Sessizlik ve karanlık hepsi bir arada olmak zorundamı?
Bir tünelin içinde yolumu kaybetmiş vaziyette ilerliyorum.Bağırışlarımı , seslenişlerimi birtek kişi bile duymuyor.Gidiyorum gidiyorum, sadece gidiyorum.Gittikçe sanki ufakda olsa bir ışıltı oluyor.O kadar çok korkuyorum.
"Anne baba nerdesiniz !!! " diye haykırıyorum.
" gel alya sadece gel ne olursa olsun gel " diye sesler duyuyorum uzaklardan, aslında ne uzak ne yakın.
Bu ses beni daha çok korkutuyor.Hem adımı nerden biliyor, neden beni çağırıyor ?
Sonunda bir ışık yakalayabildim. O kadar çok sevindimki bir ışık bulduğuma.Sevincim adeta ağzıma tıkılmış gibi yine bir ses duydum.
"Bu ışığı devam ettirebilmek için ara.Eğer aramazsan kapkaranlık bir hayata mahkum olacaksın.Ara alya sadece ara ve bul." Dedi tanımadığım bir ses.
"Ahhhh rüyaymış. O ses ne demek istedi ara ve bul derken. "Dedim ve der demez dışarıdan ezan sesini duydum.Nedendir bilmiyorum ama ezan sesi bu kadarmı uysal bu kadarmı nazik çağırır.
Yoksa ara derken kasteddiği şey.....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEN MÜSLÜMANIM!!
SpiritualYavaş yavaş öğrenmek ister insan..ne olduğunu , kim olduğunu , dünyada ne işi olduğunu bilmek ister. Ufacık bir ışığa bile muhtaçken sadece o karanlık yoldan , zifiri sessizlikten çıkmak ister.. İlk önce ufacık bir ışığa bile muhtaçken oda yetmez on...
