"Peter bakit gising kapa?" bungad na tanong ni Clarise nang makita ang pamangkin na naka-upo sa balkonahe.
"Iniisip kolang yong mga tanong ng mga bata kanina" tugon nito sa tiyahin na naka upo na din sa harapan nito.
"Bakit anu ba ang kaganapan at napapalalim at ang iniisip mo?" tanong ng tiyahin nito at parang may kinuha sa bulsa ng damit. Pagkaraan lang din ng ilang saglit ay may umoosok na sa paligid.
Hindi na rin nagtaka si Peter dahil hindi naman iyon lingid sa kanyang kaalaman na nagsisigarilyo ang Aunt Clarise niya.
"Kasi tinatanong nila ang ama nila. Ehh sa dami ng pweding mawala sa alala ko ay yong sa tatay pa ng mga anak ko." tugon ni Peter sa tiyahin at nagbuga ng malalim na hininga pagkatapos tumingin sa labas.
"Mukhang mahirap ngayan, hindi ka naman pweding magsinungaling at mag arkila ng lalaki diyan sa tabi tabi dahil unfairr yon sa ama nila na matagal kanang hinahanap kako". sabi nito at inilagaya ang kunting bahagi ng segarilyo sa ash tray na meron pala nakalagay don.
"Haist bakit ba naman kasi sa dami ng mawawala kung ala ala ay yon pang mukha ng ama nila" tugon ni peter.
"Kilala namin ang ama at hindi iyon lingid sa kaalaman mo o kung sino man dahil nakilala at nakita mona ang magulang ni Troy. It kind sounds wierd pero bakit hindi mo parin siya mahagilap diyan sa puso at isip mo?" nakangiwing tanong ni Clarise, pagkatapos ay nagsindi ito ng panibagong sigarilyo.
Malungkot na napatitig lang si Peter sa kausap pagkatpos ay yumoko din siya.
"I dont know either, I wanted to see his face pero kayo din ang may ayaw na ipakita sa akin" tugon ni Peter dito at ibinalik ang tingin sa ka usap.
"Hmmm, kasi ayaw ni Hannah. Gusto nila kusang magkita ang landas niyong dalawa at bumalik ang ala ala mo na hindi mo nakikita ang mukha niya sa isang pirasong papel o dikaya sa kahit anung bagay na maaaring gamitin!" nakangiting tugon na clarise na siyang ikinangiwi naman ni Peter.
"Alam niyo mga matatanda ngayon ang wierd na ah. Tsk ang wierd niyo" nakangusong turan ni Peter na siyang ikinatawa ni Clarise.
Napatigil lang sa pagtawa si Clarise ng may biglang sumolpot na munting bata galing sa madilim na sulok ng balkonahe.
"Dada!" twag ng isang batang lalaki na parang iiyak pa ito.
"Ohh Au bat ka nagising at lumabas?" ani ni Peter pagkatpos ay tumayo siya at kinarga ang anak pabalik sa upoan.
Tinitigan naman niya si Clarise na itigil ang pagsisigarilyo at mukhang nakuha naman nito kaya pinatay nito ang hawak hawak na sigarilyo.
"Au bakit ka nagising?" tanong ni Clarise ng maka upo na ang mag ama.
"Kasi po ginip ako papa andon" turan ng bata na siyang ikinalaki ng mata ni Peter.
"Austin baka pagud kalang kaya ganon" ani Peter dahil kahit siya ay di alam ang gagawin
Napangiti naman si Clarise habang pinagmamasdan ang anak ni Peter.
"Dada usto ko kita papa" turan ulit ni Austin kaya sa pagkakataong ito ay napatingin si Peter kay Clarise upang himingi ng tulong dahil kahit siya ay wala ding alam na masasagot.
Nakuha naman ni Clarise ang nais ni ipahiwatig ni Peter. Kaya ngumiti ito at kinuha ang cellphone. Nawierdohang napatingin si Peter kay Clarise habang kinakalikot ang cellphone. Pagkaraan lang isang minuto ay tumingin ito ulit sa kanila.
"Austin come here" tawag nito sa bata at dahil masunorin ay umalis ito sa kandongan ni Peter at naglakad papunta kay Clarise.
"Anu ang gagawi mo aunt Clarise?" nagtatakang tanong ni Peter habang pinagmamasdan ang Si Clarise.
Ngumiti naman ito sa kanya pagkatapos ay kinarga ang bata.
"Syempre ipapakita ang litrato ni Troy sa bata pero bawal sayo" nang aasar na turan ni Clarise pagkatapos ay ibinaling ang attention sa bata.
"Edi wow" tanging nasabi nalamang ni Peter at pinag masdan ang anak.
"Austin I will show you the picture of your papa but promise me do not tell it to anyone ha!" Tugon ni Clarise kay austin at mukhang nakikinig naman ito.
"Kay Ae po wal din po ba?" nagtatakang tanong ni Austin kay Clarise.
"Syempre pedi mong sabihin okay" sabi naman ni Clarise pagkatapos ay ipinakita nito ang litrato sa bata.
Kitang kita ni Peter kung gaano kasaya si Austin maluha luha itong napatingin sa kanya. Hindi alam ni Peter ang gagawin dahil nakikita niya kung gaano kasaya ang anak niya ng makita ang picture nito, paano pa kaya kung sa personal magkita silang tatlo.
Napabuga nalamang siya ng hininga ng mapagtanto ang mga bagay na maaaring mangyari.
"Dada, papa , papa" masayang turan ni Austin habang nagsisitulo ang mga luha nito.
Hindi naman maiwasang mapangiti at maluha ni Peter dahil sa excitement na nakikita sa mukha ng anak.
"Yes baby si Papa mo yan" ani ni Peter at hinawakan ang kamay ng anak.
Nakangiti lang si Clarise habang pinagmamasdan kung gaano kasaya si Austin ng makita ang litrato ng ama nito.
Pagkalipas ng isang oras ay nakaramdam ng antok si Austin kaya ibinalik ito ni Peter sa kwarto at patulogin.
Ng mapansing tulog na ay lumabas ulit siya. Pumonta miba siya sa kusina para magtimpla ng gatas at kape para sa tiyahin dahil alam niyang andon pa ito at naabutan pa nga niya ang tiyahin na tinatapos ang naudlot nitong paninigarilyo.
"Tulog na ba ulit si Austin?" bungad na tanong ni Clarise kay Peter ng maka upo na ito.
Tumango naman si Peter bilang tugon dito. At inilapag ang isang tasa ng kape sa harapan ng tiyahin.
"Thank You" turan ni Clarise at tumango ulit si Peter.
"Sana maging maganda ang pagbabalik ko ng manila aunt " ani ni Peter.
"Don't worry no matter what happened andito kami para bantayan ka" nakangiting turan ni Clarise sa pamangkin.
Napangiti nalamang si Peter at itinoon ang pansin sa labas.
Sa kabilang dako ng Pilipinas kung saan patuloy ang pagdiriwang ng kaarawan ni Carlos Robert Monroy ay may dalawang taong nagkukubli sa kaperasong maskara. Para itago ang totoong binabalak ng mga ito.
"This is going to be fun" ani ng babae habang pinagmamasdan ang isang lalaki na nasa gitna at may Kausap. Nakangiti ito habang hawak ang isang wine glass.
Mr_Nobody
Y.Y
BINABASA MO ANG
Red and Wine V3
عاطفيةThere is nothing more painful than a cut almost being healed, only to be reopened again. Don't try to wait out the healing process without a BandAid; ask the question that needs to be asked and find the answer that you needed. After two years, He is...