Enemies or not?

Well, I'm lucky| 10

Άρης POV

Βλέπω ένα σωρό μυνήματα από τον Χρήστο και τον Μάριο να μου λένε ότι της Αλινα την χτυπησε αυτοκίνητο στην αρχή ταράχτηκα αλλά μετά έφαγα φλασια και σκέφτηκα μήπως αυτό είναι κόλπο να γυρίσω.

Τώρα κατευθυνομαι στην συμμορία που έχουμε με τα παιδια.

Ναι για όσους δν κατάλαβαν έχω συμμορία και την καλυτερη μάλιστα.

The dragons!!!

Τώρα που γυρισα εδώ θα με κάνει να αποσπαστω από την Αλινα.

Δεν ξέρω ποτέ θα ξαναγυρισω και αμα θα ξαναγυρισω.

Για την ώρα θα πάω σε ένα γάμο σχολείο για να το τελειώσω και θα ασχοληθώ με την συμμορία.

Αλίνας POV

Μμμμμ

γιατί είναι θεοσκληρα εδω που καθομαι πιαστηκε ο κωλος μου.

Πεταριζω τα μάτια μου και τότε συννειδητοποιω που είμαι.

Εχω πεταλουδα στο χέρι και παντου μελανιες και ένα αυτοκόλλητο χοντρό στην κοιλιά μου. Τι διάολο πως άνοιξα πληγη εκεί?

Flashbacks μου έρχονται από χθες. Τα νέα που έμαθα για τον Άρη, το ποσο ρακκος ήμουν και είμαι και το αυτοκίνητο που με χτυπησε.

Αλλά δν θα κλάψω άλλο γιατί στην τελική δν τον έχασα αυτός με έχασα με το να φυγει μακριά μου.

Θα προσπαθήσω να συνεχίσω την ζωή μου όπως λογικά θα κάνει και αυτός.

Ανοίγει η πορτα και μπαίνει μέσα η μάνα μου ο πατερας μου η Αλίκη και ο Ορέστης.

Μα- Αλινακι μου πως είσαι?-

Αλ-καλα είμαι αλλά εγώ γιατί έχω στην κοιλια μου ένα αυτοκόλλητο?- ρωτάω και γελάνε.

Πα- έκανες χειρουργείο γι'αυτό-

Αλ- ααααα τόσο ωραια-

Ορ- είσαι πολυ χαζη αλλά σαγαπαμε και ετσι-

Αλ- εεε ναιι-

Α- περάστηκα Αλινακι μου-λεει και με αγκαλιάζει.

Αλ- ευχαριστώ- λέω μη άβολα αλλά ήταν.

Μα- λοιπόν εμείς σε αφήνουμε να ξεκουραστεις γιατί θέλουν να μπουν και τα παιδια-

Κλείνει την πορτα και ανοίγει σε κλάσματα δευτερολέπτου μπαίνοντας μέσα η Μαρα, η Χριστίνα, ο Μάριος, ο Χρήστος και ο Αλεξ.

Αλ-αλοχαα-

Μα- ααα εσυ εισαι τελείως μια χαρα-

Χρι- αυτοο-