek için yanına çömeldi.

"Bu işi sen yapamazsın"

"Beni hafife almamalısın Kim Taehyung"

"Sen ciddi misin? Tabakları yere düşürüp Sakar olan sanki benim"

"Bu aralar çok dizi izliyorum aniden ağzımdan çıktı işte. Çok konuşma da yardım et"

Taehyung kıza bakarak kahkaha atmaya başlayınca kız da ona eşlik etmeye başladı. Birlikle gülerek yerdeki kırık tabak parçalarını toplayıp çöpe attılar. En azından is yerinin sahibi bir yere kadar gitmişti ve bu olayı hiç bilmeyecekti.

Akşama doğru ikiside işten çıkmak için kabanlarını giyip kapıya doğru yürüdüler.

"Heyecanlı mısın?"

"Hayır ama orada çok fazla ileri gitmeyeceksin"

Taehyung gözlerini devirip kıza kapıyı açtı.

Dışarısı çok soğuk değildi fakat Taehyung'un elleri donuyordu. Ellerini ceplerine sokup ısınmak istese de yinede elleri Üşüyordu. Kız onun ellerini aniden kapıp kendi sıcak elleriyle birleştirdiğinde Taehyung'un yüzünde bir okadar şaşkınlık yer alıyordu.

"Oraya vardığımızda gerçek sevgili gibi sansınlar ayrıca ellerin de donmuş!"

Taehyung kafasını önüne eğip kızın sıcak ellerini kendi ellerini ısıtmasına izin verdi.

Taehyung içinden "Umarım elleri kadar kalbide sıcaktır, ve umarım oraya da bir el atar" diyordu. Söylediğinin kendince çok komik olmasına sırıtırken çoktan arkadaşlarının yanlarına varmışlardı.

"Ah Taehyung yanındaki kız yoksa.."

"Evet onun kız arkadaşıyım"

"Gerçekten bizi bu sefer hayal kırıklığına uğratmadın"

Hepsi teker teker kız ile tanıştıktan sonra oturdular.

Araya bir çocuk atladı.

"Hadi Taehyung'un kız arkadaşı olması şerefine bir oyun oynayalım"

"Ne oynayacağız?" 

"Bu oyunda biri sana bir şey söyleyecek ve sende onu yapmak zorunda olacaksın"

Jieun ve Taehyung birbirlerine bakarak ne yapacaklarını bilmiyorlardı. Oyuna zorla dahil olacaklardı ama yanlış bişey olmalarından korkuyorlardı.

"Hadi ben başlıyorum...Taehyung.."

Taehyung terliyordu. Sıcak alevler içerisindeymiş gibi yanıyordu.

"E-vet söyle"

"Kız arkadaşını öp.. Dudaktan"

Herkes birden alkışlamaya başladığında genç kız yerinden kalkıp Taehyung'a öfkeyle bakıyordu.

"Ne oldu? Yoksa gerçekten sevgili değil misiniz?"

Bütün herkes Taehyung'a alayla bakarken bazıları da ona küfrediyordu. Kız onun bu duruma daha fazla düşmemesi için yerde oturan Taehyung'u kaldırdı.

"Bu sana bir iyiliğim olacak" diye kulağına fısıldadıktan sonra genç adamın dudaklarına yapıştı.

Etraftan "Kesin şunu! Çifte kumrular" sesleri geldiğinde kız kendini geri çekti. Çaktırmadan arkasına dönüp dudaklarını sildi.

"Şimdi de kız arkadaşını eve bırakması gerekiyor. İyi geceler çocuklar!"

Kız kolundan tuttuğu gibi Taehyung'u çekiştirmeye başladı. Taehyung hala olayın şokunda olduğu için bir şey düşünemiyordu.

Kızın ona bağırmasıyla en sonunda kendine gelmişti.

"Neden onu yaptın?"

"Arkadaşların seni çok eziyor"

"Sanane"

"Sana bir iyilik yaptım karşılığı bir teşekkür olabilirdi"

"Benim..Sen benim ilk öpücüğümü aldın.."

"Ne? Sen hiç.."

"Öpüşmedim işte! Lanet olası!"

Kız kendine gelmekte olan Taehyung'a bakıyordu. Aslında çok şaşırmıştı onun gibi biri nasıl hiç öpüşmezdi anlamıyordu. Bir yandan da üzülmüştü sadece ona bir iyilik yaptığını sanarken aslında kötülük yapmıştı. Kafasındaki binbir düşünce ile kaldırımın kenarına oturmuş olan Taehyung'a baktığında Taehyung sessizce kendi kendine konuşuyordu.

"Lanet kız! Ben sevdiğim birinden ilk öpücüğümü alacaktım, kendini ne sanıyor?"

Sessiz konuştuğunu sansada kız her şeyi işitmişti. Dolan gözleri ile son kez kaldırımda oturan genç adama baktığında gözünden süzülen bir damla yaş kuru kaldırımı ıslattı.

"Özür dilerim.." diyerek oradan uzaklaştı..

Ayy galiba çok saçma oldu ama hiç içime sinmedi T.T Umarım beğenirsiniz ^^