Rena

Bölüm 1-1

Sezon 1: Deneyim
Bölüm 1: Başlangıç

Onun hikayesini duyduğunuzda size klasik gibi gelecek. Güçlen, fethet, savaş. Ancak öyle değil. O Kör Büyücü Rena. Peki neden kör büyücü denildi? Ya da nasıl kör oldu? 

Yolun kenarında oturmuş ne yapacağını bilmeyen 12 yaşında bir kız çocuğu vardı. Göz yaşlarını silip ayağa kalktı. Arkasına dönüp yıkıntıya göz gezdirdi. Bulunduğu alan alev alev yanıyordu. Bunu yapanların tek bir sorumlusu vardı. Onlarda Yüce Fi Klanıydı. Tüm ailesini öldürmüşlerdi hemde bir hiç uğruna! Haksız bir sebepten dolayı kendilerine çıkar yol sağlamış ve bir sürü güçlü uzman gelip burayı yerle bir etmişti. 

Tüm bu savaş bittiğinde geriye sadece o kalmıştı. Çünkü boynundaki kolye onu tüm bu savaşın etkisinden uzaklaştırmıştı. Bu Kara Enerjiden oluşan bir kolyeydi ve diğer enerjilere göre çok daha yıkıcıydı. Kızın içi şu an intikam ve öfke ile doluydu ancak ne yapması gerektiğini bilmiyordu. Çaresizdi ve yalnız kalmıştı. Ailesinden geriye sadece o kalmıştı, ne bir kimsesi ne bir arkadaşı vardı. 

Bir zamanlar gezegenin en büyük güçlerinden biri olan Fi Klanı, artık yoktu. Yüce Fi Klanı yok etmişti. Tüm geçmişleri, yaşanmışlıkları ve daha ne kadar şey kaldıysa bile hepsi de yok olmuştu. Kaldırıma tekrar oturan Rena, bir süre sonra ağlamaya dayanamamış kendinden geçmişti. Ancak o sırada gökyüzünde bir sonik patlama duyuldu. Gökyüzünden hızla birisi inip yerde durdu. Kahve ve beyaz tonlarında saçı, kırmızı gözleri olan, üzerinde baykuş sembolü olan kırmızı cübbeli bir genç kızı görüp sırtına atmıştı.

Bir süre yürüdükten sonra onu şehrin dışında kalan kulübeye getirip içeri girdi. Kanepeye yatırdıktan sonra tişörtünün bir kısmını sıyırıp eliyle havada bir kaç sembol çizdikten sonra kalbinin üzerine dokunup elindeki rünik deseni küçük kızın kalbinin üzerine damgaladı. İşi bittikten sonra kapıdan çıkınca yüzüğündeki nano parçaları çıkarıp üzerine yapışmalarını sağladı ve tekrar geldiği gibi gezegeni terk etti.

Kız uyandığında sırtının buz gibi olduğunu fark etti. Hemen kalktığında yerde yattığını görmüştü ancak o en son kaldırımdaydı. Burası ise bir evde bulunan küçük bir zindan gibi bir şeydi. 2 odalı evin bir odasının yarısı parmaklıklarla çevriliydi. Bulunduğu oda rutubetli ve rahatsız edecek kadar ürkütücü bir görünümü vardı. Kız etrafına bakıp neler olduğunu anlamaya çalıştı. En son ağlarken bayıldığını hatırlıyordu ancak devamı yoktu. Neler olduğu hakkında düşünmeye çalışırken odaya şişman bir adam girdi.

"Eheheh. Demek uyanmışsın küçük kız. Seni bulduğumda çaresiz bir şekilde kaldırımda yatıyordun. Ben de neden onu yanıma almayayım diye sordum kendime. Bundan sonra ben ne dersem onu yapacaksın. Ben ne istersem onu getireceksin. Eğer olur da kaçmaya çalışırsan veya dediklerimi yapmazsan sonunun nasıl olacağını anlamak için arkana bakabilirsin."

Rena arkasını döndüğünde gözleri şok gördükleri karşısında sonuna kadar açılmış ve küçük elleri istemsizce ağzına gitmişti. Duvarın kenarına dayanmış 2 ceset vardı. Cesetlerin sanki bir canavar tarafından parçalanmış gibi görüntüsü vardı. Parçalanmış cesetlerden akan kanlar kurumuş ve bulundukları zemine yapışmıştı. Küçük kız çaresizce başını sallamak zorunda kaldı. Çünkü yapabileceği hiç bir şey yoktu. Kendisi daha Mistik Efendi Aleminin 2. seviyesindeydi. 

"Güzel, artık orası senin yerin. Sabahları dışarı çıkacaksın, kendine işlek bir yer bulup dilencilik yapacaksın. Bu yüzden üzerindeki kaliteli kıyafetleri çıkarıp yerine üzerindekileri giydirdim."

Küçük kız üzerine baktıktan sonra adamın dediğinin doğru olduğunu anlamıştı ama kendi cübbesine ne olduğunu anlamamıştı. Cübbesi onun için son derece değerliydi. Babasından kalan son hatıraydı. Her ne kadar üzerine bol ve büyük gelse de o onu seviyordu. Merak etmesine rağmen sormaya cesaret edemeyip başını eğdi. Bir gün onu alacaktı, bunun için kendine söz vermişti. 

Sabaha kadar uyuyamayan küçük kız güneşin ilk ışıklarında adamın bağırmasıyla kendine geldi. Hemen adamın dediklerine uyarak dışarıya çıktı ve kendine bir alan buldu. Burası şehrin en işlek hanlarından biriydi ve Rena onun köşesine oturmuştu. Şimdilik neler yapabileceğini öğrenene kadar bu şekilde yaşamak zorundaydı. Emindi ki o adamdan kaçamazdı, çünkü ailesinden sığınabileceği kimse kalmamıştı ve bu şehirde ailesi dışında kimseyi de tanımıyordu. Doğal olarak da gidebileceği hiç bir yer yoktu. 

Elini kolyeye atıp inceledi. Bu kolye onun hayatını kurtarmıştı. Her nasıl olduysa olmuştu ve o kadar savaştan burnu bile kanamadan çıkmıştı. Akşam saatlerine kadar orada oturup dilencilik yaptıktan sonra havanın kararmasıyla kulübenin yolunu tuttu. Akşama kadar oturmuş olsa bile gece hiç uyumamıştı. Açıkçası en son ne zaman uyuduğunu bile hatırlamıyordu. Güçsüz ve bitap halde kulübeye girdikten sonra adama paraları uzatıp zindana gidiyordu.

"Nereye gidiyorsun? Sana işinin bittiğini söylemedim. Yan taraftaki ahıra git. Hayvanların suya ihtiyacı var!"

Küçük kız şokla adama bakmıştı ve tam ağzını açacakken yanağına gelen tokat ile yanağında yanma ve acı hissetti. "SANA İTİRAZ ETMEMENİ SÖYLEMİŞTİM!! ŞİMDİ GİT VE İŞİNİ YAP!!!"

 Küçük kız göz yaşlarına hakim olamadı ve hemen koşarak dışarı çıkıp ahıra yöneldi. Adamın ahır dediği yer 3 4 tane büyükbaş hayvanın bulunduğu küçük bir barakaydı. Hemen eline kova alıp suyun aktığı yere koydu. Bir süre dolmasını bekledikten sonra sapını tutup kaldırmaya çalıştı ama küçük kıza ağır gelmişti. Ayrıca boyundan dolayı da kaldıramıyordu. Ne yapması gerektiğini düşünen Rena kovayı yavaş yavaş sürükleyerek götürdü. Elleri kovanın kenarlarını tutmaktan zarar görmüş ve kanamıştı. İşini bitirdikten sonra daha fazla dayanamayıp samanların üzerinde uyuyakaldı.

Hikaye hakkında bilgiler #1

Nano parçalar, rün ve Dirityum madeninin birleşimiyle oluşan bir teknolojidir. Kişinin istediği şekle ve cisme bürünebilir.

Oyları ve yorumları eksik etmeyelim. Az çok demeyelim boş geçmeyelim lütfen :))

Kelime Sayısı: 859
Yayımlanma Tarihi: 18.12.2020

Alem Sıralaması

Mistik Efendi Alemi
Mistik Kral Alemi
Mistik İmparator Alemi
Mistik Dao Alemi
Mistik Miras Alemi
Mistik Tanrı Alemi
Tanrı Katili Alemi