Tw // homophobia
Yüzyıllar önce iki arkadaş buluşmuşlar birbirleriyle. Birinin adı Changbin'miş diğerinin adı Seungmin. İçten içe seviyorlarmış bu iki arkadaş birbirlerini. Ama yasakmış onlara aşk. Dünya desteklemiyormuş eşcinsel ilişkiyi. Uzaktan sevmeyi seçmişler birbirlerini. Kimse anlamasın istemişler. Kendileri bile anlamasın.
Sonra Changbin'in aklına bir fikir gelmiş. "Biz yaşıyoruz madem aşkımızı uzaktan. Birleştirelim iki çocuğu bir kutunun içinde. Biri kötülerse sallayalım kutuyu. Kaybolsunlar gökyüzünden akan karların arasında." Seungmin kabul etmiş bu fikri.
İki arkadaş başlamışlar çalışmaya. Tenleri bir santim bile değmemiş çalışırlarken. Changbin kendi gibi kısa birini yapmaya çalışmış Jisung koymuş adını. Bitirdiği anda Seungmin'e göstermiş küçük insan figürünü. Seungmin hevesle beğendiğini söylemiş ona.
Changbin'in gözleri Seungmin'in gülüşünde takılı kalmış bir süre. Onun bundan hoşlandığını görünce 2 tane daha yapmış. Göstermiş hevesle onları. Sırasıyla sağ baştan saymış "Jisung, Jeongin, Felix". Seungmin bunları da hevesle karşılamış. "Tek taraflı olmaz sevgiler eş yaptım ben de onlara" Changbin sarılmak istemiş o an Seungmin'e. Sevgisini paylaşmak istemiş onla.
Çevredeki marangozlar yüzünden engel olmuş kendine. Yasakmış aşk onlarda. Seungmin de kendi yaptığı insan figürlerini göstermiş Changbin'e.
Saymış sağ baştan "Minho, Hyunjin, Chan". Changbin somurtmuş "Benden yakışıklı yapmışsın bunları". Seungmin çevresindekilerin duyamayacağı bir sesle cevaplamış onu "Sen daha yakışıklısın".
Gülüşmüşler arkadaşça. Dokunamazlarmış birbirlerine. Dokunurlarsa daha fazlasını isteyeceklerini biliyorlarmış. O günün şartları öyle ya idama kadar gidermiş yolu.
O gün ayrılıp gece tekrar buluşmuşlar çalışma yerlerinde. İkisi de figürlerini getirmişler yanlarında. Hangisinin hangisiyle yakışacağını kararlaştırmaya çalışmışlar.
Jisung'u Hyunjin'in yanına koymuşlar önce ama Minho ve Jeongin'in kızgın, Jisung ve Hyunjin'in üzgün bakışlarını görünce vazgeçmişler.
Minho'yu yerleştirmişler Jisung'un yanına. Gülümsemişler ikisi de. Sanki cansız bir varlık değillermiş gibi mutlu olmuşlar. Efsaneler böyle anlatır bu olayı.
Sonra Hyunjin ve Jeongin'i koymuşlar yan yana. Dudakları uzanmış birbirlerine. Orta noktada buluşunca ayrılamamışlar bir daha. Changbin düzeltirken ayırmayı denemiş ama bırakmamış Hyunjin Jeongin'i.
Son olarak da birleştirmişler Chan ve Felix'i. Chan Felix'in yanına gittiği gibi sıkı sıkı sarılmış ona. Bir daha asla bırakmak istemiyor gibi sarılmış. İstemiyormuş da zaten. Felix onun ruhunun diğer yarısıymış ona göre.
Hoş sadece oyuncaklarmış ama hissedebiliyorlarmış bunu.
Seungmin ve Changbin hepsini birleştirmeyi bitirdiklerinde. Küre şeklinde bir kutunun içine yerleştirmişler çift olarak. Her kutunun içinde Changbin'in anneannesinin hazırladığı bir sıvı ve kara benzeyen beyaz şeyler varmış.
Seungmin ve Changbin sabaha kadar uğraşıp bitirmişler küreleri. Kar küresi olsun bunların adı demişler.
Eğer bir çift aşklarını gizlemek zorunda kalırsa saklansınlar bu kutuya. Kar onları korur nasıl olsa diye düşünmüşler.
Ardından kendileri içinde yapmışlar bir tane. Onları figürleri birbirlerine sarılmamış, gülmemiş, öpüşmemiş sadece uzaktan bakmışlar birbirlerine.
Sonunda kendilerinkileri de bitirdiklerinde. Büyük bir kutuya koymuşlar hepsini.
Kar yağıyormuş dışarıda. Etrafta ölüm sessizliği varmış. Hayvanlar bile sessizmiş o gün. Dünya sanki susmuş onlar için.
Çınar ağaçlarının çok yaşadıklarını bildikleri için bomboş bir arazinin ortasındaki çınar ağacının yanına gitmişler. Kazmışlar yeri yavaşça. Her saniyeyi değerlendirmek ister gibi yavaş yavaş.
Gömmüşler toprağın altına kar kürelerinin olduğu kutuyu. Kar küresinin içindeki figürler mutlularmış hallerinden. Onların dünyasında yasak diye bir şey yokmuş çünkü.
Sonunda her şey bittiğinde kar arttırmış şiddetini. Çevredeki hiçbir şey görünmüyormuş.
Seungmin bedenini Changbin'e çevirmiş "Seviyorum seni." demiş. Changbin bir adım atmış ona "Seviyorum ben de seni". Seungmin atmış bu sefer bir adım daha "Yasakmışız biz babam öyle diyor". Changbin yaklaşmış ona bir adım daha şimdi değiyormuş bedenleri ilk defa "Kimse göremez burada bizi.". Seungmin kaldırmış elini çocuğun yanağına koymuş. Changbin bekliyormuş gibi bu hareketi yaklaşmaya başlamış çocuğun yüzüne. Değiyormuş nefesleri ilk defa birbirlerine. Kalpleri de ilk defa bu kadar hızlı atıyormuş.
"Bir kez..." Demiş Seungmin çocuğun bal nefesini tüm hücrelerinde hissederken. "Belki de son kez..." Diye devam ettirmiş Changbin karşısındaki çocuğun dudaklarını arzularken. "Yapalım bunu." Seungmin cümleyi tamamladığında Changbin aralarındaki santimleri kapatmış.
Seungmin bal tadını hissetmiş sonuna kadar Changbin en güzel duyguyu yaşamış o an. Kar gizlemiş onların yasak aşklarını.
Sonra olan olaylar konusunda efsaneler var bir sürü. Kimisi bir köylünün görüp idam ettirdiğini söylüyor, kimisi de ikisinin hipotermiden öldüğünü.
Bazı insanlar o karın altında sonsuza kadar gizli aşklarını yaşadıklarını söylüyor. Bazıları da Seungmin'in köyden ayrıldığını ve Changbin'in bir sürü kar küresi yapıp sattığını.
Mutlu sona ulaştığını söyleyenler de var tabi. Onların yasak aşkı gizlenmiş ama bize.
Kar kürelerini çınar ağacı korumuş mutluymuş içindeki figürler. Yasak bir aşk diye adlandırılsa da onlarınki normal bir aşkmış. Anormal olan düşünceleriymiş insanların. Kar küresinin efsanesi de böyleymiş işte. Bir gün aşkınızı gizli yaşamak zorunda kalırsanız siz de saklanın bir kar küresine.
🌨️
Öylesine içimden geldi sizi ağlatmak istememiştim.
