**PRENSESİN KALBİ**

kaderlerimiz kesişti

Efendimmmmm .... Hanımefendi....

Baş kahya kang.......

- neler oluyor ? Neden bu şekilde bağırıyorsun ?

-hanımım prensesimiz tehlikede... Ona yardım etmeliyiz..

-ne demek prenses tehlikede .. Şu anda odasında uyumuyor mu ? Sen ne saçmalıyorsun ?

-prensesimiz rahat gezebilmek için sadece beni yanına alarak konağından ayrıldı.... Ama şu an tehlikede....

-sen ne dediğinin farkında mısın ? Nasıl olurda prensesin korumasız bir şeklide ayrılmasına izin verirsin .... Aklın neredeydi senin... Aptallll

-vereceğiniz her cezaya razıyım .... Çok pişmanım ama şimdi prensesi bulalım lütfennn...

-seninle daha sonra ilgilenicem... Şimdı muhafızların komutanını çağır bana...

..............

-ben komutan Jeong .. Beni neden görmek istediniz kahya kang ?

-şimdi yanınıza en güvenilir adamlarımızı alın ve dikkat çekmeden bütün şehri kontrol edip prensesi bulun....

-prensesi mi ???

-prenses kayıp ve başı belada ......

-o zaman bütün adamlarımı ve hatta sarayın ordusunu harekete geçirmeliyiz....

-bu olmaz .... Eğer bunları yaparsanız herkes öğrenir... O zaman prensesin itibarı zedelenir.... Halk onun sorumsuz bir çocuk gibi davrandığını düşünür... Kraliyet ailesinin onuruna da zarar verir bu durum... Bu yüzden siz beni dinleyin....

Eğer yarın sabaha kadar bulamazsanız .... Saraya haber verir .. Tüm askerleri toplarız...

-peki dediğiniz gibi yapıcam....

&&&&&&&&&&&&&&

&&&&&&&&&&&&&&&

Bir süre koştuktan sonra peşimizdekileri atlattığımızı farkettik.

Ve birbirimize baktık..

O anda utandığımı hissedip elimi elinden çektim..

O da utanmış gözüküyordu.... Benden bu şekilde davrandığı için özür diledi...

-hayır özür dilemenize gerek yok ... Size çok minnettarım.. Bana yardım ettiniz .. Eğer siz gelmeseydiniz....

-bir önemi yok... Peki siz iyi misiniz

-evet..

-şimdi ne yapacaksınız .... Gidecek bir yeriniz var mı

-var ... Benim için endişe etmenize gerek yok.... Artık gitmeliyim ... Umarım bir gün bu iyiliginizi size ödeyebilirim...

-buna gerek yok ... Kendinize dikkat edin yeter.

Arkamı dönüp yürümeye beşlamıştım ki ayaklarım geri geri gitti.. Oradan ayrılmak istemedim.. Sonra elbisemdeki kanları farkettim.. Ve ne olduğunu anlamadan gözlerim karar dı...

**********************

Gözlerimi açtığımda etraf karanlıktı ... Akşam olmuş olmalıydı.. Bi an kendi konağımdayım sandım.. fakat çok geçmeden.. Farklı bir yerde olduğumu anladım...

İçim korkuyla doldu... Nerdeydim.. Yine o giasenglerin eline mi düşmüştüm... ???

&&&&&&&&&&