LÂYETEZELZEL (BxB, BxG, GxG)

24-

Ivan sırasında oturmuş matematik sınavlarının sonuçlarını açıklayan gelecekteki kocasına...Sınav sonucunu hiç umursamıyordu.Umrunda olan tek şey dün gece adamla işi pişirmiş olmasıydı.

"Ivan,çok pis gülüyorsun..korkuyorum."Yanında oturan Cem, kendini olabildiğince çocuktan uzaklaştırmış bir halde konuşuyordu hatta biraz daha geriye giderse yerde oturacaktı."Aaaa!Yok aklıma geçen izlediğim Hint filmindeki sahne geldi,ona gülüyorum."Ama ne filmdi diyerek kendi kendine kıkırdadı.

"Ivan..."Yogesh,çocuğun sona kalan kağıdını kenara koyarak Ivan'a baktı ama minik sırasındaki sik resminin yanına koyduğu ayıcak peluşa bakarak gülüyordu.

"Ivan!"Biraz daha yüksek sesle seslendiğinde çocuk "Ha?"Diyerek başını kaldırdı."Sınav notun,elli beş."Ivan büyüyen gözleriyle ayağa fırladı."EN YÜKSEK MATEMATİK NOTUM!!!"Sırasında gaza gelerek garip hareketler ile dans ederken kalçasında hissettiği acı ile durup hemen yerine oturdu - Tabii sınıf onun utandığı için oturduğunu düşünerek kahkahalar ile gülüyordu.

Yogesh ile göz göze gelince adam, yan bir sırıtışla kendisine göz kırptı ve derse geri döndü.

.
.

Yogesh:प्यार(Aşk.)
Anahtar sen de kalmış.
Ben biraz geç çıkacağım,arabaya bin beni bekle.
मैं तुमसे प्यार करता हूँ। (Seni seviyorum.)

Ivan:любить(Aşk.)
Beni çeviri ile uğraştırdığın için teşekkür ederim.
Evet anahtarlar ben de ama neden geç geleceksin?
я тоже тебя люблю(Ben de seni seviyorum.)

Yogesh:Küçük bir öğretmen işi.
Endişelenme güzelim.

Ivan:

Yogesh:Çok güzelimsin.

Ivan:Ağlarım...

Yogesh:Kurban olurum....

Ivan:Yaaaaa...şapşik.
Neyse ehehehe arabadayım.

Yogesh:Tamam bebeğim.

.
.
.

Zil çalınca herkes çantalarını toplamış sınıftan çıkmıştı.Cihan ise sırasından kalkmamış kalabalığın azalmasını bekliyordu.

Sınıfa girip,kapıyı kapatan Yogesh ile bakışlarını tahtadan Esmer adama çevirdi.

"Ne istiyorsun lan?"Yogesh çocuğun bu terbiyesizliğine alınmıştı artık.Öğretmen masanın iki yanından tutunarak kalçasını sıraya dayadı."Konuşmamız gereken bir konu var bay ukala."Cihan, alayla gülüp ayağa kalktı tam sınıftan çıkıyordu ki duyduğu cümleler ile yerine çivilendi.

"Uyuşturucu parasının borcunu ödemek için babanın önemli bir dosyasını rakip şirkete satmak sence ne kadar doğru bir davranış,Cihan?"

Kumral çocuk hızlanan nefesini düzeltmeye çalışmadan, çantasını yere bırakıp adama döndü."Ne saçmalıyorsun lan sen?"Yogesh, başını yere eğip gülümsedikten sonra sinirden kudurmak üzere olan bedene baktı.

"Saçmalamadığımı gayet iyi biliyorsun..Baban bu yaptığını öğrenirse ne olur?"Cihan kendisini köşeye sıkıştırmaya çalışan adama karşı, alayla güldü."İnanmaz." Yogesh,tek kaşını kaldırdı."Kanıtlarım var,fotograflar var."dedi."Edit olduğunu söylemem yeter,teknoloji çok ilerledi.Oğluna mı inanacak,öylesine bir adama mı?"

Yogesh başını gülerek iki yana salladı."Sıradan biri olduğumu nereden çıkardın?Babanın iş için Hindistan'a gittiği dönemi hatırlıyor musun?İşte o zaman benim babam ve senin babam yakın arkadaş oldu ve baban beni en az senin kadar sever."Cihan o dönemi gayet iyi hatırlıyordu,babası geri döndüğünde çok farklı bir adama dönüşmüştü,onu değiştirdiğini söyleyerek bir aileden bahsedip duruyordu ama şu an Cihan'a inkar etmek daha kolay gelmişti."Uyduruyorsun." dedi.

Yogesh telefonunu cebinden çıkarıp bir kaç kere ekrana bastıktan sonra aramayı hoparlöre aldı.İkinci çalışta cevaplanan telefon ve Sedat Bey'in -Cihan'ın babasının- sesi duyuldu.

.

"Yogesh, oğlum!Nasılsın?" Esmer adam karşısında sinirden ve şoktan yüzü kıpkırmızı olmuş şekilde titreyen Cihan'dan gözlerini ayırmadı."İyiyim Sedat baba,sen nasılsın?" Karşıdan gelen gülme sesi ile Cihan'in nefesi hızlandı, karşısındaki adam blöf yapmıyordu.

Yogesh ve Sedat Bey biraz daha konuştuktan sonra aramayı sonlandırdılar."Gördün mü Cihan.Seni her türlü köşeye sıkıştırdım."Kumral çocuk,sinirden koyulaşmış gözleriyle adama baktı."Ne istiyorsun?"

Yogesh samimi bir gülümseme ile kalçasını dayadığı masadan ayırıp çocuğun omzuna dokundu."Ne istediğimi gayet iyi biliyorsun.Ivan ve arkadaşlarından uzak dur."Cihan omzundaki eli ittirdi."Lanet olsun! Tamam!" sonrada Sınıfı terk etti.

Hayatında ilk defa bir yenilgiyi, kabul etmişti.

Yogesh yüzündeki sırıtış ile Efsuna mesaj attı.

Yogeah:işe yaradı.

Efsun:biliyorumdum hayatım ;)

Ne olur ne olmaz diyerek mesajlari sildikten sonra,Efsun gibi ıslık çalarak sınıftan çıktı.

*Efsun ve Yogesh'in 23.Bölümde ki konuşması*

Yazılı kağıtlarını okumayı bitireren esmer adam, dosyasına kağıtları özenle yerleştirdi..Çalan telefonunun sesi iki-üç öğretmenin olduğu odayı doldururken aramayı cevapladı."Efendim Efsun?"

"Hayatım bil bakalım ben ne öğrendim....."

Efsun, yüzündeki sırıtışı silmeden Yogesh'i aradı.Bir kaç kere çalmadan sonra açılan telefonla gülümsemesi büyüdü."Hayatım bil bakalım ben ne öğrendim....." Telefonun öbür ucundan bir nefes sesi geldi."Tahmin edeyim,evlatlik olduğunu ve öz ailenin aslında zengin insanlar olup seni her halinle kabul edeceklerini."Tamam, Efsun böyle bir cevap beklemiyordu arkadaşından sanki Ivan'ın ailesini tarif etmiş gibiydi.Vücuduna titreme gelirken konuşmasına devam etti.

"Keşke hayatım... ama onun yerine Cihan'in babasının Sedat amca olduğunu öğrendim."Kısa bir sessizliğin ardından Yogesh'in şaşkın sesi kulaklarına doldu. "BABAMİN ARKADAŞI OLAN SEDAT BE-AMCA MI?"

Efsun 'hmhm' ile onayladı ve sözlerine devam etti" Benim yeni aşkolopotoşkomun, onların rakip şirketinin, sahibi olduğunu biliyorsundur-pardon bilmiyorsun.. yeni öğrendin ve Cihan'in yeni çalıştığım yerdeki barmen kankama uyuşturucu borcunu ödemek için babasının önemli bir dosyasını benimkine sattığını öğrendim.Kanıtlarımda var bebeğim lazım olursa istemen yeterli.Şimdi git,Cihan'ın Kulağını çek."Ve telefonu kapattı.

Eveeet kötü çocuklarımıza veda etme vaktiii...gelecek bölüm temelli veda ediyoruz.

EFSUN SEN NESİN BÖYLE BEEE!!!!

Hayatta kalmak istiyorsanız Efsun gibi olun...ama bu kadar paranoyak olmayın.

SİZLERİ SEVİYORUM KİRAZLI EKMEKLERİM.