Sende Hissettin Mi? +18

3.Bölüm

Önce tüm mağazaları gezdik... Akşam için kırmızı sırt dekolteli saten bir elbise aldım, ayağıma uygun bir ince topuklu ayakkabı beğendim. Ne kadar kendim almak istesemde Alaz ısrarla kendi almak istedi. Saçımı yaptırmayı teklif ettiğinde bu kadar özenmenin bir mantığı olmadığı için onu reddettim. Beraber yemek yedik ve ne yalan söyleyeyim çok güzel bir gün geçirdim ama eksiktim... Gün boyu onu Mete abi olarak hayal ettim. Belkide kendimi bu kadar rahat hissetmemin sebebide buydu. En sonunda Alaz beni eve bıraktığında ona minnetle baktım çünkü artık o kadar yorulmuştum ki bedenim ayakta zor duruyordu. Bana akşam sekiz gibi geleceğini söylediğinde olur olmaz bir şekilde kafamı salladım neticesinde bu işin ilerisi yoktu alt tarafı ailelerimiz tanışacaktı. Arabadan inip eve girdiğimde tüm aile halkı bir işin ucundan tutmuştu ve bu durum gerçekten garip hissttirmişti. Mete abi resmen perde asıyordu. Kimseye belli etmek istemesemde onu bu şekilde sabaha kadar izleyebilirdim. Bu durgun hali o kadar zevk vericiydi ki gözlerim her an beni yanıltıp ağlayabilirdim.

Ansızın arkasını döndüğünde ister istemez gerildim. Ama onun gözleri bende değil elimde tuttuğum paketlerdeydi. Hüzünle arkamı döndüğümde alaycı sesi doldurdu evi. "Bakıyorumda hiç vakit kaybetmemişsin Alaz'ı da çağırsaydın keşke zaten iki üç saat sonra geri gelecek, zahmet etmeseydi çocuk!" Annemlere çaktırmadan aklı sıra bana laf sokmuştu ama ben bu lafın altında kalır mıyım? Asla. "Bence yeterince vakit kaybettim diye düşünüyorum ayrıca saat sekiz gibi gelecekler bence sen bana laf yetiştireceğine annemin gazabından kork! Ben kaçtım."

Odaya geldiğimde kendimi biraz olsun dinlenmek için yatağa attım daha vakit vardı annemin beni çağıracağından emin olduğum için kendimi uykuya teslim ettim.

Çok geçmemişti aslında ama üzerimdeki yorgunluk biraz olsun azaldığında yataktan kendi isteğimle kalkmıştım. Odamda bulunan banyoya girdiğimde kısa bir duş aldım. Üzerime bugün Alaz ile beraber aldığım eşyaları geçirdiğimde kendimi aynanın karşısına attım. Hafif bir makyaj yaptığımda yalnızca saçımı yapmak kalmıştı. Elbisenin surtı dekolteli olduğu için saçımı maşa ile hafif dalgalandırdığımda dağınık ama güzel bir at kuyruğu yaptım. Sonunda hazırdım... Bu hazırlığım aslında Alaz'a değil onun annesineydi. Beni beğenmiyo oluşu moralimi çok bozmuştu. Saatte baktığımda anca yediyi geçmişti onun için odamda boş boş oturmayı seçtim. 

Odanın kapısı açıldığında annemin geldiğini düşünerek dönmedim ama sessizlik bana Mete'nin geldiğini fısıldamıştı. Arkamdan elleri saçımı bulduğunda saçımın bozulması umrumda bile değildi, o burdaydı. Yanımdaydı... Gerisinin bir önemi yoktu. Elleri hafif hafif saçlarımı okşarken huzurla gözlerim kapandı ama bu çok uzun sürmemişti. "Geldiler." Dediği şey benim gerilmeme sebep olsada onun bu tepkisizliği benim kırılmama neden olmuştu. Belki de bunun içindi saçları kesmek istemem.

Annemin beğendiği için sevdiğim saçlarımı Mete dokundu diye kesmek istiyordum...