Merhaba benim adım hazal ben beynimde bir tümörle doğdum ama 17 yaşındayım yani 17 yıl yaşayabildim.Sanırım sadece bikaçgünlük hayatım kaldı.Ama üzülüyormuyum,tabikide hayır!Çünkü bu süre boyunca çok güzel bir hayatım oldu.Hayatım boyunca tek amacım kanserle mücadele etmekti diyemiycem çünkü kanseri asla düsünmedim.Ben doğduktan hemen bir saat sonra beynimde bir kitle tesbit ettiler sonrasında hemen tedavi etmeye çalıştılar ve başardılarda.8. yaş günümde bi an belimde bi ağrı hissettim bu ağrı gittikce artmaya başladı gece yattığımda nefes alamadım ve belimdeki ağrı çekilmez bir hale gelmişti anne diye çığlık attım annem ve babam hemen yanıma geldiler ve beni hastaneye götürdüler.Yoğun bakımda ağrımı geçırmeye çalıştılar olmadı acilen ameliyata aldılar beynimdeki tümör tüm vücuduma yayılmıstı engellemeye çalıstılar ancak tümör sağ bacağımı kaplamıştı sağ bacağımı kestiler ve yerine protez taktılar.İlk basta yürümekte çok zorlandım sonrasında alıştım.Ama 15 yaşımda tümör bütün vicudumu kapladı ölmemi bekledik çünkü her gün kontrole gittiğimizde doktorlar bana bikaçgün hayat biçiyorlardı.Ama şu anda 17 yaşındayım tekerlekli sandalyede yaşıyorum ve hala hastayım hemde çok.Bir gün vicudumdaki tümör yine vicudumdaki kalbimi durduracak belkide birkaçgün sonra...
