17 sene geçti üzerinden. Sarhoşken söylediğimiz şarkıların, Sabaha kadar dans ettiğimiz gecelerin, Birbirleriyle yanan bedenlerimizin üzerinden, 17 sene.
Artık birlikte şarkı söylemiyoruz, Sabaha kadar dans etmiyoruz, Üşüyorum. 17 senedir ısınmıyor bedenim, titriyor ellerim.
Beraber güldük, beraber ağladık. Bunlar basit duygulardı. Ama benim için her şey demekti.
Tek başıma, Hatıralar ile dans ediyorum, yağan yağmurun altında. Gözyaşlarım dökülüyor, Ay tarafından aydınlatılan gecenin üzerine.
Beni nasıl hissettirdiğini hatırlıyorum, Öylesine gencecik bir aşk, Hatıralarımda dona kalmış. Ama içimde ki bir şey her zaman biliyordu, Bunun gerçek olmadığını. Oysa ben sadece mutlu olmak istemiştim, Bu çok büyük bir açgözlülük müydü?
Ve yine her zamanki gibi, Bunca yorucu günün sonunda, Tek sahip olduğum yorgun iç çekişler oldu.
Sürekli sordum. Cevapsız kalacağını bildiğim halde. Madem bırakıp gidecektin, Madem sadece vakit kaybıydım senin için, Peki o zaman; Neden sarhoşken aramaya devam ediyorsun beni? Neden adınla sesleniyorsun hâlâ bana? Neden izin vermiyorsun unutmama?
17 sene sensizliğe mahkum bırakacak kadar değersiz miydim senin için?
Kalbim neden yetinmiyor yokluğunla. Varlığın zarar, yokluğun azap. Tanrı seni bana bahşetmiş sanardım, Sen benim cezammışsın oysa.
Ben, sen değilim. Bana adınla değil, adımla seslen.
Demiştim ya, neden hâlâ sarhoşken arıyorsun beni. Sen şaraptan hiç vazgeçemezdin. Bana, dudakların, der, Bir de üstüne öperdin. Sen, benimle sarhoş oluyordun. Belli ki şimdi sarhoş olunca benim oluyorsun. Yalnızca kadehinde şarap varken geliyorum aklına. Küfürler ediyor, 'seni seviyorum' diyerek kapatıyorsun telefonu. Sen sevmek ne bilmiyorsun.
Seni her zaman fazlaca sevdim. Soğuktan ellerin titrer, gözlerin kapanırdı. Sen üşüme diye, oracıkta yanmayı yeğlerdim. Çünkü ben seni her zaman, Fazlaca sevmiştim.
Sen beni sevmeyi diledin, Ama hiçbir zaman sahiden sevmedin. Aşk derdin, aşk bu. Sahi, aşk bu ise sana göre, Sen de mi öldürürdün herkes gibi sevdiğini? Sen de mi, hançerlerle olmasa da, unutarak getirirdin sonumu. Sen, Hani herkes değildin. Neden öldürdün sevdiğini? Güzelim derdin, şaraptan çok sevdiğim.
Yalancıydın, kanın kaynıyordu sadece. Beni kandırmıştın. Kanmak, en güzeliydi, ben de seni sevdim. Seninle sevilmeyi değil, sevilmemeyi öğrendim. Ama şimdi son geldi. Dediğim gibi, Adınla değil, adımla seslen. Ben senin değilim. Ama unutma sevgilim. Ben her zaman seni, Fazlaca sevmiştim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
