MASKELİ HIRSIZ

4. Ben Değişmem

 3. BÖLÜMÜN PEK SEVİLMEDİĞİNİ HİSSETTİM. VE ÇOK ÜZÜLDÜM. BELKİ DE ÇOK GEÇ YOLLADIĞIM İÇİN OKUNMA SAYISI AZALDI. GEÇEN BÖLÜMÜ ACELEYLE YAZIP YOLLAMIŞTIM. VE SAÇMA OLDUĞUNUN BENDE FARKINDAYIM. O YÜZDEN BU BÖLÜMÜ ÖZENE BEZENE YAZACAĞIM VE SİZE SUNACAĞIM. UMARIM BEĞENİP VOTE VE YORUM ATARSINIZ. ŞİMDİDEN TEŞEKKÜR EDERİM. İYİ OKUMALAR :)

   

   Saçlarımdan bir kaç telin koptuğunu hissedebiliyordum. Ve canım acıyordu. Bırakıp gibi yapıp yeniden çekiyor ve kafamı sarsıyordu. Şu an yaptığı şeye sessiz kalmam onun kölesi olduğumun göstergesiydi. Oysa ben kimse için çalışmazdım. Bir amacım vardı ve Maskeli Hırsız o amacı gerçekleştirmek için var olmuştu. Ben Pars'a hizmet etmek ya da onu her şeyimden haberdar etmek için var olmuş bir aptal değildim. Benim bir hayatım ve beni bekleyen biri vardı. Onun zalim isteklerini yerine getirip İlter ve Feri gibi yapmayacaktım. 

   Sağ bacağımı öne doğru hızlıca uzattım ve bacağının yere çakılmasını sağladım. Bakışları bacağına odaklanınca ellerimle kolunu iktirip saçımı ellerinden ayırdım. Ayağa kalktım. ''Hiçbir şey yapamazsın!'' diye meydan okudum ona. ''Evin'e her şeyi anlatırım.'' dedim. Sonra saçımı elimle geriye iktirip güldüm. ''Küçük metresini!'' Pars ani bir hareketle ayağa kalkıp yakama yapıştı. Yüzünü yüzüme yaklaştırdı ve nefesini tenimde hissedeceğim bir şekilde ''Eğer acılı bir şekilde ölmek istemiyorsan bunu yapmazsın!'' dedi. Ellerimle gövdesini iktirdim. ''Merak etme!'' diyerek güldüm. ''Zaten cehenneme gideceğim. Giderken sana bir günah bırakmış olurum.'' Pars kafasını sol yanına yatırdı. ''O zaman şöyle yapmama ne dersin?'' dedi. ''Sevdiğin insanlara bir şeyler yapabilirim. Feri, İlter, yeni sevgilin...'' Kafasını kaldırıp çenesini kaşıdı. ''Başka kim vardı?'' Sonra gülerek bana baktı. ''Doğru! Annen.''

   Sersemlemiştim. Gözlerimin önüne sis inmiş gibiydi. Pars'ı görüyordum ama arka plan bir türlü net değildi. Nefes almaya çalıştım. Biliyor olamazdı sonuçta.Tek benim bildiğim bir şeydi bu. Bu hayvan bunu öğrenebilecek kadar zeki olamazdı. Sadece beni yakalamış gibi yapmaya çalışıyordu. ''Sen iyice delirdin herhalde.'' dedim gülmeye çalışarak. ''Benim annem yok.'' Pars kahkaha attı. Sarı uzun saçları sallanarak omuzlarına döküldü. ''Asel, Asel, Asel!...'' Dolaşmış saçlarımı düzeltmeye çabaladım. Umursamaz gibi görünmeye çalışıyordum ama gözlerimden her şeyin anlaşıldığının farkındaydım. ''Her şeyden haberim var bebeğim.'' Gözlerimi ona diktim. ''Bir, bir daha bana bebeğim deme! İki, adımı ağzına alma! Ve üç, sen ne saçmalıyorsun, neyden haberin varmış?'' Kalbimin çılgınca attığını bilmesem bu numaranın gerçek olduğuna inanırdım. Pars yine bana yaklaştı. ''Ne mi? Örnek vereyim o zaman.'' Saçlarını geriye attı ve ''Mesela annenin Semih abiyle yattığını, sonra kaçtığını, başka bir adamla yattığını ve senin gayrimeşru bir çocuk olduğunu...'' Sözünü tamamlamasına izin vermeden ''Kapa çeneni!!!'' diye bağırdım. Gırtlağımı yırtacak kadar sesli bağırmıştım. Ondan öte ruhumu parçalara ayırmıştım. 

   Gözlerimden fışkıran ateş vücudumu da sıcaklatmıştı. Sanki nefes alışverişimi yavaşlatsam bir daha nefes alamayacakmışım gibi hissediyordum. Yumruklarımı sıkmıştım ve açamıyordum. Delirmiş bir adam gibi Pars'a bakıyordum. En sonunda ağzımdan bir kaç kelime çıktı. ''Seni öldürürüm!'' Yutkundum ve ''Bunu kimden öğrendin?'' dedim. Pars sağ eliyle yanağımı okşadı. ''Şşşt!'' dedi. Tiksinerek elini kolumla iktirdim. ''Daha bitmedi ki. Sözümü yarıda kestin ama!'' Pars burnunu kaşıdı. ''Sonra ne vardı? Hatırladım!'' dedi heyecanla. Bana dğru eğilip ''Annen şu an Semih abinin kölesiydi!'' Bunu söylemesiyle yüzüne sert bir tokat indirdim. Bununla kalmayayıp gövdesinden iktirdim onu. ''Seni geberteceğim!'' diye bağırdım ve yumruklarımla gövdesine vurmaya başladım. Pars kolllarımı yakaladı ve beni griye doğru iktirdi. Gözyaşlarımın yanaklarımdan süzülmeye başladığını hissettim. Sorun Pars'ın bana vurması ya da hakkımda konuşması değildi.  Yıllardır annemi o Semih pisliğinin elinden kurtarmaya çabalıyordum. Maskeli Hırsız bunun için vardı. Babam umurumda bile değil! Ben sadece annemi kurtarmak için uğraşıyordum. Gayrimeşru bir çocuk olarak...