pumpkin and hell hole [sterek] b×b

[1.1] ceset kızın geyiği

aj mitchell - i don't want you back
•
•
•
•

"Stiles'ın deli gibi sevdiği kişi Malia'ydı. O'nun öldüğünü söylediği zamanı hatırlayın, Malia'nın taşınmasıyla eş zamanlıydı. Daha sonra Derek'ten nefret etmeye başladı. Ama bu bizim sandığımız gibi birdenbire gelişen bir şey değildi. Malia yüzündendi. Stiles kızı seviyordu ama kızın Derek'le ne kadar yakın olduğu belli. Anlaşılan bir ilişkileri vardı. O partide Stiles bunu öğrendi ve paramparça oldu. İşte budur!"

Isaac bütün olayı çözmenin verdiği rahatlamayla arkasına yaslanırken onları izledim. Hepsi bahçede kafa kafaya vermiş beyin fırtınası yapıyordu. Braeden yüzünü buruşturup başını geriye doğru sallandırırken gizlendiğim yerden onları izledim. "Tanrım," dedi Lydia. "Bunca zaman sonra gizemi açığa çıkardığımıza inanamıyorum." Allison kollarını göğsünde kavuştururken Lydia'ya dalgın bir bakış attı. "Biz açığa çıkarmadık Lydia. Sürpriz kutudan fırlar gibi ortaya çıktı kız." Scott bunu komik bulmuş olmalı ki güldü. Sonra hepsinin yüzü asıldı. Göğsümün üzerindeki ağırlık beni aşağı çekiyordu.

"Dostum, bu hiç de beklediğim gibi olmadı." Scott'ın şikayet edercesine öne eğilmesi karşısında Isaac kaşlarını çattı. "Ne demek beklediğim gibi olmadı?" Ağacın gölgesinde dikilmekten yorulmuştum ve bacaklarım beni taşımayı reddediyordu. Son günlerde böyleydim. Dalgın, yorgun ve bitik. Boğuluyordum ve bu hiç durmuyordu. Dalgalar hiç yavaşlamıyordu ve gittikçe, en büyük dalganın yaklaştığını hissediyordum. Daha ne olabilir ki, diyordu iç sesim. Bu hayat bana bir şey öğrettiyse o da acının aklımızın alabileceğinden çok daha geniş sınırları olduğuydu. O dalga bana çarpardı ve kalkamayabilirdim. Bazı acılar seni ezerdi. Sonsuza kadar da ezmeye devam ederdi.

Scott yüzünde düşünceli bir ifadeyle sessiz kaldı. Bir süre etrafa bakıp düşünmeye devam etti ve nihayet işin içinden çıkamamış olacak ki oflayıp geri yaslandı. "Ne bileyim abi ya. O'nu hiç böyle hayal etmemiştim." Başımı yere eğip güldüm. Diğerlerinde de belli bir tereddüt vardı. Onları daha fazla dinlemek istemediğim için yanlarına ilerledim. "Stiles!" dedi Allison, beni ilk gören oydu. Diğerlerine uyaran bakışlar atarken ayağa fırladı. "Nerede kaldın? İki dersi kaçırdın." Gözlerimi devirip yanlarına ilerledim ve oturdum. "Uyuyakaldım." dedim basitçe. Kısa bir sessizlikten sonra Braeden temkinli sesiyle "İlaçları tekrar kullanmaya başlamadın ya?" dedi. Ona sadece bakmakla yetindim.

Lydia küfretti. "Lanet olsun Stiles. Onları canının istediği gibi alıp bırakamazsın." Çantamı yere bıraktığım sırada gözlerindeki ateşi yüzümde hissettim. Elimi salladım ve "Siktir et," dedim. "Daha kötü olamaz." Ama hepsi, olabilir dercesine yüzüme baktı. Onları umursamadım. "Her neyse," dedim yorgun gözlerle. "Uyuyakaldım. Birinci dersi zaten kaçırmıştım. Yolda gelirken Derek mesaj attı. Bayan Blake bugün derse gelecekmiş. Dönüp ödevi almak zorunda kaldım. Jeep'in motoru yine arıza çıkardı. Böylece ikinci dersi de kaçırdım. Leş gibi bir sabaha ve leş gibi bir güne uyandım."

Scott gerinerek ayağa kalkarken "Ah, hadi dostum," dedi. "Seni neşelendirelim. Kimya dersi." Tereddüt etmeden ayağa kalktım ve ona sağlam bir yumruk attım. Kimya dersinden ne kadar nefret ettiğimi biliyordu.

Koridorda Derek ve tayfasıyla karşılaştık. Erica omzuna dokunduğunda yüzünü buruşturuyordu. Anlaşılan maçtan bu yana düzelmemişti. Durup düşününce, Theo'yu o günden beri hiç görmemiştim. Fırtına öncesi sessizlik olmamasını umdum. Derek beni fark ettiğinde elini kaldırıp gelmemi işaret etti. "Ayağına geleceğimi mi sanıyorsun koca oğlan?" dedim kaşlarımı kaldırarak. Koridorun iki yanında durmuş birbirimize bakıyorduk. Ciddi olup olmadığımı anlamak istermişçesine bana baktı. Nihayet küfrederek yanıma geldi. "Çocuktan farkın yok." dedi dosyayı bana uzatırken. Onu görmezden gelerek dosyayı işaret ettim. "Bu ne?"