2. Bölüm

289 89 89
                                    

Sabah alarmın sesiyle uyandım. Telefonu elime alıp bildirim gelmiş mi diye baktım. Evet. Burak bir grup açmıştı. İçinde tanımadığım iki numara daha vardı. Profillerine baktım. Biri Enes' ti ama diğeri kim onu bilmiyorum. Enes'in numarasını kaydettim.

Leyla= Diğer kişi kim?

Burak= Kim kanka?

Leyla= Enes olmayan kişi?

Enes= Enes olmayan kişi mi? O nasıl cümle lan?

Leyla= Öf diğer arkadaş işte.

Burak= Sevgilim.

05*********= Siktir lan. Benim adım Barış. Sende Leyla' sın değil mi?

Leyla= Evet Barış. (Hemen Barış'ı kaydettim)

Barış= Memnun oldum Leyla.

Leyla= Bende Barış

Enes= Öhömöhöm. Bizde varız.

Barış= Seni unutur muyum be aşkım benim gel öpüşelim.

Leyla= Jdsjnsnsjdnsjsns. Enes sen ne çekiyorsun bu ikisinden. Oldu olcak bende 'Ömürümmm' diyim tam olsun.

Enes= Çok konuşma da hazırlan okula geç kalacaksın.

Leyla= Hassiktir unuttum lan ben onu. Neyse okulda görüşürüz. Ben kaçtııımmmmm.

Burak= Görüşürüz kankeytocampingaşkım.

Leyla= Nolur görüşmeyelim biz.

Deyip çıktım WhatsApptan hemen üzerimi giyinip saçımı yaptım elimi yüzümü de yıkadıktan sonra abimin odasına gittim. Kapıyı çalmadan girmiştim ve üst kısmı çıplaktı ama altında pantolon vardı. Kaslı vücudu tamamen ortadaydı. Bana bakıp okul gömleğini dolaptan aldı. "Ne var?"

"Ne zaman çıkacağız?"

"Böyle gidecek halim yok. Bi üzerimi giyiniyim. Sonra çıkarız. Sende git çantanı al sonra yanıma gel."

"Tamam." kapıyı kapatıp odama gittim. Çantamı alıp abimin yanına geri döndüm.

"Dün çıkartmıştım şu kravatı bağlasana." Abim kravat bağlamayı bilmediği için ben bağlıyordum hep. Kravatı bağladıktan sonra evden çıktık. Okula doğru giderken karşımızda Enes ve Burak vardı. Onlara doğru ilerledik.

Atakan= Günaydın beyler.

Burak= Günaydın.

Enes= Günaydın abi.

ANONİMİM •Yarı Texting•Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin