Midas' Touch [COMPLETED]

Chapter 19

"Ate! ATE KALONICE!"

Mabilis na tumakbo ang magkapatid na Ali at Francis kay Kalonice na mahimbing ang tulog at ito'y niyakap. Ngumiti ng maliit si Larry kay Caedmon na tumango lamang sa kaniya.

"Ate, huwag ka munang mamamatay, Ate! Ate!" Hagulgol ng dalawa. Napaiwas sila ng tingin. Lumapit si Francis kay Midas at sinuntok ito sa tiyan gamit ang maliit niyang kamay.

"Ang sama-sama niyo ni Kuya Caedmon! Ang sama-sama niyong dalawa!" aniya at sinuntok din si Caedmon. Hindi naman nagsalita ang dalawa at tinanggap ang kaniyang mga suntok.

"Ambait-bait ni Ate sa inyo! Ambait-bait niya sa inyo tapos aawayin niyo siya!? Ang sama-sama niyong dalawa!" dagdag niya pa at sinipa-sipa ang dalawa sa binti. Doon na siya tinawag ni Larry at inilayo sa kanila.


Nagngingitngit ang mga ngiping tumingin ng masama si Ali kina Midas at Caedmon. "Hindi niyo deserve ang Ate namin! Sa una lang kayo mabait, katulad ng iba! Lahat na lang masama kay Ate kahit na ang bait-bait niya sa lahat! At nasaan ang panget na Jarrah na 'yon!? Kakalbuhin ko siya at ingungudngod ang palaka niyang mukha sa inidoro! Hindi marunong makipagsabunutan at makipagsampalan si Ate kaya ako ang gagawa! Ilabas niyo siya! Sasakalin ko ang babaeng' yon!" Matapang niyang saad na siyang nagpagulat sa kanilang lahat, maging kay Octavius na papasok pa lamang.

"Young lady, you're so feisty..." Aniya kaya nakuha niya ang atensyon nila.

"O-Octavs! The hell, bro? You're not still fine!" Inalalayan siya ni Larry at pinaupo sa couch.

They moved Kalonice in a better room. Private and VIP.

"I-I just want to see myself if she's alright..."

"She's fine, Ninong. Thank you. I owe you one." Midas.

Octavius smiled and tap his shoulder. "You don't owe me anything. Actually, this will serve as my apology for what Jarrah did to her. I also would love to talk to Kalonice and apologize seriously---"

"So, ikaw po ang tatay ng palakang half tubol at half espasol na 'yon?"

Napatingin si Octavius sa pumutol sa kaniyang pagsasalita. Lumapit si Ali sa kaniya habang naka-cross armd at nakataas ang kilay. Pekeng umubo si Larry.

"Sabihin mo po sa anak mo, hinahamon ko siya ng sabunutan. Kung si Ate kaya siyang patawarin, ako hindi. Sigurado akong walang ginawa sa kaniya ang Ate ko at mas lalong walang atraso si ate sa anak mo pong palakang half tubol at half espasol. Ang yaman-yaman niya tapos maiinggit siya sa mahirap na katulad ni Ate? Eww, kadiri po ang anak niyo. Walang class, walang manners. Sure po akong maganda ang school na pinapasukan niya at mahal ang tuition fee. Pero alam mo po? Sayang lang po ang perang ginagamit niyo para palamunin siya dahil wala naman siyang ambag sa pamilya niyo maging sa lipunan hindi tulad ni Ate na mabait sa lahat kahit sa bad guys." Nalaglag ang panga nilang lahat.

"At hindi ko din po kukwestsunin kung paano mo po pinalaki ang palakang half tubol at half espasol na 'yon. Sa kanilang dalawa ni Ate, siya ang mas may sira sa utak at sa ulo. Punung-puno siya ng inggit. Kung sabagay, maputi lang siya pero wala siyang ganda. Hindi katulad ni Ate na dyosa. Ang panget po ng anak niyo dahil sa ugali niya. Kapag talaga nagkita kami ay kakalbuhin ko siya! May respeto po ako sa matatanda dahil itinuro 'yon sa amin ni Ate. Pero hindi niya po deserve ang respeto ko dahil sa ginawa niya. Ang respeto po, inaani, hindi binibili o sinusuhulan ng pera. Kaya kung nagtanim siya ng inggit, huwag siyang magtataka kung bakit magbubunga 'yon ng kasakiman. Pagsabihan mo po ang anak mo. Buti pa si Ate, maganda na, mabait pa. At matalino at talented din siya! Hindi katulad ng palakang half tubol at half espasol na 'yon na mayaman lang at maputi pero bobita." And she ended her speech with the rolling of her eyes.

Bumalik si Ali kay Kalonice at ipinagpatuloy ang pag-iyak.

Natanga naman ang mga nakatatanda dahil sa kaniyang mga binitiwang salita.

Kalonice did raised a fighter with manners. Ali resembles her rude but respectful attitude and mouth, pero mas palaban at mas matapang si Ali. Hindi tuloy nila maisip kung ano ang maaaring mangyari kung makikita silang dalawa ni Jarrah.

"So, it is true that you are here, Dad,"

Wala sa oras silang naglingunan sa pintuan. There stood Jarrah, looking straight to her father. Octavius coldly and seriously gazed at her.

"So, you're part of the Kalonice Montecristo Squad now? Too?" Peke siyang tumawa bago bumuga ng hangin. "You're just one call away for her. You can't even do that to me. I'm so jealous," sarkastiko niyang sabi na may kasamang panunuya.

Lumapit sa kaniya si Ali na matamis ang ngiti. "Ate, yuko ka. May bubulong ako sa iyo," sabi niya at pinalapit ito.

"And who are you? Her peasant sibling? Don't talk to me. You look nasty and disgusting." May pandidiri niyang nilayuan si Ali.

May kung anong kinuha si Ali sa kaniyang bulsa at itinaas ang kamay. "Ito po, Ate, ITO KA." At itinaas niya ang kaniyang gitnang daliri bago umupo at hinila ang paa ni Jarrah. Nawalan siya ng balanse at napasigaw, lalo na nang siya'y natumba.

Dinamba siya ni Ali at sinabunutan.

"OH MY GOD!" histerikal na singhap ni Gwynedd at pinagpapalo si Larry habang nakaturo sa kanilang dalawa.

"Stop her! Ano ba!?"

"You filthy---kid! Kyaaah! Don't touch me! LET ME GO! KYAAAH!" tili ni Jarrah at pilit na itinutulak si Ali, ngunit masyado ang pagkakakapit nito sa kaniyang buhok at gigil na gigil.

"Ano, ha!? Nasaan ang tapang mo, palaka! Lakas ng loob mong awayin ang Ate ko! Bwisit ka, ampanget mo! Ha! Ano, ha! Pumalag ka! Pumalag ka, babae! Ampanget mo, pwe!"

"What---KYAAAAH! YOU'RE GROSS! HOW DARE YOU! KYAAAAH!!" Iniwas ni Jarrah ang ulo kay Ali matapos siya nitong duraan. Pilit na inilalayo at pinapabitaw nila Larry si Ali kay Jarrah ngunit ayaw nitong makinig. Nang ito'y buhatin ni Caedmon palayo ay nadala si Jarrah dahil ayaw talagang bitiwan ni Ali ang kaniyang buhok.

Pumalag siya kay Caedmon kaya naibaba siya nito. Sapilitan niyang kinaladkad si Jarrah papunta sa banyo. Nataranta sila at siya'y hinarangan ngunit sinigawan sila ni Ali. Tinotoo nito ang sinabi na ingungudngod si Jarrah sa kubeta. Muling binuhat ni Caedmon si Ali at inilayo ito.

Walang lumapit kay Jarrah na nagtititili sa banyo habang diring-diri at umiiyak. Midas stayed beside Kalonice, watching Ali dominate her. Gwynedd is scolding Larry to take and stop Ali earlier. Octavius did not have the energy and strength to walk because he's still not recovering yet from the blood he donated to Kalonice.

Hindi na nakatiis si Larry at dinaluhan si Jarrah, ngunit itinulak siya nito bago lumabas. Tumingin siya kay Ali na nakangisi ay binebelatan siya. "Ano? Nakakaawa ka naman. Bagay ka doon dahil isa kang tubol na tae!"

"I will make you pay, you bitchy brat! I hope your sister dies!" aniya at siya'y tuluyan nang lumabas habang tumitili sa pandidiri. Halakhak lang ang isinagot ni Ali sa kaniya, na natigilan nang magsalita si Kalonice.

"Nakakatawa ba 'yon, Ali?" sabi niya nang walang buhay at nakatulala sa kisame.

Nagulat si Ali at agad siyang nilapitan, "A-Ate, g-gumanti lang ako sa kaniya. Para sayo---"

Pinutol siya ni Kalonice. "Saan mo natutuhan ang ganoong ugali? Sa akin? Sa school? Saan?" Hindi nakasagot si Ali.

"Ate..." Naluha si Ali.

"Hindi ko kailangan ang luha mo. Pati ang sorry mo. Hindi kita pinalaking barahubal. Ano ka, gangster? Hoodlum sa kanto para umasta ka ng ganon? Mas matanda pa din sa iyo 'yon, Ali. Wala kang respeto---"

"Bakit ko siya rerespetuhin, Ate, kung ikaw hindi niya nirerespeto!?" sagot ni Ali na umiiyak. "Hindi ko siya aawayin kung hindi ka niya inaway! Atsaka, sino ba siya sa tingin niya!? Isampal ko pa sa mukha niya ang pera niya---" Natigalgal si Ali nang dumapo ang palad ni Kalonice sa kaniyang pisngi. Nabigla ang mga nakasaksi.

"Hindi pa din kita pinalaki ng ganiyan. Anong pinagkaiba niyong dalawa? Huwag kang lumebel sa kaniya. Siya, ibinababa niya ang sarili niya para sa akin na wala namang pakialam sa kaniya habang ako, patuloy amg ako sa pag-angat sa sarili ko. Hindi si Mama ang nagpalaki sa iyo kundi ako. Bakit ugali niya ang nakikita ko sa iyo?" Nanlaki ang mga mata ni Ali. Kalonice remained emotionless and stolid. Her eyes were dull and dead. Her face also looked so exhausted and done. Done with all the shits that's happening in her life.

"Ni hindi mo man lang inawat si Ali, Francis?" baling naman niya sa isa pa na hindi makaimik at takot na takot. Nakayuko lamang ito at naluluha.

"Kalonice," tawag ni Midas sa kaniyang pangalan. Hindi siya pinansin ni Kalonice at tumingin sa paang natatakluban ng kumot.

"Dapat hinayaan niyo na lang akong mamatay."

"What the hell are you saying!?" react ni Midas.

"What the hell are you doing here?" balik naman ni Kalonice at sinamaan siya ng tingin. "I told you before, you'll regret it once you did not listen to me nor stop. You left me. So, what made you think na babalik pa ako sayo gayong umalis ka na?"

Nasupalpal si Midas. Mariin siyang napalunok habang nakatitig sa kaniya na puro ang kaseryosohan. Her facial expression remained dead. It was like he's talking to an iceberg, or to a stone.

"Kalonice, I'm sorry---" he tried reaching her out but Kalonice glared at him like she will kill him once he touch her so he hold himself.

"I don't need your apology, Midas. I want you gone. You should have known the rule: Once you turn your back to something or someone, don't be audacious to go and claim it back. I don't want a deaf. I want a listener." Matalim ang mga salita nito at bawat pagbigkas niya sa mga salitang iyon ay ilang milyong pana ang tumatagos sa dibdib ni Midas.

"B-But you said you will understand me... And that you will adjust for me..." His voice crack from the sob he was suppressing. Kalonice look away.

"I did. But you didn't have the intentions to do the same to me. So, will you please just leave, Mr. Yzaguirre? Let's just meet again once the construction of our project will begin---"

"Kalonice, don't do this to me. Please don't do this to me, Kalonice," may pagmamakaawang sabi ni Midas at hinawakan ang kaniyang kamay. "I'll do anything and everything. What do you want? I will do it. Just please don't push me away. It's my fault. I'm stupid. I-I will bear the responsibilities, so, please don't push me away. Kalonice, don't push me away..."

Midas kissed the back of her palm as his tears streamed down his cheeks. The pain is swelling on his chest and it makes him hars to breathe. Kalonice remained staring at her feet. She moved her toes, but eventually stopped it upon feeling the excruciating pang of pain on them.

"Kalonice, answer me. Talk to me. Kalonice, I will beg for your attention if you would want to. If you want to see me begging, if you want to see me desperate, if you want to see me shaming my self in front of many people, I will do it for you. I will kneel right here---I will do it now just talk to me!" Umakmang luluhod na si Midas nang higpitan ni Kalonice ang pagkakahawak sa kaniyang kamay. Nagtinginan ang mag-asawa na nag-alala para sa kanilang anak. He's not just being desperate. What he's doing, what he's saying, it's already insanity.

"Huwag kang tanga." Malutong na sabi ni Kalonice kay Midas na natigilan ngunit patuloy sa pag-iyak. Finally, tumingin na din ito sa kaniya.

She look away and sighed. Then, she pinned her eyes to Midas again. Binawi niya ang kaniyanv kamay ngunit muli lamang itong kinuha ni Midas at mabilis na umiling. "No, I won't let your hand go---"

"Ano ba!? Bitawan mo nga ako!" singhal niya dito at kasabay noon ay ang pagdaing niya nang kumirot ang kaniyang batok. Midas panicked at kahit labag sa loob ay binitiwan na ang kamay niya. He looked at his mother Gwynedd in the verge of crying and calling her name to ask for help, when he felt Kalonice's hand on his cheek.

He's making her heart soft and hurt just by crying. People may see him a beast like he usually is, but for her, Midas was still a baby. A Mama's boy.

"Huwag ka nang umiyak. Okay na. Pinapatawad na kita. Sorry." Pinunasan niya ang kaniyang mga luha. Midas tilted his head towards her.

"R-Really? You're forgiving me this easy? I won't accept this. What do you want? Name it and I will give it, I'll double the price---" Mahinang sinampal ni Kalonice ang kaniyang pisngi at umismid.

"Wala. Wala akong gusto."

"No. I don't believe that. Don't you want my surname on you?" ani Midas na nakatitig sa kaniya.

Kumunot ang noo ni Kalonice. Gwynedd gaped her mouth. It was low-key a marriage proposal, she think so!

"Ano namang gagawin ko sa surname mo?" aniya. Hindi sumagot si Midas at nanatiling nakatitig sa kaniya.

Umiwas ng tingin si Kalonice. "Kiss mo na lang ako," simpleng sabi niya at sumulyap sa lalaki.

"Kiss lang? You don't want a baby? I can give you one or more than two if you want to---" Nakatanggap muli siya ng sampal kay Kalonice ngunit mahina lamang.

She called her siblings and hugged them when they approached her. "Sorry. Nagalit ako kasi bad 'yung ginawa niyo. Huwag niyo nang uulitin 'yon, ha? Huwag na ulit." Mahinahon niyang sabi at hinaplos ang kanilang ulo.

"Opo, Ate. Sorry po ulit."

Maliit siyang napangiti at tumango saka sila'y pinakawalan. Lumaput si Ali na nakayuko kay Octavius. "S-Sorry po..." Paghingi niya ng tawad. Ngumiti si Octavius at hinaplos ang kaniyang ulo.

"It's okay, young lady. It's okay."

Napatingin si Kalonice sa lalaki. Pamilyar ang mukha nito sa kaniya. Hindi niya lamang maalala kung saan niya ito nakita. Pero alam niyang minsan na niyang nakita ang lalaking iyon. Hindi lamang niya talaga matandaan.

Nagtama ang kanilang mga mata. Matamis na ngumiti sa kaniya si Octavius.

Naituro ni Kalonice ang kaniyang mata. "Parehas po ang kulay ng mga mata natin," sabi niya dahil ito ang isa sa mga pumukaw sa kaniyang atensyon.

Octavius got sectoral heterochromia. On his left eye, his pupils are halve into two colors: gunmetal blue and hazel brown. It was a rare in-born condition. When he was younger, girls are madly crazy over him, even until now. He was unique.

Napahawak si Octavius sa kaniyang mata. Siya'y mahinang natawa. "Hmmm. I got it from my father," aniya at tumingin nang diretso sa mga mata ni Kalonice. She smiled at him.

"My eyes are unique too," sabi ni Midas na ayaw magpatalo.

"Wala akong pakialam." Diretsong sagot ni Kalonice at umiwas na ng tingin.

"Siguro, Ate, nakuha mo din sa Papa mo 'yung eyes mo, ano? O kaya sa Mama mo." Ali.

"Hindi ka sure," sabi ni Francis.

Umirap si Ali. "Kaya nga sabi ko 'siguro' e, diba?"

Natawa na lamang si Octavius. He sighs before looking at Kalonice. "I...want to apologize to you about my daughter's rude behaviour towards you," sinsero niyang pahayag. Tumingin sa kaniya si Kalonice.

"It's a shame to know that you're the one apologizing in her stead, Sir. But I won't blame you since as a parent, it was your responsibility to compensate for what your daughter did."

"It's because she's ungrateful, Kalonice," singit ni Midas.

"Tinatanong ba kita? Hinihingi ko ba ang opinyon mo?" Kalmadong tanong ni Kalonice na salubong ang kilay. Midas rolled his eyes at itinikom na lamang ang bibig.

"Ayoko na din naman pong lumaki pa ang gulo dahil ako man din po ay nahihiya dahil sa ginawa niya. I'm accepting your apology po in her stead. Para na din po mapanatag ang lahat," lintaya niya nang may ngiti.

Gumaan ang loob ni Octavius at napangiti na lamang din. "Thank you so much, Miss Montecristo. You are indeed a kind-hearted lady. I doubt your compatibility with Midas."

"Pfft---" Mabilis na siniko ni Gwynedd ang asawang tatawa dahil sa sinabi ng kaibigan. Midas boredly gaze at his Ninong before rolling his eyes.

"Even if we have a 50% compatibility or less, I don't care. Us together is better than me with your daughter. I have nothing to regret if it's Kalonice. I regret everything and going out with your daughter, Ninong. I can't believe the flower you raised is a wild rose. Beautiful and attractive, but filled with thorns." Silence gulped them.

Midas stared at his hands. He could see his scars on his palms. The scars that was left when he dared to hold onto her thorny stem. He bleed, he got hurt but he endured just so he could continue holding onto her tight. But the more he grip on her, the more she hurts him. He had no regret letting the source of his pain go. Now, he's holding onto another flower. A tulip.

Isinarado niya ang palad at tumingin nang diretso sa mga mata ni Octavius. "She disgusts me to the core."

Maliit na lamang na napangiti si Octavius. He understands Midas if he still hates his daughter. What she did to him is no doubt unpardonable. He witnessed how Midas cared for Jarrah. He witnessed how he spoiled her, giving anything and everything she wanted whether she asked for it or not. Midas gave her everything. Well, she accepted them but never seen him special. She used him. She was having fun to see Midas so crazily in love with her. She toyed him. And when he knew the truth, she lost the greatest gold there is in the world.

Words are not enough to hurt Jarrah for Midas. But he won't hurt her physically. He wants to break her, tear her soul apart, but Kalonice is now in his life. There's no reason to give fucks about her anymore. He will focus on Kalonice for good and let Jarrah see what she lose.

~

"Ate, paano na 'yan? Sa graduation namin, sino na ang magsasabit ng medals namin?" Naluluhang sabi ng magkapatid habang kaharap ang mga pagkaing pinamili ni Caedmon. Kalonice was still treating him coldly, but at least he knows that she could see him, and that she know that he was in the room.

"I will do it." Boluntaryo ni Midas na nakaupo sa tabi ng kama ni Kalonice.

"Hindi ka po si Ate. Ayaw namin sa'yo," malamig na sagot ng dalawa at umiwas ng tingin.

Kalonice looked at Midas. "At bakit nga ba ikaw? Kapatid ka ba nila?"

Midas faced him. "You can't, so I will. You will need months of bed resting for your medication. Let me do it for your stead." Hinawakan niya ang kamay ni Kalonice.

Sinagot niya si Midas. "Para saan pa ang pag-imbento ng wheelchair kung hindi naman pala iyon mapapakinabangan?"

Midas glared at her. "Bawal din. Bawal daw sabi ng doktor."

"Sinong doktor?" Kalonice.

Umiwas ng tingin si Midas. "M-Me!"

Umirap si Kalonice. "Illegal kang doktor ka. Engineer ka, remember? Hindi ikaw ang magdedesisyon para sa akin kundi ako."

Midas look at her in grimace. Tumayo siya. "I will call the doctor then and let him or her speak so you will know. I don't want Caedmon lingering around you or he will be the next one to be on the edge of death later." Seryoso ito at walang halong pagbibiro. Nagtinginan muna sila ni Caedmon bago siya tuluyang lumabas.


"Kalonice, can we talk now?" ani Caedmon nang makalabas na si Midas. Pinanood lamang ng mag-asawa at ni Octavius ang mga pangyayari.

"He will be dead if Midas will caught him," bulong ni Octavius sa mga magulang ni Midas na tumango naman.

"Indeed," sabi nila.

"I-I want to apologize too, for what I did, and I am sincere and genuine. My apology is. I hope you will forgive me too. I couldn't tell all the things I want to tell you, because we both need a private talk. I am sincerely sorry, Kalonice. I'm sorry." Pagsusumamo niya at tumayo sa tabi ni Kalonice. Hindi ito kumibo, ngunit tumingin naman ito sa kaniya.

Bumaba ang tingin ni Kalonice. Tumango siya. "Tinatanggap ko. Sana natuto ka. Huwag mo na din sanang ulitin pa iyon dahil hindi ko talaga iyon nagustuhan."

Caedmon's face brighten up. "Y-Yes! Yes, Kalonice. Thank you! Thank you so much! I promise, I won't do it again. I will be a good man now, like, right now. You're the best!" Pagsasaya nito. Gustuhin man niyang hawakan ang babae ay hindi niya magawa dahil sa mga matang nakamatyag sa kaniya.

Ngumiti si Kalonice bago tumango. "Huwag mo akong bolahin. Hindi mo ako madadaan sa ganiyan."

"Should I give you a car then to make our friendship official and so our settlement?" suhestiyon niya na tinawanan lang ni Kalonice.

"Hindi ako marunong mag-drive. At sa tingin mo ba makakapagmaneho ako gayong na-dislocate ang paa ko?"

Natigilan si Caedmon. Nakamot niya ang ulo.

"Oh, yeah. That." Umiling na lamang si Kalonice habang natatawa. Nagtinginan ang magkapatid na Ali at Francis at napa-iling na lamang din.

May pinatawad na naman ang Ate nila.


"Yeah, that. Just tell her she can't and that she need to have 2 months of bed rest. I'll send the donation later."

Tumango ang doktor at ngumiti, "Okay, Sir. I get it."

Pumasok na sila sa loob ng kwarto ni Kalonice. Isang simangot ang rumehistro sa kaniyang mukha nang maabutan itong tulog.

"Why is she sleeping?"

"She needs rest, so I told her to sleep again. Why?"

Napatingin siya kay Caedmon nang ito ang magsalita.

"Uhhm, he is right. Just like what I told you earlier, with her situation, she should be on a comatose state. The longer her sleep, the better. Healthy foods like fruits and vegetables in addition plus her medicines in addition for her fast recovery," sabi ng doktor na nakangiti. Nairita naman si Midas ngunit hindi na lamang siya nagsalita.

"Let's tell it to her once she's awake again," sabi ni Midas sa doktor habang siya'y papalapit kay Kalonice. Umupo siya sa tabi nito at hinawakan ang kaniyang kamay. Hinalikan niya ito.

"Excuse us, son. Ihahatid lang namin ang Ninong mo sa room niya." Paalam ni Larry at inalalayang tumayo ang kaibigan.

Midas look at him and nodded. They left with his mother. Caedmon excused himself too at lumabas para bumili ng makakain nila. Isinama niya ang magkapatid na galit pa din sa kaniya ngunit nakakausap na niya ng maayos.

All that was left on Kalonice's side was Midas. Hinalikan niyang muli ang kamay nito bago idinikit ang kaniyang ulo doon. He stayed in his position for almost a minute before going to the bathroom when he feel like peeing.


"Hahaha! Buti na lang talaga at matibay ang bungo mo, pare. Sa susunod, salisihan natin ang mga gagong 'yon. Puro lang naman sila yabang. Mga wala namang binatbat!"

"Ay, sadya, tol. Babangasan ko agad, tangina nila. Hahahaha!"

Tumigil ang isa sa apat na lalaking magkakasama at naituro ang isang kwarto, kwarto kung saan mahimbing na natutulog si Kalonice.

"Mga tol, diba si Kalonice 'yan?" aniya at tinapik ang mga ito. Natigilan sila at tumingin sa kaniyan itinuturo.

Namilog ang mga mata nila. "Aba, teka. 'Yan' yung masarap na anak ni Aling Rita, diba?" sabi ng isa at sila'y tiningnan.

"Tangina, pare. Ganda pa din kahit tulog. Tara, tirahin natin habang walang tao!" sabik na sabi ng isa at hinila ang mga ito papasok. Nagngisihan sila at dahan-dahang pumasok sa kwarto ni Kalonice.


Napalingon si Midas nang marinig ang pagsara ng pinto. Nangunot ang kaniyang noo nang makarinig ng mga impit na boses.

Nagkasabay naman sa paglalakad sina Larry at Caedmon. Pabalik na sila ngayon sa kwarto ni Kalonice. Wala silang imik sa isa't isa. Tahimik lang namang kumakain ang dalawang magkapatid.

"Tangina talaga, mga pare. Hubaran mo na, dali!" hayok na sabi ng isa habang nilalamas ang dibdib ni Kalonice. Inalis ng mga ito ang kumot at itinaas ang suot niyang hospital gown. Dahil doon ay nagising si Kalonice. Nanlaki ang mga mata niya nang makita ang mga pamilyar nilang mukha.

"MIDAS!" sigaw niya agad.

Naalarma si Midas na nasa banyo na tapos na din pala. Nang buksan niya ang pinto ng banyo ay siya namang pagbukas ng pinto. Lahat sila ay mga nagulat sa naabutan. Nanlamig si Gwynedd at agad na tinakpan ang mga mata ng dalawang bata.


Larry charges first at dinakma ang batok ng dalawang pinakamalapit sa kaniya at ibinalibag agad ang mga ito sa sahig. "CALL THE GUARDS, HONEY! GO!" he shouted as he restrain the two on the floor.

Bumaling ang tingin niya kay Midas at kay Caedmon. Nanlaki ang mga mata niya nang basagin ni Midas ang flower vase at pumulot ng basag na salamin saka ito isinaksak sa tagiliran ng hawak niyang lalaki. Napasigaw si Gwynedd.

"LARZEN! Oh my god, Larzen! No!" Sigaw ni Gwynedd na umiiyak. Nag-iiyakang nanghingi ng tulong ang magkapatid.

Natauhan si Caedmon na nanlaki ang mga mata dahil sa ginawa ni Midas. Binitiwan niya ang bugbog-saradong lalaki upang pigilan si Midas nang sunud-sunod na niyang pinagsasaksak ang lalaki.

Dumating mga nurses at doktor. Hindi nagtagal ay ang ilang guwardiya na din.

"DON'T! I WILL KILL THEM! I WILL FUCKING KILL THEM! DON'T TAKE THOSE BASTARDS! I WILL KILL THEM!" Pagwawala ni Midas at ibinalibag sa pader si Caedmon na ang intensyon lang naman ay ang pigilan siya.

Larry leave the two boys to the security guards at inawat ang anak. Gwynedd, with the two, went to Kalonice upang ito'y pakalmahin. The doctor injected tranquilizer to Kalonice once again to calm her down.

Blood splurted on the floor. The nurses panicked. Hindi nila alam kung gagamutin ba nila ang lalaki o hindi dahil kay Midas. But Larry told them to do so and call the police to watch over him. He also requested the doctor to inject tranquilizer to Midas dahil parang nawala na ito sa sarili at maging siya ay sasaktan na din.

Gwynedd sob as she cover Kalonice's body. Nasalo ni Caedmon ang ulo at nagpalakad-lakad hanggang sa nasuntok na lamang niya ang pader at nasipa ang upuan. Iniupo ni Larry ang anak na nanginginig sa galit sa couch at tinabihan upang hindi ito makagawa ng kung ano.

Midas look at Kalonice bago sa palad niyang buka dahil sa bubog.


He still wants more.