7. Bölüm

936 122 258
                                    

Selamlar! Olaylara tam anlamıyla başladığımız bir bölümle geldiim! Bundan sonra aksiyona hazır olun diyor ve sizi bölümle baş başa bırakıyorum.

Oylamayı ve düşüncelerinizi eleştirilerinizi yorum olarak bırakmayı unutmayın<3

Keyifli okumalar dilerim^^

🪐

BARKIN"Heyecanlı adımlarla ilerlediğim yolun sonu korkunç bir yüzleşmeyle bitecek olsa da bu, öylece beklemenin gerginliğini yaşamaktan çok daha iyiydi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

BARKIN
"Heyecanlı adımlarla ilerlediğim yolun sonu korkunç bir yüzleşmeyle bitecek olsa da bu, öylece beklemenin gerginliğini yaşamaktan çok daha iyiydi."

MS 2512

İçimde hissettiğim gergin hava çok tanıdıktı. Eskiden bolca tattığım bir yemeği uzunca bir süre sonra tekrar yemiştim sanki. Vücudumu ele geçiren his, üstümde böylesine korkunç bir etki yaratmıştı. 3042 yılındaki suçluları yakalamada kullandıkları birbirinden farklı bir sürü yöntem vardı. Aynı yöntem çok nadir tekrarlanırdı. Çünkü suçlu yeteri kadar güçlüyse eski yöntemlerin hepsini bilir ve ona göre hareket ederdi.

Bu farklı bir yöntem miydi?

Bu gizemli kulübenin içinde ne vardı?

Zihnimde dönüp durarak gerilim rüzgarı oluşturan sorular, "Artık dönelim." diyen Lider'in grubun bulunduğu yöne doğru hareket etmesiyle son buldu.

"Yerimizi değiştirecek miyiz?" diyen Ayda şüpheyle Lider'e bakarken ben de merakla sorunun cevabını bekledim.

"Gerek yok." dedi Lider. "Eğer bu kulübeden bir tuzak çıkacaksa bunu yapmamız hiçbir şeyi değiştirmeyecektir."

"Gruba ne diyeceğiz?" dedi Berin. "Bize bakıyorlardı. Böyle aniden toplanmamız onları da telaşlandırdı."

Lider şakaklarını ovuştururken Suna konuşmaya başladı: "Kulübeden bahsedemeyiz. Bence avlayabileceğimiz bir hayvan bulduğumuzu fakat daha sonra kaçırdığımızı söylememiz en doğrusu."

"Olabilir." dedi Lider. "Suna'nın söylediği gibi yapalım ve kimse de bir şey çaktırmasın. Bu kulübe konusu şimdilik tamamen kapanıyor."

Herkes başını sallarken gruba oldukça yaklaşmıştık. Yalanımızı inandırıcı kılmak adına hayvanı kaçırdığımız için hayal kırıklığına bürünmeye çalışmama gerek yoktu, gerçekte yaşananların verdiği hayal kırıklığı çok daha büyüktü. En kötüsü de her geçen saniye daha da çok yaklaştıklarını hissediyordum. Merkez'in adımlarını en derinlerimde duyuyordum.

En çok da babamın, beni azarlayan bakışlarını üstümde hissediyordum.

Gruptan birkaç kişi toplanmış bize bakarken düşüncelerimden sıyrıldım ve kısa süre sonra onlara yaklaşmamamız gecikmedi.

2494 (Zaman Yöneticisi 2)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin