When Two World's Apart

🍁:PROLOGUE

My name is Chloe Clain and I'm 20 years old. Mag isa lang ako sa buhay kasi iniwan ako ng mga magulang ko sa lola ko kaya doon na ako lumaki kaso high school palang ako ng mamatay si lola kaya mas pinili kong magtrabaho habang nag-aaral para kahit papaano ay may pang gastos ako sa mga kailangan ko.

.....

Pauwi na ako ngayon at naglalakad ako ngayon kase hindi nako umabot sa last bus. Bakit ba kasi kailangan ko pang mag overtime.

Nakaramdam ako ng takot ng may makita akong anino ng lalaki na kanina pa ako sinusundan. Noong una ay hindi ko siya pinansin pero ngayon sigurado na akong may masamang balak ito sa akin.

I tried to contact my boyfriend para magpasundo pero hindi ito sumasagot kaya naisip ko nalang na pumunta sa place niya since malapit narin naman ako but I didn't expect what Im going to see.

Halos mapaluhod ako sa nakita ko... Ang bestfriend ko at ang boyfriend ko! Naiiyak kong tinakpan ang bibig ko at dali daling tumakbo, hindi ko na pinansin yung lalaking humahabol sa akin at hindi ko narin alam kung saan na ako papunta dahil sa mga luha sa mata ko kaya hindi ko napansin na may kasalubong akong sasakyan..masyadong mabilis ang nangyari

" I-I don't w-want to die...like this" ani ko sobrang sakit na ng katawan ko at hindi narin ako makahinga ng maayos, naririnig ko ang mga taong nagsisigawan at humihingi ng tulong pero dalawang tao lang ang malinaw kong naaaninag....ang boyfriend ko na nakatingin lang sakin ng diretso at ang bestfriend kong palihim na tumatawa habang nakakapit sa braso ng boyfriend ko.

"In my next life I will make the both of you suffer"bulong ko bago magdilim ang paligid...

......

There is a heavy rain happening outside when I wake up inside my room.

"Hays panaginip lang pala" hingal na sabi ko pagkatapos kong magising sa isang bangungot.

"But, why does it feels so...real" dugtong ko pero hindi pa ako tapos magisip ng bigla akong makaramdam ng sakit. M-my body is aching

"I-it hurts..." I feel like my body will tear apart kaya hindi ko na napigilang mapasigaw.

Hindi ko na kaya, I know I'm about to pass out at hindi nga ako nagkamali dahil unti unting lumabo ang paningin ko pero bago ako tuluyang mawalan ng malay ay may nakita akong babaeng lumapit sakin.....

...

"Hindi..I don't want to die yet." she mimics while crying but she is still unconscious

"Noooooooo" napabangon ako na naghahabol ng hininga at ang una kong nakita ay isang babae na naka unipormeng pang kasambahay at mukha pang bata. Ahhh, naalala kong may babaeng lumapit sakin

"I-ikaw ba yung nasa tabi ko bago ako mawalan ng malay?" tanong ko

Tumango lang siya at tsaka umalis. Tama nga ako pero.... nasaan ako tsaka bakit parang pumuti ako. Kinakapa kapa ko pa yung mukha ko ng may makita akong salamin kaya dali dali akong pumunta at tinignan ang repleksyon ko pero....

"Hindi ako toh!" umiiling akong dahan dahang umalis sa salamin habang nakatingin parin sa salamin

"Hindi, hindi imposibleng makaligtas ako." parang baliw kong sabi habang tumatawa