MECZUP

32.Bölüm

1 Hafta Sonra Nisa'nın Ağzından ||

Yine Barış'ı ziyarete gelmiş ve onu bekliyordum. Nihayet geldiğinde hemen sıkıca sarıldım ona. "Hoş geldin can suyum." "Hoş buldum Barış'ım. Nasılsın?" "Seni gördüm ya çok iyiyim. Siz nasılsınız acaba?" "Bebeğimiz çok iyi ben de iyiyim. Sadece bu dengesizlik devam ediyor ve biraz yoruyor." Beraber otururken Barış'a bakıp gülümsedim. O beni süzerken ben de aklıma gelen şeyle gülümsedim. "Sana sürprizlerim var göstereyim mi?" "Senin göğüslerin mi büyüdü?" "Ne?" Ben anında kızarırken Barış da gözlerini kaçırmıştı.

Omzuna vurdum yavaşça. "Saçma sapan konuşma Barış." "Ne bileyim kızım öyle dikkatimi çekti." "Hiç yakıştıramadım sana Barış... Ama haklısın biraz büyüdü." Barış hafifçe öksürüp bana bakmıştı. "Göstersene bakayım." Gözlerim büyürken Barış'a baktım. "Burada nasıl göstereyim Barış?" "Nisa onu mu diyorum ben? Sana bir sürprizim var göstereyim mi demedin mi?" "Haa sen onu diyorsun. Onu gösteririm tabii." Barış yanaklarımı okşarken derin bir nefes aldım. "Bu kadar kızarmana gerek yok birtanem." "Sus Barış ya... Utandım zaten."

Barış sessizce önüne bakarken ben de kendimi toparlayıp çantamdan telefonumu ve kulaklığımı çıkardım. "Sana bebeğimizin kalp atışlarını getirdim." Barış bana bakarken gülümsedim. "Gerçekten mi?" Onu başımla onayladığımda kulaklığı takmıştı hemen kulağına. Ses kaydını başlattığımda yüzünü elleri ile kapatıp dinlemeye başlamıştı. Bir süre sonra kayıt bittiğinde öylece durdu. Sonra kulaklığı çıkarıp bana sarıldı. O ağlarken ben de ağlamaya başladım. "Çok güzel bir şey bu Nisa." Barış'ı sımsıkı sardım.

Bir süre sonra ikimiz de kendimizi toparlamıştık. Ondan uzaklaştığımda gülümsedim. Gözyaşlarımı kuruladı ben de onunkileri... "Çok güzeldi teşekkür ederim." Barış'ın yanaklarına birer öpücük kondurdum. "Bir de bu var bekle." Çantamdan ultrason fotoğrafını çıkarıp ona uzattım. Alıp bakarken incelemeye başladı. "Bak burada minik bir bebiş var." Barış gösterdiğim yere bakıp gülmüştü. "Bu mu bebeğimiz? Çok minik Nisa kesin sana benzeyecek." Ben de gülerek Barış'a baktım.

"Onu nereden çıkardın şimdi?" "Ee minik işte senin gibi." Barış'ın omzuna vurdum hafifçe. "Ben minik değilim sen fazla büyüksün." "Ben büyük değilim ikiniz fazla miniksiniz." "Sinirimi bozuyorsun şuan, ağlarım." Barış dudağıma minik bir öpücük kondurmuştu. "Bir sonraki ziyaret günü Çağla'yla tanıştıracağım seni. Sen de istersen elbette." "İsterim tabii. Hem bakayım benim kediciğim ben yokken kimlerleymiş?" Barış yeniden dudağıma bir öpücük kondurduğunda gülümsedim. Bu kez ben onu kendime çekip dudağına uzun bir öpücük kondurdum.

"Bak benim karnım da büyüyor artık." Barış'ın elini tutup karnıma götürdüm. Hatta daha iyi hissedebilmesi için tişörtümün içine sokmuştum. Eli değdiği an tüm bedenimde şok etkisi yaratmıştı. "Minik bir karın varmış burada." "İçinde de minik bir bebiş." "Sen çok acayip bir kadınsın." Boş gözlerle Barış'a baktım. "Bu kötü bir şey mi?" "Bilmem. Yani sen geldin ziyaret saatlerini unutan ben her saniyesini ezberler oldum. Asla baba olmam derken şu hâlime bak. Mucizesin sen." "Yaa. Sen böyle güzel güzel konuşuyorsun ya tekrar aşık oluyorum sana." "Yine aşık ol bakalım." Bana yaklaşırken derin bir nefes aldım. Dudaklarıma yaklaştığını zannetsem de yanağıma kocaman bir öpücük kondurup beni kandırmıştı.

2 Gün Sonra Nisa'nın Ağzından||

Yine Barış'ı bekliyordum ama bugün Çağla'yla gelecekti sanırım. Ya da o sonradan gelirdi bilmiyorum. Boynuma kondurulan yüzlerce öpücükle gülümsedim. "Oh mis kokulum gelmiş hoş gelmiş." "Hoş buldum sevgilim." Dudağıma hızlıca bir öpücük bırakıp yanıma oturmuştu. "Çağla birazdan gelecek. Nasılsın bakalım iki gündür?" "İyiyim. Daha çok alıştım artık bu sürece. Zaten 10. haftaya geldik. 10. haftadan sonra düşük ihtimali daha da azalıyormuş artık daha rahat olacağım." "Aman size bir şey olmasın, özellikle de sana." "Bize bir şey olmayacak." "Umarım."