Unsocioway

Chapter 2

 I was having one of the best sleeps in my life when some bloody demon decided to ruin it by calling so damn early in the morning.

Pikit-mata kong inabot ang cellphone ko sa ilalim ng unan.

"Sino kang hayop ka?" siguro kung hindi lang ako inaantok baka sinigawan ko na tong demonyong to.

"FINALLY!" 

Anong klaseng pangalan naman yun?

"Hoy Finally, kung sino ka man, NAPAKALAKI MONG DISTURBO SA TULOG!" 

Pag nalaman ko talaga kung sino tong gagong to, makakatikim siya sa akin.

"Vanessa nasaan ka na? Kanina pa kita tinatawagan."

"Edi sanaol may load."

"Van magsisimula na ang kasal! Nasaan ka na ba?"

"PAKIALAM KO BA SA KASAL NA YAN! HINDI NAMAN AKO ANG IKAKASAL!!!" sigaw ko sa kanya at pinatay and tawag. 

Peste, na wrong number pa ata ang gago. Babalik na sana ako sa tulog ko nang tumawag na naman siya.

"ANO BA--"

"Van, si Miguel to."

"Kahit ikaw pa si red horse wala akong pake!"

"50k. Remember?"

Anong 50k ang pinagsasabi ng lokong to--, 

OOOOHHHHH si boy handshake

"Ahhhw, ikaw pala yan? Ang aga mo namang nambulabog?" sabi ko nang mahimasmasan na.

"Utang na loob Vanessa alas otso na! 9:30 magsisimula ang kasal!"

"Oh tapos?"

"Baka nakakalimutan mo kung anong dapat mong gawin?" sabi niya. 

Ang aburido naman nang batang to. Aga aga pa nga eh.

"Okay fiiine. Otw na ako." Sagot ko nalang habang humihikab. Iidlip pa ako mga payb minits.

"Van, pumunta ka na dito please. Wag ka nang umidlip pa." sabi niya bago pinatay ang tawag.

Isa pa sa pinaka ayaw ko ay yung sinasabihan ako kung anong dapat kong gawin. 'Wag munang umidlip' huh? Tignan natin.

*flashforward*

I arrived at the hotel 10 minutes before the bridal car leave. Hindi na ako umidlip pa, madali lang akong kausap eh. 

Pero naglakad lang naman ako galing apartment hanggang dito sa 5 star hotel kung saan naghahanda ang bride. Hindi naman pala siya ganun kalayo eh. Mga 45 minutes walk lang naman.

 Grabe ang haggard ko na tuloy. Buti nalang maganda pa rin ako.

I saw Miguel pacing back and forth at the lobby. He looks pretty good today; wala na yung glasses and his hair doesn't look like its overdosed with gel. He was even wearing formal attire: black suit and slacks with black shiny shoes. For someone who's against this wedding, he sure is well dressed.

"Why hello Miguel, don't you look nice?" I greeted him with my sweetest smile ever. He looked kinda stressed eh.

"Vanessa! Bakit ngayon ka lang?" bungad niya sa akin. I greeted him with a smile and this is what I'll get in return?

"Did you just... raise your voice at me?" I lift my brows at him. Siguro naman nakuha niya na hindi ko nagustuhan ang tono ng pananalita niya.

He heaved a deep sigh and just shook his head. "Okay, I'm sorry. Ahm, pwede ka na bang pumunta sa room at magnihis? Wag ka nalang mag make-up kasi wala na tayong oras eh." mahinahon na siya sa pagkakasabi non.

I rolled my eyes at him. "As if I need make-up"

"Yeah, of course."

I just shrugged my shoulders and went to the elevator. Better finish this ASAP. I can't wait to get my hands on that cold cash.

We reached her sister's room and saw the white laced material on the bed. It was a backless long sleeved gown, simple but pretty.

There's no one else in the room so I asked him

"Nasaan na yung ate mo?"

"Pagka-alis nila mama at papa, umalis na rin si ate." he said while looking around

"Ang tagal mo naman kasi eh kaya umalis nalang siya agad at baka mahuli pa siya sa flight." may binulong siya na hindi ko masyadong narinig

"Anong sabi mo?"

"Huh? May sinabi ako? Wala ah? Sige na Van, magbihis ka na."

Pinanliitan ko muna siya ng mata bago ko kinuha ang gown mula sa higaan. 

Nagpunta na ako sa CR para makapagbihis. When I removed my top, I instantly saw the big scar on the side of my stomach. Unknowingly, my hands traced the ugly thin line on my skin. 

Hindi ko alam kung gaano katagal ako nakatunganga basta narinig ko nalang na kumatok si Miguel sa pinto.

"Van? Ang tagal mo namang magbihis? Ano bang ginagawa mo dyan?"

I instantly removed my hands at the scar.

"Nagjajakol." 

Dammit! I can't believe I spaced out again. 

I just shook my head and continued changing clothes. Iin less than a minute, natapos din ako. Mabuti nalang hindi complicated yung pagsuot ng gown kundi baka napunit ko na siya.

Paglabas ko sa CR, I saw Miguel looking weirdly at me. Tinaasan ko siya ng kilay.

"N-n-na-nagjakol ka ba...talaga sa loob?" tanong niya sa akin. 

Gago to. Anong akala niya sa akin? May titi?

I just rolled my eyes at his stupid question and walked to the door. Sumunod naman agad siya at inabot sa akin ang makapal na veil na ngayon ko lang napansin. 

Tinanggap ko naman ito at sinuot. Madali lang rin naman siyang masuot kasi may automatic na siya na hairclip.

Habang naglalakad kami patungo sa bridal car, may naalala ako.

"By the way, diba sabi mo your parents will do all means to stop your sister from running away? Then that means they can still track your sister." Kung ganon, wala palang silbi tong pagpapanggap ko?

"Nah. My sister has connections. They can help her hide her trace so my parents can't track her. All she needed to do was to get away from here first." He explained. Okay, sanaol may connections.

"I'll be going in a separate car. Pagkarating mo sa simbahan, you know what to do." Huli niyang sabi sakin bago pumunta sa sasakyan niya. Ang RK talaga ng taong to, estudyante pa lang may car na.

Pumasok na rin ako sa bridal car, dala dala ang bouquet at dumeretso na kami sa simbahan.

About 10 minutes or so, we reached our destination. Malapit lang pala ang simbahan sa hotel, plus hindi pa traffic kaya nakarating din kami agad. 

The driver opened the door for me and as I stepped out of the car, my lips instantly formed into a smirk.

Let's go Vanessa, time to ruin a wedding. 

Oh how I love the smell of trouble.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Don't forget to vote and comment guuuys hihi