Ιστορίες Του Περαία

Νίκαια

Την έλεγαν Στέλλα.

Τη γνώρισα σε ένα κρασάδικο στη Νίκαια.

Οι ιδιοκτήτες είχαν μια πολύ ωραία ιδέα, να διοργανώσουν βραδιές καραόκε με ζωντανή μουσική. Και μόνο με λαϊκά, ρεμπέτικα, τσιφτετέλια και έντεχνα.

Την ιδέα τους την είχαν υλοποιήσει πριν πολλά χρόνια και έπιασε, καθώς με τα χρόνια, αναδείχτηκαν πολλές φωνές και πολλά ταλέντα του ελληνικού τραγουδιού. Το μαγαζί έγινε στέκι για πολλούς ερμηνευτές, συνθέτες, στιχουργούς και γενικά άτομα που είτε είχαν γνωριμίες είτε δούλευαν σε θέσεις μεγάλων (και μη) δισκογραφικών εταιρειών.

Φήμες λένε, ότι πάρα πολλοί καλλιτέχνες υπέγραψαν συμβόλαια, την ίδια νύχτα που τους ανακάλυψαν οι μέλλοντες μέντορες τους.

Έγω δούλευα στο εν λόγω μαγαζί από τον καιρό που άρχισαν αυτές οι νύχτες καραόκε. Αν θυμάμαι καλά, δούλεψα πρώτη φορά εκεί, κάνα μήνα πριν ξεκινήσουν. Ξεκίνησα ως σερβιτόρος και κατέληξα λίγα χρόνια αργότερα να είμαι Μanager του μαγαζιού.

Μια παρασκευή, που ήταν και η μέρα της συγκεκριμένης εκδήλωσης, μπαίνει στο μαγαζί μία παρέα πέντε ατόμων, τρεις κοπέλες και δυο άντρες. Μία από τις κοπέλες, ήταν η Στέλλα.

Και οφείλω να ομολογήσω, ήταν πανέμορφη. Με όλη τη σημασία της λέξης.

Όλα τα καλά του κόσμου είχε πάνω της, αλλά αυτό που μου έκανε πιο πολύ εντύπωση και που το λάτρεψα, για κάποιο λόγο, ήταν αυτή η έκφραση θλίψης που είχε στο πρόσωπο της. Μου άρεσε που φαινόνταν ότι ένιωθε κάτι. Ότι κι αν ήταν αυτό.

Όταν μπήκαν μέσα, τους υποδέχτηκαν οι κοπέλες στην υποδοχή. Αφού δύο εξ αυτών πήραν τα μπουφάν τους, η τρίτη τους ρώτησε αν έχουν κλείσει τραπέζι και αν θα λάβουν μέρος στο καραόκε. Ένα από τα παλικάρια που συνόδευαν τις κοπέλες απάντησε θετικά και στις δύο ερωτήσεις της κοπέλας. Η Στέλλα ήταν η μόνη που ξαφνιάστηκε και τον ρώτησε κάτι του τύπου:

"Ποιος θα τραγουδήσει;"

Εκείνος απάντησε στην κοπέλα δείχνοντας την Στέλλα και λέγοντας της:

"Η κυρία απο δω θα τραγουδήσει."

Τα υπόλοιπα μέλη της παρέας συμφώνησαν ενώ εκείνη αρνήθηκε στην αρχή. Κατόπιν πίεσης, δέχτηκε και έδωσε τα στοιχεία της στην κοπέλα. Εκείνη της έδωσε το νούμερο δεκατέσσερα. Θα ήταν η δέκατη τέταρτη που θα τραγουδούσε επί σκηνής.

"Ο τυχερός μου αριθμός", σκέφτηκα.

Η παρέα της ήρθε και μου έδωσαν όνομα κράτησης. Είχαν το τραπέζι νούμερο έντεκα.