At 9 : 00 am >>>>>>
ကြၽန္ေတာ္တို႔ရြာေတာင္ဘက္ဘုရားေစတီေလးမွာ
လူစံုတက္စံုလွသည္။ ရြာေ႐ွ႕ေနာက္ေတာင္ေျမာက္ မည္သူမည္ဝါကပဲအလႉလုပ္လုပ္ဒါနလုပ္လုပ္
တက္ညီလက္ညီကူညီၾကတာ ကြၽန္ေတာ္တို႔
ရြာငယ္ေလးရဲ႕႐ုိးရာေပ ။ အခုလည္းမနက္ျဖန္ ကထိန္ပြဲႀကီးအတြက္ သားငါးပိုင္းဆုိင္ရာကို
ဦးႀကီးတို႔ကတာဝန္ယူခ်က္ျပဳတ္ေနၾကသည္ ။
ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ဖူလံုရြာေလးမွာေတာ့ သားငါးကိုင္ဖို႔က္ုိ ဦးႀကီးဦးေလးတို႔ကသာ
ေဆးၾကေၾကာၾကခ်က္ၾကျပဳတ္ၾကေပသည္ ။
ေဒၚႀကီး ေဒၚေလး အမ ညီမတုိ႔တာဝန္ေလးက
ဟင္းရြက္သင္သည္ ၾကက္သြန္နီျဖဴဂ်င္း အစ႐ွိသည္တို႔ကို တစ္စုတစ္စည္းထဲထုိင္ၾကရင္း
စကားေတြေဖာင္ဖြဲ႔ကာေျပာရင္း ရယ္ရယ္ေမာေမာ လုပ္ၾကကိုင္ၾကသည္ ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔လို ဆယ္ေက်ာ္သက္ေလးေတြက လူႀကီးေတြက ခိုင္းသည့္ ေတာက္တိုမယ္ရအလုပ္ေလးေတြကို
ကူဖို႔ျပဳဖို႔ရာပင္ ။
" ငမိုင္ ျမန္ျမန္လုပ္ဟ
မီးေတြကထုိးထားၿပီ "
" ေအးပါ ေအးပါ "
အခုကူလုပ္ေနေသာ လူႀကီးလူငယ္မေရြး
ေန႔လည္စာေလးတည္ခင္းဖို႔ရာ ကြၽန္ေတာ္တို႔သူငယ္ခ်င္းေတြက ထမင္းခ်က္တာဝန္က်သည္ ။ ထိုေၾကာင့္
ဒန္အိုးႀကီးထဲ ဆန္ႏွစ္ျပည္စာခ်က္ဖို႔ျပင္ေနရင္း
အခုခ်ိန္ဆိုမနက္စာစားၿပီးကိုႀကီးဘာမ်ား လုပ္ေနမလဲ ဟုအေတြးေလးလူးလႊင့္သြားသည္ ။
ဘႀကီး႐ွိတာပဲေလ.... ဟုျပန္လည္ေတြးကာ
လက္႐ွိဒန္အိုးထဲဆန္လံုးေရဘယ္ႏွစ္လံုးခန္႔
ေရာက္႐ွိသြားၿပီကိုမသိလိုက္ ။ ထိုေၾကာင့္ အစကေနျပန္ထည့္ဖို႔ရာအိတ္ထဲကိုျပန္ထည့္ၿပီး
ဒန္အိုးထဲကိုျပန္ထည့္သည့္ခါ တစ္ေယာက္တည္း
ပ်င္းေနၿပီလားမသိဘူး ..... ဟုမဖိတ္ေခၚပဲ ကိုႀကီးကဝင္လာျပန္ေလသည္ ။ မနက္ပိုင္းေလး ပါပဲေလဟုျပန္ေတြးရင္း အခုေရာက္သြားျပန္သည့္
ဆန္လံုးရည္ကိုလည္းမသိရျပန္ေပေၾကာင့္
အစကေနျပန္ထည့္ရေတာ့မည္ ။
" ငမိုင္..... ဆန္ေတြကိုေဆာ့ေနတာလားဟ "
မီးေတြကတက္လြန္းလို႔ကုန္ေတာ့မည္ ။
ထမင္းခ်က္မယ့္သူကိုၾကည့္ေတာ့ ဆန္ကို ထည့္လိုက္ထုတ္လိုက္နဲ႔ဘာေတြလုပ္ေနမွန္းမသိ။
စိတ္မ႐ွည္စြာေအာ္ေပးလိုက္မွ ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ၾကည့္လာၿပီး ။
