Y/N Rogers, ikiz kardeşi Steve'e kıyasla daha sağlıklı genleri aldı. Ama ikisi de eşit miktarda aptallık ve inatçılığa sahipler. Bu nedenle, İkinci Dünya Savaşı'nda yardım ediyor ve 2008'de uyanıyor. Tanıdığı kimse olmadan. Y/N SHIELD ile çalışırken...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Öfke, Peggy'nin ayrılmasından kısa bir süre sonra Y/N'in hissettiği üzüntüyü devraldı. Ayağa kalktı ve Steve'in ekibinin üyelerini ve Howard'ın salonda beklediğini fark etmek için bulunduğu odadan çıktı. Hepsinin yüzlerinde hüzünlü bakışlar vardı, ona baktıklarında daha da hüzünlü oldular.
"Be-ben..." Y/N boğazını temizledi. "Bir şey vurmam gerekiyor." Dedi açıkça.
"Tamam." Gabe adlı adam başını salladı. Erkeklerin hepsi birbirine baktı, onaylamak için başlarını salladılar. "Seni bir yere götüreceğiz."
"Gerek yok. Söyle bana-"
"Ajan Carter'a seni izleyeceğimiz için söz verdik." Dedi. "Ve başka bir sözümüzü bozmayacağız."
Adamlar, Howard onları sessizce takip ederken bir atış poligonuna götürdüler. Onun için her tür silahı ve hedefi hazırladılar. Acısını anladılar ve onu bir şeyden çıkarması gerektiğini, düşündüler. Hepsi dikkatli gözlerle izlediler, Y/N neredeyse her hedefi mükemmel bir şekilde vururken, Kaptanlarından haber almışlardı. Ve Y/N'in her testi mükemmel bir şekilde geçtiğini belirten Çavuş, şimdi nedenini görebiliyorlardı.
Adamlardan biri, "Size orada ihtiyacımız vardı, Ajan Rogers." Diye kıkırdadı. "Hepimizden daha iyi bir amacın var."
Howard, "Onun bir bütün asker bölümünü dövdüğünü gördüm." Dedi. "Tüm o erkeklerin bir kadın tarafından dövülmesini izlemek çok eğlenceliydi."
"Teşekkürler." Diye mırıldandı, başka bir silah alarak. Hedeflediği gibi, menzile giren ağır ayak sesleri duydu.
Kaptan, adamlardan birinin selam verdiğini duydu. Elleri hafifçe titremeye başladı, erkeklerin çoğu bunu fark etti.
"Kız kardeşimle bir dakikaya ihtiyacım var." Steve'in sesi arkasından duyuldu.
"Evet efendim." Koro şeklinde sesleri duyuldu, ardından oradan ayrıldılar. Y/N silahı uzattı, elleri titriyordu ve bir katranın ortasına nişan almaya çalıştı. Tüm hedefi ıskaladı.
"Y/N ben-" Steve konuşmaya başladı.
"Yapma!" Y/N sertçe söyledi. "Bunu duymak istemiyorum!" Arkasını döndü. titreyen silahı erkek kardeşine nişan aldı. "Söz vermiştin ..." Diye bağırdı. "Onu bana geri getireceğine söz vermiştin."
"Çok üzgünüm." Steve ona doğru birkaç adım atarken teslim olarak ellerini havaya kaldırdı.
Kız kardeşinin titreyen ellerini ve ağlayan gözlerini izlerken gözlerinde yaşlar oluştu. Bucky'i başarısızlığa uğrattığını hissetti. Ama kendi kız kardeşi Y/N'de başarısız olduğunu biliyordu. "Y/N, lütfen silahı indir."
"Bu bir emir mi, Kaptan?"
"Ben senin Yüzbaşın değilim." Kafasını salladı. "Şimdi değil. Şu an senin kardeşinim. Seni çok önemsiyorum ve ayrıca en iyi arkadaşımı kaybettim. Tek istediğim sana sarılmak." Y/N hâla silahı ona doğru tutuyordu.
"Onu sevdim!" Y/N ağladı, elleri ve kolları titredi. Onu sevdim Stevie!"
"Biliyorum biliyorum." Steve yavaşça yaklaştı. "O da seni sevdi. Bunu biliyorum." Silahı almak için dikkatle uzandı. "Sadece silahı bırak. Ben hallederim." Y/N'nin elleri silahı bıraktı. Steve kız kardeşini içine çekmeden önce. hızlıca silahı en yakın masaya bıraktı. Ağlayarak kendini kaybetti ve Steve'in gözyaşlarının daha da kötüleşmesine neden oldu. "Seni yakaladım... Seni yakaladım... Çok üzgünüm... Hepsi benim hatam... "
Birbirlerinin kollarında birlikte ağladılar. Uzun bir süre öyle kaldılar.
Atış poligonunda uzun süre kollarında birlikte ağladılar. Ağlamaları azaldığında Steve konuşmaya karar verdi.
"HYDRA'nın peşinden gidiyorum." Diye fısıldadı. "Ve hepsi ölene ya da esir alınana kadar durmayacağım. "
"Seninle geliyorum." Y/N, Steve'e baktı.
"Hayır. Benimle gelmi-"
"Seçeneğin yok Steve. " Y/N Steve'den uzaklaştı. "Seninle gidiyorum."
"Ben de seni kaybedemem."
"Benim de aynı şekilde hissettiğimi düşünmüyor musun?" Y/N bağırdı. Ben de seni kaybedemem! Artık yaşayamazdım! Seninle geliyorum. Ne söyleyeceğin umurumda değil."
