"Ümmü Gülsüm! Kizim kalk hadi sabah oldu. Nerdeyse öglen olacak. Bak.. Kalkmiyor.. Ümmü Gülsüm!" Kirk yaslarinda oyali yazmali tatli bir hanim kizini uyandirmak icin odasina girmisti.. Elinde tesbihi ile perdeleri acti.."Yine mi geceye kadar telefonunla mesguldun? Koynunda telefonla uyuyor bak. Telefonla evli sanki..""Yaa annecim lütfen birazcik daha uyuyim nolurrr?" diye gözleri kisik halde tatli tatli annesine bakti Ümmü Gülsüm. "Bes dakikaya masada ol." diye kizinin basini oksayip iceri gitti genc anne. Ümmü Gülsüm offlayarak hemen yastiginin altindan telefonunu cikardi.. Bir sürü bildirim gelmisti yine.. Heyecanla gülümsedi.. Deminki uykusuz halinden hic eser kalmamisti simdi.. Sekiz saat icinde 52 takipcisi daha olmustu.. Bu cok büyük bir sevincti.. Hemen resimlerinin altina gelen yeni yorumlara ve mesaj kutusundaki mesajlarina cevap verdi.. "Ümmü Gülsüm!" diye yine cagirmisti annesi.. Sevincle telefonunu yataginda birakarak yerinden zipladi, elini yüzünü yikayip kahvalti masasina oturdu.. “Anneannenin getirdigi esarbi dolabina koydun mu? Feraceyi dolabina astin mi kizim..? Cok yakisti degil mi? Özel günlerde giyersin”“Asmadim annecim. Bosuna kalabalik yapmasin dolabimda. Zaten tasiyor dolap. Ben öyle giyinmemki. Bilmiyor musun sanki.. Bosuna almis.. Geri versin.. Resmen icinde kayboldum.. Yüzüyordum”“Kizim ne var elbisede? Rahatca giyersin iste”“Off anne seninle mi tartisicam.. Bak kizlarla disari cikicaz bugün. Hemen hazirlanmaliyim” diye agzina bir iki lokma birsey atarak ayaklandi Ümmü Gülsüm hemen.Hafta sonuydu bugün.. Almanya'da hafta sonlari mutlaka disarda gecerdi.. Arkadaslariyla disari cikmak icin sözlesmisti.. Odasina gidip hemen giyindi.. Dar bir kot pantolon... Üzerine kirmizi kisa bir gömlek.. Onun da üzerine kisa, siyah bir deri ceket.. Ardindan hemen aynanin karsisina gecti.. Topuzunu yaparak basina alel acele bir sal doladi.. Gözlerine kalem ve rimel cekti, dudaklarina da hafif renk verdikten sonra hemen telefonunu cikardi ve bir fotograf cekinip profiline yükledi.. Yükler yüklemez yorumlar gelmisti bile.. Gülümseyerek parfümünü de sykti ve evden cikti.. Simdi okumaya vakti yoktu.. [...]Yarim saat sonra arkadaslariyla sözlestigi yerde bulustu.."Ümiiii!" diye atilmisti kizlar boynuna.. Herkes tarafindan sevilen bir kizdi.. Sevincle kahkaha atarak bir nargile cafeye girdiler.. Güzel bir köse bulup oturdular.. Sohbetleri gayet neseli ve sesli geciyordu.. Cafedeki herkes onlara bakiyor, onlar bu duruma daha da gülüyorlardi.. Biraz sonra Ümmü Gülsüm tekrar telefonunu cikardi. Arkadaslariyla resim cekinmeye basladi.. Telefonuna bakip durmadan gülüyordu.. Yan masadaki genc delikanlilar da ara ara kizlara bakarak fisildasiyorlardi.. Cok zaman gecmeden iclerinden en yakisikli olan ayaga kalkarak Ümmü Gülsüm'lerin yanina geldi.. "Merhaba" diyerek kafasini kasidi.. Arkasina dönerek arkadaslarina güldü.. Genc erkeklerin hepsi Ümmü Gülsümlerin masasini izliyordu.. "Merhaba? Buyrun?" diye sordu Ümmü Gülsüm.. "Sen su instagramdaki Ümi degil misin?" diye sordu genc. "Evet o'yum?" diye iceceginden yudumladi Ümmü Gülsüm.. "Biliyordum ya. Cocuklar inanmadi. Osun iste.. Gercekten de güzelmissin." diye gülümsedi genc. "Olabilir. Tesekkür ederim" diye sert bir ifadeye büründü Ümmü Gülsüm. "Kac yasindasin?" "Onsekiz. Gitcekmisin simdi?" "Ben de yirmialti. Yaslarimizda uygunmus." "Ya bi gidermisin? Tipe bak. Ne isim olcak seninle." "Tamam Ümi ya. Ne kiziyorsun? Aksam yazarim" diye göz kirpti delikanli. "Yazma. Direk blok cekerim. Hadi eyvallah" diye postaladi cocugu Ümmü Gülsüm.. Kizlar hep bir agizdan kahkaha attilar.. "Gülmeyin ya ne gülüyorsunuz" diye arkadaslarinin kahkahasina Ümmü Gülsüm de katildi.. Delikanli gülümseyerek masalarina geri döndü.. Oturduklari müddetce bakislarini Ümmü Gülsüm'den esirgemedi.."Üff kalkalim. Midem kalkcak" diye arkadaslarini kaldirdi Ümmü Gülsüm.. Disari ciktiklarinda ise hala kahkaha ile gülüyorlardi.. "Deli midir nedir? Napcaksam onu bütün sapiklar beni buluyor" diye güldü Ümmü Gülsüm. Arkadaslari da ona katildi "Nasil postaladin ama.." Kahkahalar yol boyu sürdü.. Aksam olmustu. Caminin önünden geciyorlardi.. Sessizlesseler de ara ara kahkahalar yine gökyüzüne kadar duyuluyordu.. Karanlikta hic birsey görünmüyordu.. Etraf iyice sessizlesmisti.. Kizlar arkadayken Ümmü Gülsüm elinde telefonla önden yürüyordu.. Köseyi dönmek istedi... Birden siddetle karanlikta birseye carpti.. Avazi ciktigi kadar bagirdi.. Öyle bir ciglik atiyorduki.. Bütün kizlar ciglik atmaya basladi.. Kocaman, heybetli bir adam sinirle onlara bakiyordu.. Ümmü Gülsüm onun bal rengi gözlerinde dona kalmisti.. Nasil da korkmustu.. Genc adam basindaki beyaz takkesini düzeltti.. Ve hic birsey söylemeden karsi kaldirima gecti.. "Tövbe estagfirullah" diye yoluna devam etti.. Ümmü Gülsüm hemen evinin yolunu tuttu. Ne kadar da korkmustu.. Kendini oyalamaliydi.. Canavar sandigi o adamin sert bakislarini unutmaliydi.. Eve varir varmaz kendini yatagina atti.. Sarji bitmisti tabi. Telefonunu sarj aletine takti hemen. Sirt üstü uzandi.. Bildirimlerini okuyordu.. Bildirimler (+200) Mesaj (11) Üstelik nargile cafede gördügü cocuk gercekten yazmisti.. Heyecanla yatagindan firladi.. "Iyi aksamlar "Ümmü Gülsüm gülümseyerek delikanliyi engelledi.. Biraz sonra baska bir profilden tekrar mesaj geldi "Inat etme sadece tanismak istiyorum""Ben istemiyorum." diye mesaj atti Ümmü Gülsüm. Birilerini postalayinca cok egleniyordu.. Gülerek kiz arkadaslarinin oldugu Whatsapp grubuna girdi.. Kizlar birbirlerine yeni esarp ve sal resimleri yollayip kermeste hangisini takacaklarini konusuyorlardi.. Ümmü Gülsüm yeni bir konunun acilmasina sebep oldu.."Kizlar bilin bakiyim kim yazdi..?""Cafedeki cocuk mu?""Evet"" Offf cok yakisikliydi ya.. Sakali fln.. *---* Nerden acaba..""Hani nerde profili. Offf *------* Ümii bana da yolla" diye tek tek birbirlerinden geciyordu kizlar.. Ümmü Gülsüm cocucun mesajina cevap vermeden profilini kizlara da yolladi."Bizim buralardan ! Inanmiyorum.. Offf baksana, camiye fln da gidiyor, bir sürü resimleri var, Umre'ye de gitmis, namazli abdesetli herhalde." " Kacirma bence." "Hasta oldum.. *---*" "Ben de istiyorum yaaa :((" diye birbirlerini kiskaniyorlar, cafedeki cocugu öve öve bitiremiyorlardi.."Kizlar abartmayin.. Cok günah.. Bu da göz zinasina girer.. Yapmayalim." diye iclerinden birinin de olsa aklina bu cirkin sohbete dur demek gelmisti..Ve tekrar bir mesaj geldi.. Mesaj (1) Ümmü Gülsüm gördügüne inanamiyordu.. "Birdaha düsün istersen..?" Delikanli gömlegini cikardigi kasli yapisini gösteren bir resim yollamisti. Ne kadar cirkin bir mesajdi bu..Ümmü Gülsüm sinirlenerek hemen screen yapip paylasti bu resmi. Ardindan cocugu tekrar engelleyip mesaj bölümünü kilitledi..Paylasimi baya begeni tutmustu.. "Iste dünyada ne kadar ahlaksiz herif var görün. Bizim gibi iffetini koruyan namuslu kizlara öyle yüz vermek yakismaz.. Biz Hz.Fatima'nin torunlariyiz. Hz.Meryemin torunlariyiz.. Öyle namusumuza göz dikene tokat gibi cevabimizi veririz. Bu da o serefs**e ders olsun!" (799 Begeni)Ali Metin:"Helal sanaa Ümmü Gülsüm. Tam bir Osmanli Kizisin!! MasAllah.. Iffetine sahip cikiyorsun"Hazal Kaya:"Güzellikkkk Sen bakma onlara fistik gibisin tabi napsinlar! Ümi'm benim"Hasan Durmaz:"Bize böyle kadinlar lazim iste! Helal sana yavrum.. Masallah iyi yapmissin. Az bile ona! Güzelligini koru.. Böyle devam " Mohammed Jamil Taha en Nur:"MasaAllah sister ! This is the way of Fatima! (Google Translation ;))"Ümiii Glsm:"Hahahahaha yine deee asilmalari mi gerekiyor ? @Hazal Kaya . Tesekkürler. @Ali Metin @Hasan Durmaz . Thanks @Mohammed Jamil Taha en Nur"Ve daha bir sürü yorumlar..Ümmü Gülsüm bu durumdan oldukca keyif almisti..... Ah bir de keyif alan o görünmez duyulmaz seytanlarin sevincleri duyulsaydi.. Üzüntüden aglayan meleklerin hickiriklari duyulsaydi.. Ama maalesef hic biri duyulmuyordu.Günler geciyor, her gün böyle sen sakrak devam ediyordu.. Fotograflar, videolar gün gectikce artiyor.. Begeniler cogaliyordu.. Ümmü Gülsüm sayfalara resmini yolluyor, takipcileri günden güne yüzer yüzer artiyordu.. Bütün gün elinde telefonla dolasiyor, namazlarini aksatiyordu.. Icine ates düstügünde seccadesini seriyor, o vaktin namazini kiliyor.. Seccadesinin, tesbihinin resmini cekip dini paylasimlar yapiyordu.... Ama diger vakitlerden ne haber..? Paylasimlik namazlardi onlar.....Haftalar gecmisti aradan ve nihayet beklenilen kermes günü gelmisti.. Ümmü Gülsüm sabah erkenden kalkip en güzel kiyafetlerini giyindi.. Namaza yetismeye calisiyordu.. Ama yetisip yetismeyecegini bilmiyordu.. Biraz sonra camiye kadinlar mescidine girdiginde vaaz seslerini duydu.. Genc kizlar "Aaa Ümi geldi. Hosgeldin Ümiii" diye bütün ilgilerini ona veriyor, kadinlar mescidinin yarisi hocanin verdigi vaazi dinlerken, yarisi da mescide giren güzel kizi seyrediyordu.. Konudan uzaklasmislardi iyice.. "Masallah ne kadar güzel bir kiz. Tam bir genc kiz gibi giyinmis. Manken gibi bak. Armine mankenleri gibi" diye konusuyor birbirlerine Ümmü Gülsüm'ü gösteriyorlardi.. Ümmü Gülsüm üzerindeki bakislari hissederek mescidde en ön siraya arkadaslarinin yanina oturdu.. Kizlardan kimisi konsantre olmus halde tevazu ile vaazi dinliyor, kimisi sohbet ediyor, kimisi arada direklerin arasindan erkekler mescidide kimlerin olup olmadigini süzüyordu.. Ümmü Gülsüm yine telefonuyla mesguldu.. Nerde oldugunu ve kimlerle oldugunu etiketlemek istiyordu.. Hocanin sesi bütün mescidi, hatta yeri gögü inletiyordu..! "Nerede edep?! Nerede ahlak?! Nerede haya?! Genc kizlarimizin akli nerde?! Nerede iffat timsali kizlarimiz!!! Soruyorlardi Hz.Fatima'ya.. 'Ya Fatima.. Ey Fatima.. Ey Resulun inci cicegi... En hayirli kadin kimdir?' Ne diyordu Hz.Fatima ...???"Sessizlik cökmüstü mescidin üzerine.. Vaaz veren genc hoca öyle bagriyordu ki.. Öyle öfkeliydiki.. Kuslar minareden, cami avlusundan uzak.. Yaklasmaya bile korkuyorlardi sesinin yankisindan.."'En hayirli kadin kimdir..?' Ne diyordu Fatima......... 'BASKA ERKEKLERIN HAYALLERINDE GEZMEYEN KADIN..'Vaaz sürdükce sürüyor.. Genc hoca medyayi ve genclerimize yapilan oyunlari siddetle kiniyordu.. Müslüman kizlarinin ne kadar degerli oldugunu anlatiyor, onlarin tipki el degmemis pirlantalar gibi muhafaza edilmeleri gerektigini acikliyordu.. Ama dinliyor muydu Ümmü Gülsüm.. O telefonuyla mesguldu.. Ars'i Ala nin dahi duydugu.. Gökteki kuslarin dahi duydugu o gür sesi.. O duymuyordu.. Cünkü kalbi mühürlenmisti.. [...]Vaaz bitiminde görevlerine cekilmek üzere cadirlara cekilmisti kizlar.. Ümmü Gülsüm cadirin da resmini cekti kendinin de.. Ve hemen paylasti.. Binlerce kiz ve erkek yorum yapiyor, ayni sirada kermes alaninda da bir sürü kiz ona kiskanclikla bakiyor, bir sürü erkek onunla bir an olsun bakismak icin caba sarfediyordu.. Erkeklerin cogunun kadinlar bölümündeki bir cadira gittigini farkeden genc imam sebebini anlamak icin o cadira gitti.. Güzeller güzeli bir genc kiz kollarini sivamis, hafif acik olan gerdanindan düsen salini sürekli arkaya dogru iterek egile kalka servis yapiyordu.. Ümmü Gülsüm "Buyrun" diyerek basini kaldirip yine kocaman, heybetli, sert bakisli o genc adamla karsilasti.. Aylar önce carpistigi adamdi bu.. Yanaklari kizardi.. Gözlerinin icine baka baka tekrar sordu "Ben yardimci oliyim?" Genc adam Ümmü Gülsüm'e sinirlenerek onun yanindaki teyzeden yardim istedi.. Ve servis tabagini alip oradan uzaklasti.. "Kimdi bu..? Ona ilgi göstermeyen yakisikli adam? Herkes begenirdi Ümmü Gülsüm'ü.. Gözlerinin icine bir kez baksin diye sürekli siraya girenler vardi.. Bu ilgisiz alakasiz delikanli da kimdi.. Ümmü Gülsüm cok etkilenmisti.."Artik her gün cadirda yardim ediyordu sirf onu bir kez daha görebilmek icin.. Türlü türlü el güzel elbiselerini giyiniyordu.. En güzel sekilde gözlerini öne cikaran ama hala dogal gösteren makyajlar yapiyordu.. Sirf bir kez daha o genc adami görsün diye.. Kimseye de bahsetmemisti ondan hoslandigindan. O meshurdu.. O Ümiiydi.. Kolay kolay kaptirmamaliydi kendini.. Kimse bilmemeliydi.. Kendisine ilgi göstermeyen birisine asik oldugunu..Sonunda bitmisti kermes.. Ümmü Gülsüm onu yalnizca uzaktan seyredebilmisti.. Herkes onu seviyor, yasli amcalar, gencler, cocuklar, herkes ona geliyordu.. Acaba o da mi meshurdu? Yakisikliydi.. Olabilirdi tabi.. Artik ne zaman bir mesaj, bir bildirim gelse heyecanla "Acaba o mu?" diye acip bakiyordu.. Ama ne bir ses ne bir seda...Günler gecti aradan.. Ümmü Gülsüm arkadaslariyla camide bir sohbet icin bulusmustu.. "Kizlar büroda bir kutu var, icindeki dergiler isimize yarayabilir. Bir bakip gelebilir misiniz?" diye sormustu sohbet yöneticilerinden biri. Ümmü Gülsüm hemen atladi. "Biz hemen bakariz" diye arkadasiyla atildi ve büroya gitti. Bir umut vardi icinde, bir his vardi.. Biliyordu sanki, birsey olacakt.. Acaba görecek miydi onu? Belki gelirdi? Sonucta Allah'in eviydi burasi.. Elbet gelebilirdi.. "Yardimci oluyum?" Duydugu bir ses ile irkildi Ümmü Gülsüm.. Elinde bir kitapla genc bir delikanli bürodan cikmisti.. "Biz bir kutu alicakmisiz. Icinde dergi olan" diye ellerini arkasina itip birlestirdi Ümmü Gülsüm.. Utangac kücük bir kiz cocugu gibi bir saga bir sola sallaniyordu.. Genc delikanli onu cok tatli bulmustu.. Yanindaki arkadasini farketmedi bile.. "Tabi.. Buyrun. Ben Muhammed. Veriyim hemen" diyerek Ümmü Gülsüm'ü büroya davet etti.. Birsey söylemek ister gibi gülümsüyordu.. Egilerek kutuyu acti.. "Evet bu kutu olmali diye Ümmü Gülsüm'e dönerek bakti" Tekrar gülümsedi.. "Ya bir sey sorucam? Sen su instadaki Ümi degil misin? Kermeste de gördüm seni.." Ümmü Gülsüm camide bile taninmis olmaktan gurur duymustu.. Gülümsedi "Evet oyum? Nerden biliyorsun?" diye gülümseyerek Muhammed'e bakti.. "Dur agir biraz. Yerden ben kaldiriyim" diye ayaklandi Muhammed. Sonra Ümmü Gülsüm'ün gözlerine bakarak ona kutuyu uzatti.. "Görmüstüm.. Unutmamisim.." Hususi elini degdirdi Ümmü Gülsüm'ün eline.. Ümmü Gülsüm rahatsiz olarak geri cekildi.. Ve bürodan cikmak üzere arkasini döndü.. Fakat o da ne? Karsisinda yine kocaman bir duvar ile carpisti.. Siyah gömlekli sert bakisli bir duvar.. Gözlerinden ates püskürüyordu.. Bu sefer Ümmü Gülsüm'e degil Muhammed'e bakiyordu. Bu Ümmü Gülsüm'ün hoslandigi o esrarengiz adamdi. Ümmü Gülsüm hemen kenara cekildi.. Genc adam "Noluyor lan burda?!" diye iceri girdi ve Muhammed isimle cocuga bir yumruk gecirdi. "Noluyor burda dedim?!! Siz de cabuk cikin burdan!!!!" diye kizdi kizlara.. Ümmü Gülsüm korkudan alel acele oradan cikti.. Genc adamin sesi bütün camide yankilaniyordu "Kiza mi asiliyordun?!!" diye bagriyordu.. "Abi affet. Nefsimm" diye yalvariyordu Muhammed. "Üstelik görevli de degilsin. Ne hakla yardim ediyorsun! Bunun hesabini benden sorarlar!" "Bir daha olmaz, tövbe.. Kizma abi" diye mahcup mahcup yere bakiyordu Muhammed "Böyle seyler istemiyorum birdaha!! Simdi gözüme gözükme!" diye Muhammed'i yolladi genc hoca.. Ümmü Gülsüm yukardan herseyi dinliyordu.. Nasil da hosuna gitmisti.. "Nasil kiskandi beni.. Biliyordum o da benden hoslandi.." diye sevincten ucuyordu.. Kiskanilmak dünyanin en güzel duygusuydu.. Havalanarak devam etti sesleri dinlemeye.. Sesler kesilmisti.. Biraz sonra genc kizlardan sorumlu olan orta yasli bir abla genc adamla konusuyordu.. "Noluyor hoca efendi? Niye bagriyorsun? Taa disardan duyuluyor sesin." Ümmü Gülsüm duyduklarina inanamisti.. Demekki hocaydi.. Imamdi.. Bundan bakmamisti Ümmü Gülsüme.. Nasil anlamamisti bunu...."Erkeklerden birini bir kiza asilirken yakaladim da cezasini verdim hoca hanim. Kusura bakmayin. Koruma altina almak zorundayim!" "Kimi ve neden?" diye sordu hoca hanim.. Ümmü Gülsüm yerinde duramiyordu.. Ah.. Nasil da bagirmisti.. Nasil kiskanmisti onu.. Nasil vurmustu.. Ne kadar güclüydü.. Hepsi Ümmü Gülsüm icindi.. Demekki onu korumak zorunda hissediyordu kendini.."Talebelerimi!!" diye bagirdi genc hoca.. "Talebelerimi korumak zorundayim. Ahir zaman fitnelerinden.. Nefislerinin arzusundan. O kizlarin burda isi ne?! Bir daha erkeklerle bir arada olmalarini kattiyen istemiyorum. Böyle bir sey olmamali! Böyle bir hataya düsülmemeli! Kizlariniz mahremiyet sinirlarini asarak gelip benim talebelerimle konusamazlar!!""Haklisin. Hoca Oglum bir sakin ol. Hemen celallenme ben ilgilenirim..""Derhal ilgilenin o zaman! Camiye kermese mermese görevlere kimleri aldiginiza dikkat edin! Her elini sallayan kizi alicak misiniz?! Kizlarinizdan biri sanal alemde baya meshurmus! Alin benim talebelerimden bile taniyan cikti! Bu kiz nasil burda görev yapar. Onca vaaz veriyorum, benim adimi, camimizin adini, herseyi gectim dinimizin adini nasil kirletir..?!! Geregini yapin lütfen..."Ümmü Gülsüm yerle bir olmustu.. Kahrolmustu.. O genc hocanin onu korudugunu saniyordu.. Ondan hoslandigini.. Onu kiskandigini.. Nasil cirkin seyler söylemisti.... Gözlerinden bir bir yaslar geldi.. "Haklisin hoca oglum.." diyerek kizlarin yanina gitti hoca hanim.. Ümmü Gülsüm cantasini alip, hemen eve gitti.. Yikilmisti.. O alisik degildi bir erkekten hakaret dinlemeye.. Herkes begenirdi onu, severdi. Ne hakla bu sekilde konusurdu o kendini bilmez hoca?Artik paylasimlari daha da artmisti. "Müslüman kizlarini kisitlayan anlayisa karsiyim. Ne yani? Bir kiz kapali diye hic erkeklerle konusamiycak mi? Resim cekinemiycek mi? Kapali kizlarin internet hayati olamaz mi? Gece kiz arkadaslariyla uslu uslu disari cikamaz mi? Modaya uygun giyinemez mi? Illa yasli kadinlar gibi mi giyinmeli? Makyaj yapamaz mi? Ne kadar sacma bir anlayis!" diye nefret dolu, kin dolu paylasimlar yapmaya baslamisti.. Sayfasindaki erkekler onu daha fazla resim yapmasi icin tesvik etmek istiyorlardi.. Elbetteki hak veriyorlardi "Yürüü bee.. Birileri de gercekleri konussun. Helal sana Ümii!!" diye onun nefsini oksuyorlardi.. "Allah güzellik vermis. Niye sakliycaksin gülüm. Meydani yobazlara birakma. Kapali kizlar hep yasli kadinlar gibi giyinerek insanlari dinden sogutuyorlar. Sen cik meydana.. Alem manken görsün. Islama özensin." Genc kizlar onun elbise kombinlerine bayiliyor daracik elbiseli resimlerin altina "Bayildim.. Seni görünce gercekten güzel de kapanilabilecegini anladim.. Cok güzel giyiniyorsun.. Senin gibileri görünce benim de kapanasim geliyor" diye onu simartiyorlardi..Maalesef durum buydu... Ahir zamaninda..Bir gece Ümmü Gülsüm tekrar fotograflarini ve videolarini paylasti.. Ardindan sirf sürmeli gözlerinin göründügü peceli bir resim.. Resmin altinda da Hz.Fatima’nin iffetinden bahseden cok fiyakali bir söz vardi.. Onca erkek en güzel yorumu yapabilmek icin birbirleriyle yarisiyordu.. Simararak güzellik uykusuna yatmak istedigini söyleyip vedalasti Ümmü Gülsüm takipcilerinden.. Ve yüzüne bir maske yapip uykuya daldi….Bir zamanlar Sa’d adinda bir sahabe yasarmis.. Bugüne kadar bir cok hadis rivayet eden büyük bir sahabedir üstelik.. Bir gün Sa‘d Peygamber Efendimize gelmis.. Ve sohbet esnasinda, aklindan gecirdigi o cevabini bir türlü bulamadigi soruyu sormus.. ‘Ya Rasulallah’ demis.. Insanlarin belasi, imtihanı en cetin, en zor olanı kimdir? Peygamber Efendimiz yine kendine has uslubuyla tane tane konusmus..‚Peygamberler.. Ve sonra da derece derece mü’minlerdir…‘ demis.‚Kişi, dini oranında belâ görür, imtihan edilir. Dini kuvvetli ve sağlam ise belâsı ağır olur. Dininde zayıflık söz konusu ise, dini kadar belâ görür, imtihana tâbi tutulur.‘Sonra ne olmus biliyor musun güzel kizim..? Peygamber Efendimiz (sav) Ümmü Gülsüm isimli ümmetinin sorusunun cevabini söylemis..Demiski.. ‚O Belâ da insanın yakasına öylesine yapışır ki.. Günahsız gezene kadar peşini bırakmaz.‘“Ümmü Gülsüm bir an gülümsedi.. „Simdi anladin mi kuzum?“„Anladim..“ diyip anneannesine sarildi Ümmü Gülsüm….Artik tek bir hedefi vardi.. Tövbe tövbe tövbe.. Gecelerini hep ibadetle geciriyor.. Isyan etmemek icin icini bir Allah’a döküyordu.. Ama evinin duvarlari dar geliyordu artik.. Camiye gidip oranin manevi ortamindan faydalanmak istedi.. Hazirlanarak evden cikti.. Ve cami yolunu tuttu.. „Allahim nolur genc hocayi görmiyim..“ diye yalvariyordu.. Bir de onu cekemezdi.. Bir de ondan laf, söz isitmeye dayanamazdi.. Hem.. Ya kalbi yine farkli farkli atmaya baslasaydi..? Ya ondan yine umutlansaydi.. Korkuyordu.. Korka korka caminin oldugu sokaga vardi.. Az ötedeydi cami.. Birden „Psst“ diye bir ses duydu.. Basini cevirip bakmadi.. Basi yerde yürüyordu.. Tekrar bir ses duydu.. „Vaaay. Eskiden her bildirime, her yoruma cevap veren kiz, simdi yüzümüze bakmiyor..“ Ümmü Gülsüm korkuyla daha da hizli yürümeye basladi.. Bir an once varmak istiyordu camiye, bir an once girmek istiyordu iceriye ne kalmistiki.. Disarida kimsecikler yoktu.. Korktu.. Adimlarini hizlandirdi.. Birden birisi kolundan tutup Ümmü Gülsüm’ü kendine cekti.. “Bana baksana bi sen.. Seninle konusuyorsam, bana cevap vericeksin. Ne bu afralar tafralar”Ümmü Gülsüm icinden sadece dua ediyordu.. Genc serseri belinden tuttu.. “Yardim edinnn!” diye bagirdi Ümmü Gülsüm.. Keske camiden koca bir cemaat gelip ona yardim etseydi.. “Noldu? Kalpler, öpücük smileyleri.. Herseyi yapiyordun. Simdi ne degisti? Herkese sappur suppur, bize yarabbi sükür” Bu kadar fazlaydi.. Ümmü Gülsüm tepinmeye basladi.. Bagirdi.. “Shh.. Lan Yusuf Hoca geliyor” diye seslendi arkadan baska bir serseri.“Yeme beni. Saka yapmanin sirasi degil. Burasi cami sokagi Ümi. Dogru burda olmaz böyle konusmalar gel bak suraya gidelim” diye Ümmü Gülsüm’ü cekistiriyordu.. Birden yedigi bir yumrukla kendine yerde buldu.. Ümmü Gülsüm hemen kenara cekildi.. Bu oydu.. Ne kadar da dua etmisti karsilasmamak icin.. Simdi Rabbine bu duayi kabul etmedigi icin sükrediyordu.. Onu kurtarmisti.. Demek adi Yusuf’tu.. Ne güzel bir ismi vardi.. Yusuf Hoca serseriyi iyice dövüyordu.. Adeta kendinden gecmisti.. Ümmü Gülsüm korkudan ve mahcubiyetten yere cöktü… Yüzünü kapatip agladi.. Ya ona birsey olsaydi.. Korkuyordu.. Bakamiyordu..Yusuf’un öfkesi ona Hz.Hamza’yi, Hz. Ömer’i hatirlatiyordu Ümmü Gülsüm’e.. Tipki kitaplardaki gibi.. Gözü dünmüstü Yusuf Hoca’nin.. Cemaatten bir kac adam gelip yalvardi onu tutmay calisti.. Sonunda zar zor cektiler onu… Serseriler kosarak uzaklasmaya basladi.. “Bir daha görmiycem lan sizi burda!!! Duydunuz mu? Daha beter ederim!“ diye arkalarindan bagirdi.. Adamlar hocayi sakinlestirdiler.. Kan ter icinde kalmisti.. „Genc kizlarimizin namusuna göz dikene affim yok abi!!“ diye nefes nefese söyleniyordu..Yerde aglayan kiza döndü sonra.. „Bacim iyi misin? Abi Ayse Hocaya haber versinler.. Ilgilensin“ diye emir verdi adamlara.Ümmü Gülsüm yavasca basini kaldirdi.. Yusuf hoca tanidi ona.. Tekrar öfkelendi.. Bakislari sertlesti.. Sürekli olay cikariyor, Yusuf Hocanin karsisina cikiyordu.. Bu kadari da fazlaydi.. Fakat biraz olsun degistini görmüstü Yusuf. Onun oldugunu anlayinca bagirmadan sert bir usluple seslendi. “Ayaga kalk.”Ümmü Gülsüm kalkmiyordu.. “Ayaga kalk dedim. Bak bir daha söylemiycem” diye emretti Yusuf..Ümmü Gülsüm ayaga kalkti.. Adamlarin hepsi basini egmisti bakmiyorlardi.. Yusuf Hocanin bu konularda ne kadar titiz oldugunu biliyorlardi.. Yusuf da karsisinda mahcup mahcup dikilen genc kiza bakmadan seslendi.. “Müslüman bir kadin.. Asla cökmez böyle.. Güclü olur.. Güclü ol. Bir daha seni aglarken görmiycem. Heleki böyle bir belayla hic tamam mi?”Ümmü Gülsüm kisik bir sesle „Hmhm“ diyebildi sadece..„Allah yardimcin olsun.“ Diye arkasini döndü Yusuf ve adamlarla oradan uzaklasti.. Ayse Hoca da ilgilenmek icin gelmisti zaten.. Beraber mescide gittiler.. Agladilar.. Onlari gören genc kizlar yanlarina geliyordu.. Hepsi üzgün üzgün sitelerde hala resminin dolandigini anlatiyordu.. Okullarda hala konusuldugunu.. Erkeklerin onun nereye kayboldugunu merak ettigini.. Cevresini, en yakin arkadaslarini hala ona ulasmak isteyen erkeklerin nasil rahatsiz ettigini anlatiyorlardi.. Artik sanal alemin bir kizin hayatini nasil mahfettigine sahit olmustu Ümmü Gülsüm.. Ayse Hoca güzel bir sohbet vererek diger kizlari da bilinclendirmisti.. Ama Ümmü Gülsüm onu dinlemeyi coktan birakmisti.. Onun gözü mescidin bir kösesinde namaz kilan carsafli kadina takilmisti.. Kalbi daha hizli atmaya basladi.. Rabbine ask ile baglandi adeta.. “MasAllah..” dedi icinden ve müsade isteyerek evine vardi..Günler sonra da kafasina koydugunu yapmisti iste.. Ümmü Gülsüm artik carsafliydi….. Gözleri dahi görünmüyordu.. Tam peceli olmustu.. Artik toplum baskisindan kurtulmustu.. Yine sürekli ibadet ediyor, sürekli tövbe ederek agliyordu.. Aylar gecti aradan.. Bir sene.. Iki sene.. Derken yine bir kermes gününde yolu camiye ulasti.. Bu zaman zarfi icinde genc imama, Yusuf’a hic karsilasmamisti.. Artik sakindi Ümmü Gülsüm’ün hayati.. Camiye adim atabilirdi.. Kim bilir.. Belki Yusuf Hoca atanmisti.. Hic haberi yoktu Ümmü’ü Gülsüm’ün.. O Rabbine teslim olmustu.. O elbette ya unutturacak, ya kavusturacakti.. Duasi bunaydi.. Yaninda annesi ile mütevazi bir halde kermes alanini dolasti Ümmü Gülsüm.. Bu sefer yardim etmedi.. O orda hizmet etmeye laik degildi.. Yusuf’un sözleri geliyordu sürekli aklina.. Bir arkadaslarini görünce geciyordu hüznü.. Onlara selam veriyor, devam ediyordu dolasmaya.. „Ümmü Gülsüm? Gülüm cok yogun. Yardim edebilir misin?“ diye rica etmisti cadirdaki bir arkadasi.. Ümmü Gülsüm istemiyordu aslinda ama bunu Allah rizasi icin yapicakti.. Ümmü Gülsüm annesini arkadaslarina teslim edip oturtarak hemen tezgahin arkasina gecti.. Ne zaman bir erkek gelip kizlara siparis verse Ümmü Gülsüm oradan uzaklasip, arkadaki islerle mesgul oluyordu.. Biraz sonra gördüklerine inanamadi..Yusuf… Yine heybetli heybetli yürüyerek cadira geldi.. Tezgahin arkasindan hafif kilolu ufak boylu bir kadin Yusuf’a seslendi.. „Oglum… Sen yedin mi birseyler?“ Yusuf „Yedim azicik anne. Kolay gelsin, yorulduysan dinlen demeye geldim.“Yusuf o kadina anne demisti.. Demekki annesiydi.. Baska bir yere de tayin olmamisti.. Allah’im bu nasil bir kaderdi.. Nasil bir imtihandi.. Ümmü Gülsüm hala arka islerle mesguldu.. Dönüp bakmadi birdaha.. Sadece duyuyordu konusulanlari..„Birak beni oglum.. Iyiyim ben.. Sen iyi yememissindir dur, sana bir tabak hazirlatiyim“„Gerek yok anne“ demeye kalmadan, herkes mesgul oldugu icin Ümmü Gülsüm’den yardim istendi.. Ama Ümmü Gülsüm bir erkek var diye tezgaha yanasmiyordu bile.. Uzak duruyordu.. Istemesin servis yapmayi.. Utancindan ne birsey söyleyebiliyordu, ne de yüz ifadesi okunabiliyordu yüzünden.. Kimseye dememisti ki neden ara ara arka islere kostugunu.. Iffetiyle riya edemezdi, övünemezdi asla.. Sadece sustu.. Yusuf hoca sasirmisti.. Herhalhe esine cok sadik olan carsafli bir abla diye düsünmüstü ve kim oldugunu bilmedigi o carsafli kadindan dini adina gurur duymustu..„Tamam anne kalsin..“ diyerek oradan uzaklasti…. Ne kadar da sevinmisti.. Ahir zamaninda hala böyle iffetli kadinlar vardi demekki.. „Keske diger müslüman kizlari da böyle olsa.. Hatta carsaf nefislerini cok zorlar ya, dine uygun giyinip erkeklerden uzak dursalar kafi…“ diye düsünüyordu.. Aksama kadar garip bir tefekkür icindeydi.. Bu düsüncelerine kermes bitip eve vardiklarinda annesi de katilmisti.. Aksam üstü anne ogul birlikte sohbet ediyorlardi.. „Oglummm.. Artik büyüdün.. Bak simdiye kadar evlilik mevzularini hic acmadim, kiziyorsun diye.. Kimi önersem öfkelendin.. Ama ben yasli bir kadinim.. Senin mürüvvetini görmeden mi gidicem bu dünyadan.. Kizma oglum..“„Ah annecim..” diye icini cekti Yusuf.. Ici yaniyordu..Annesinin elini tuttu.. Öptü.. „Niye kizayim canim anam.. Ama istedigim gibi bir kiz oldu da ben mi evlenmedim.. „Bak bugun cadirda bir kiz vardi..“„Anne bizim camiden fln kesinlikle istemiyorum.. Öyle basit bir kiz degil istedigim.. Benim hanimim nasil olmali biliyor musun..?“Annesi dikkatlice dinliyordu.. „Hayasindan daha benim gözlerimin icine bakarken bile utanmali benim hanimim.. Benim her sözüme itaat etmeli, bana teslim olmali.. Yanimda baska bir erkegin ismini bile telaffuz etmemeli.. Kiskandirmak icin bile.. Yok dizi karakteriymis, oyuncuymus.. Anlamam.. Benden baska hic bir erkege bakmamali.. Yaklasmamali.. Konusmamali.. Ona ömrümü veririm anne.. Ben kendime sirf bir kadin arasam, hemen bulurum.. Ben aileme ve bu ümmete güzel hizmet edicek bir gelin, evlatlarimi iyi yetistiricek bir anne, ve esini memnun etme cabalarindan dolayi cenneti hakedicek bir kadin ariyorum.. Hani cadirinizda carsafli bir bayan vardi.. MasaAllah.. Eminim beyine olan saygisindan oyle davranmistir.. Örtünerek gizlenmesinden ziyade bana hizmet etmemesi cok hosuma gitti.. Beyinden baskasina hizmet etmiyor besbelli.. Hic bakmadi.. Benim hanimim da öyle olmali iste.. „Ben de onu diyorum ya oglum..“ diyerek gülümsedi Yusuf’un annesi. „Kiz bekarmis, sordum sorusturdum. Üstelik senden yalnizca iki üc yas kücükmüs. Yirmi yasinda.. Yasi da uyuyor.. Ben cok münasip gördüm..“Yusuf susmus, basini masa örtüsüne dikmisti.. „Kimmis? Kimlerdenmis…?“ diye sordu.. Hic aklinin ucundan gecmemisti böyle bir sey.. Ama annesi söyleyince aklina yatmisti..“Ailesi cok dindar.. Dedesini bilirsin belki, Cumaya gelirmis hep. Ahmet Aganin torunu”Yusuf iyice düsünmeye basladi.. Pek bir münasebeti olmamisti Ahmet Amcayla..Annesi devam etti anlatmaya.. “Ismi neymis biliyor musun..?” diye oglunu heyecanlandirmak istiyordu..Yusuf utanmisti.. Utancini gizlemek icin sert bir yüz ifadesine bürünerek gözlerini masa örtüsünden ayirmadi.. “Ümmü Gülsüm.. Eskiden camide görevliymis, yillardir gelmiyormus ama.”Yusuf’un annesi anlattikca anlatiyordu ama Yusuf Ümmü Gülsüm’ün adini duydugunda zaten konu kapanmisti onun icin.. Kesinlikle istemiyordu o kizi.. “Hayir olmaz..” diye sessizce ayaga kalkti.. “Neden oglum? Bak güzel degildir diye diyorsan kusur etmis olursun, cok güzel bir kizmis.. Gören övüyor, gören övüyor.. Neden istemiyorsun?” „Istemiyorum anne.. Sorma lütfen..” diye odasina gitti Yusuf.. Ümmü Gülsüm’le olan bütün karilasmalarini getirdi aklina.. Bütün Tevafuklari.. Hep bir olay oluyordu.. Hep bir bela buluyordu Yusuf’u.. Üstelik o gelecekti esiyle kesinlikle bu sekilde tanismis olmak istemiyordu… Kitaplarda okudugu gibi bir ask istiyordu o.. Hz.Abdullahin, Hz.Muhammed (s.a.v)’in, Hz.Ali’nin evlendigi gibi evlenmek istiyordu.. Esini öyle mütevazi bir sekilde tanimak istiyordu.. Ümmü Gülsüm defterini kapatti… Yatsi namazini kildi.. Namazin sonunda uzuunca dua etti Hayirli bir es icin.. Ve usulca yatagina girip uykuya daldi..Üzerinde beyaz uzun bir entari ve basinda bir sarik vardi.. Big gül bahcesinin icindeydi.. Her yer gül kokuyor, gül dallarina kuslar konup, ötüyordu.. Yusuf yürüye yürüye bir masaya oturdu .. Ve etrafini seyre daldi.. Hersey o kadar güzeldiki.. Yusuf gördüklerine inanamiyordu.. Biraz sonra güllerin arasinda beyaz carsafli, peceli bir kadin gördü .. Kadin yavas yavas yürüyerek Yusuf’un yanina oturdu .. Ve sahit olarak iki kadin daha gelmisti.. Nur üstüne nur.. Hic birsekilde görünmüyorlardi Yusuf’a.. Yalnizca parildayan iki nur görüyordu Yusuf yaninda.. Sasirmisti.. Birden bir ses duydu.. „Yusuf…“Nerden geliyordu bu ses..? „Kimsin..?“ diye sordu Yusuf. Gül dallarina konmus iki beyaz güvercin kanat cirparak yanina geldi.. Güvercinler birden yok olup, yerlerini nur toplari aldi.. Bunlar müjdeci iki melekti.. „Ey Yusuf ..“ diye seslendiler.. „Peygamberimiz nikahini kiyiyor .. Kabul ediyor musun..?“Yusuf hickirarak agliyordu.. „Nasil yani? Kiminle..? Ben bunu hak etmedim..“ Tekrar seslenildi Yusuf’a.. „Ey Yusuf.. Peygamberimiz nikahini kiyiyor .. Kabul ediyor musun..?“Yusuf ne diyecegini bilmiyordu.. Gözyaslarina hakim olamiyordu.. Yaninda beyaz carsafli, peceli kadina bakti bir daha.. Ve ücüncü kez seslenildi ona.. „Ey Yusuf.. Kabul ediyor musun..?“„Kabul ediyorum ey Efendim“ diyordu Yusuf aglayarak .. Nu nasil bir müjdeydi, nasil bir armagandi.. Sonra tekrar meleklere döndü.. „Peki bunlar kim?“.. diyerek masada oturan iki sahidi sordu..„Muhammed Mustafa‘nin (s.a.v) kizi Fatima ve esi Hz Hatice .. Nikah sahitleriniz…“ diyordu melekler.Yusuf olaylari anladikca daha da agliyordu.. Birden gözyaslarini silen bir el uzandi.. Beyaz eldiveniyle Yusuf’un gözyaslarini siliyordu esi.. Yusuf esine dönüp pecesini acti .. Karsisinda Ümmü Gülsüm.. Demekki Ümmü Gülsüm ona bir müjdeydi.. Ne kadar da güzel olmustu.. Kapandikca güzellesmisti Ümmü Gülsüm.. Yusuf esinin alnindan öptü.. Ve tekrar bir ses isitti.. „Ey yusuf .. Cennet ile müjdelendin.. Mübarek olsun“ deniyordu ..Yusuf cezbe halinde kalkti.. „Hu Allah ya Allah“ diye bagiriyordu ..Dili sadece “Allah Allah” diyordu ...Kalbi yerinden cikacakmis gibiydi .. Yaniyordu .. Ask ile yaniyordu ..Yusuf’un annesi kostu hemen yanina.. Oglunu o halde görünce cok korkmustu.. Oglu kendinden gecmisti.. “Allah Allah” diyerek kendini yere atiyordu.. Ancak saatler sonra kendine geldi ..Ve agliyarak annesine konustu .. “Oglum.. korkuttun beni” diye agliyordu annesi.. Yazmasiyla gözyaslarini siliyordu.. „Anne.. Yarin hemen yarin kizi istemeye gidelim ..“ „Kimi oglum..?“ diye sasirmisti kadin.. „Hemen yarin anne.. O benim Cennetim..“ diyordu Yusuf .. Annesi sasirmisti.. Ve oglunun rüyasinda bir seyler gördügünü anlamisti.. Sevincle hemen hazirliklarina basladi.. Ve Ümmü Gülsüm’ün ailesine haber saldi..O gece nasil uyudugunu bilmiyordu Yusuf.. Gecenin bir bölümünü ibadetle gecirmis, bir bölümünde ise rüyasini ve Ümmü Gülsüm’ü düsünmüstü.. Hemen olsun istiyordu hersey.. Bir an önce evlenmek istiyordu Ümmü Gülsüm’le.. Bu acelesi iki aile icin de münasipti.. Iki taraf da isi fazla uzatmamaktan yanaydi.. Ümmü Gülsüm’ü Allahin emri, Peygamberin kavliyle Yusuf Hoca’ya istemislerdi.. Isi nisanla uzatmak istemiyordu Yusuf.. Bir hafta sonra hemen dügünü yapmaya karar verdiler.. Dügüne yalnizca bir iki gün kalmak üzere esiyle ilk defa basbasa kalmak istiyordu Yusuf.. Hemen onu bir odaya aldilar.. Neler söyleyecegini kuruyordu aklinda.. Fakat kapinin acilmasiyla herseyi unutmustu bir anda.. Ümmü Gülsüm beyaz basi egik halde pecesiyle iceri girdi.. Gözleri dahi görünmüyordu.. Yusuf konusmaya calisti ama dili tutuldu.. Bir cümle dahi söyleyemiyordu..Söze Ümmü Gülsüm basladi.. Kisik bir ses ile seslendi.. „Yusuf..“Adini söylemesi bile Yusuf’un kalbinin ritmini degistirmisti.. Ancak sözlerinin devami onu yaraladi.. „Sen daha iyilerine layiksin…“ Ümmü Gülsüm devam etmek isterken Yusuf onu susturdu.. “Hayir Ümmü Gülsüm .. Sakin.. Sakin öyle birsey söyleme..”“Bak Yusuf.. Ben gecmiste cok hata yaptim.. Bir erkek arkadasim olmadi, el ele tutusmadim, göz göze bakismadim ama.. Internette sürekli kendi resimlerimi..”“Hayir..!” diye susturdu onu Yusuf.. Kizmisti.. “Bunlari duymak istemiyorum!” diye kaslarini catti. “Gecmis gecmiste kaldi. Unut bunlari! Benim yanimda bir daha asla bu konulardan bahsedilmiycek.”Ümmü Gülsüm basini egdi.. Ellerini pecesinin altina götürüyor, yaslarini siliyordu..“Sen benim esim olucaksin Ümmü Gülsüm.. Gecmisin, günahin hic birsey umrumda degil.. Rabbimin bile sildigini, unutturdugunu ben mi hatirlaticam.. Tövbe edeni ne diye hör göreyim..? Bazi insanlar böyle günahlarla imtihan edilir.. Hz.Ömer’i hatirla .. Kendi öz kizini diri diri topraga gömmemis miydi..? Kendi kizini, diri diri öldürmemis miydi..? Fakat ne oldu.. Ömür boyu tövbe etti de cennet ile müjdelendi..”Ümmü Gülsüm yalnizca sustu.. Yusuf devam etti..“Özür dilerim senin hakkinda söyledigim sözler icin.. Asil ben bunca hakaret etmisken seni haketmedim.. Beni affedebilicek misin..? Hakkini helal eder misin?”“Gecmisimi hatirlamadan gözlerimin icine baka bilir misin ..?” diye agliyordu Ümmü Gülsüm..“Her gün. Her gece. Sen benim Gelecegimsin.. Ezelden beri ömrüme yazilanimsin.. Kalu Beladan beri, tuttugum ask orucumsun.. Gözlerine baktigimda yalnizca sevda görür gözlerim.. Ayetler okur yüregim.. Daha ne diye seni suclayim Ümmü Gülsüm.. Belliki sözlerim seni cok yikmis.. Asil sen beni bagislayabilicek misin.. Yüregin küsmeden gözlerime bakabilicek misin..?” Ümmü Gülsüm sustu.. “Rabbim yardimcimiz olacaktir..” dedi Yusuf..Ve yavas yavas isi tatliya bagladilar.. Pek yakinda Kuran’i, ilahili pek mütevazi bir dügün yaptilar.. Bembeyaz bir elbise icindeydi Ümmü Gülsüm.. Pecesini yine unutmamisti.. Gözleri dahi görünmüyordu.. Herkese örnek olucak, müslümanlara nasil dügün yapildigini ögreticek bir dügün olmustu bu..Dügünden sonra evlerine gittiler .. Yusuf Ümmü Gülsüm’e Hifa Hatun ile Suheyb’in hikayesini anlatti.. Ümmü Gülsüm basi egik halde dinledi bu güzel hikayeyi.. Ve Yusuf’un istegi üzerine o geceye hikayedeki gibi namaz kilarak gecirdiler.. Bir müddet sonra, Yusuf Ümmü Gülsüm’ü bekledi.. Ve pecesini acmak üzeri onun ellerinden tutup onu karsisinda aldi.. Yavasca pecesini acti.. Ümmü Gülsüm utanarak yere bakti.. Yusuf onun basini iki elinin arasina aldi ve kaldirdi.. Gözlerine bakti... Yusuf’un gözlererinden sakalina yaslar düsüyordu.. Ümmü Gülsüm yaslarini sildi ..Yusuf aglayarak seslendi sabretti sevdasina.. “Cennetimsin sen .. Rabbimin emanetisin ..“ diye ellerini tutup öptü.. Sonra uzunca alnindan öptü sevdiginin.. Artik vuslat mührünü sevdiginin alnina vurmustu……__________________________________________________________________________________Aylar gecti aradan.. Ümmü Gülsüm de bir halsizlik vardi.. Yusuf bu durumu sezsede aldiris etmiyor gibi görünüyordu.. Cok iyi davraniyordu Ümmü Gülsüm’e.. Onu hic üzmüyor, el üstünde tutuyor, ellerini hic birakmiyordu.. Dua ile besliyorlardi evliliklerini.. Gözlerine baktikca sükrediyorlardi.. Ancak Ümmü Gülsüm’ün halsizligi arkalarina bir mesafe koymaya baslamisti.. Mide bulantilari, bas dönmeleri.. Yusuf tatli düsüncelere daldi.. “Yoksa..?” diye düsünüyordu icinden.. “Yoksa hamile miydi Ümmü Gülsüm…?” Bunu esinin kendi agzindan duymak istiyordu.. Kendi kendine sorup, bu süprizi bozmak istemedi Yusuf..Ona artik hic is yaptirmiyor, onu sevdigini daima hissettiriyordu.. Bekliyordu Ümmü Gülsüm’ün onunla bu konu hakkinda konusacagi ani.. Birgün yine birlikte namazlarini kildilar.. Ardindan ÜmmüGülsüm kalkarak kitap rafina yürüdü.. Eline birsey alip Yusuf’un yanina geldi.. Belliki birsey sakliyordu.. “Bir bebek patigi.. Bir bebek ayakkabasi, bir emzik.. Ne acaba..?” diye düsünüyordu.. Ümmü Gülsüm esinin elini alip öptü.. Sonra avcunun icini acarak icine bir mendil koydu.. Bu zamaninda o kutsal gözyasini emdirip, Kuran’i Kerimin arasinda sakladigi mendildi.. Yusuf’un elini kapatarak.. Elini kalbine koydu .. Mendil ile gögsünü bastiriyordu..“Hissediyor musun Yusuf …” diye sordu.. Ama Yusuf hic birsey duymuyordu.. Cezbe haline girmisti.. “Allah Allah” diye bagiriyordu ..Ümmü Gülsüm basini omuzuna koyup agladi.. Ikiside Aska tutulmustu .. Yusuf’un gözyaslari yarinin yanaklarina akiyordu.. Ümmü Gülsüm sarildi Yusuf’a ..„Seni benden hic kimse ayiramaz.. Bizi ayirirsa ölüm ayirir..” diye agliyordu..Yusuf aglamaya basladi.. Neden duygulanmistiki Ümmü Gülsüm bu kadar..Hele son söyledigi söz.. Simsek gibi cakmisti Yusuf’un beynine„Belki sevdamiz ahirete ertelendi Yusufum..“Yusuf daha cok aglamaya basladi .. O da hissetmisti .. Sevdiginin gidecegini hissetmisti .. Yüregine ates düstü… Simsiki sardi Ümmü Gülsüm’ü.. Ümmü Gülsüm’ün basi Yusuf’un omzuna düstü.. Kucagina bayilmisti..Yusuf onu uyandirmaya calisti.. Uyanmiyordu.. Hemen ambulansi aradi Yusuf..„Kalk cennetim .. Kalk nolursun“ diye yalvariyordu.. Aklina gelen her duayi okuyordu..Ümmü Gülsüm gözlerini acti ..Yusuf’un dizlerinde yatiyordu..„Al bu peceteyi .. Herzaman Kuran‘i Kerim‘in arasinda olsun..“ dedi sessizce..Yusuf‘un gözyaslari sevdiginin yüzüne damliyordu ..Ümmu Gülsüm gülümseyerek derin bir nefes aldi.. „Kokuyu duyuyor musun Yusufum .. Sanki gül bahcesindeyiz…“Yusuf sevdiginin basini kaldirarak sarildi.. Hickira hickira agliyordu..„Birakma beni..“ diyordu..Ümmü Gülsüm usulca sehadet parmagini havaya kaldirdi ve Yusuf’un kulagina sessizce Kelime-i sehadeti okumaya basladi.. Yusuf seslice esine eslik etti.. O da sehadet parmagini kaldirarak sehadet getirdi.. Ve tekrar Ümmü Gülsüm’ün basini oksadi.. Üzmek istemiyordu onu.. „Bak bana..“ dedi.„Bizim nikahimiz Arsi alada kiyildi .. Cennetin kapilarini birlikte acicaz sevdigim .. Nefesim yettigi kadar seni dualarimda anicam .. Cennetim..“ Ve sessizce sehadet getirerek gözlerini kapatti Ümmü Gülsüm.. Yusuf da gül kokusunu duyuyordu artik.. Ümmü Gülsüm’ün gözyaslarini sildi .. „Sen de sehitsin ey sevdigim.. Sen de sehitsin..“ Ve basini oksayarak sevdigini ahiret yurduna ugurladi Yusuf.. Gül suyuyla yikanmasini istiyordu .. Ümmü Gülsüm’ün cenazesini yikayan kadin daha hic böyle birseyle karsilasmamisti .. Ümmü Gülsüm resmen gülümsüyordu.. Bundan etkilenenek onu bir gelin gibi hazirliyorlardi .. Cünkü biliyorlardi .. Mübarekler tarafindan karsilanicagini .. Ve Ümmü Gülsüm topraga verildi .. Yusuf basi dik güclü durmaya calisiyordu .. Ama yüregi yaniyordu .. Sevdigine doyamadan toprak onu almisti…..O gece Yusuf bir rüya gördü .. Ümmü Gülsüm’ü ona gülümsüyordu cok mutluydu ..Yusuf’una sesleniyordu ..“Beni Fatima Annem karsiladi Yusuf .. Seni bekliyorum .. Seni bekliyorum .. Cennet kapisinda bekleyecegim seni sevdigim..“ diyordu ..
Rabbim herkese böyle eş ve evlilik nasip eylesin İnşaALLAH..
